Todos os capítulos de Behind Her Innocence: Capítulo 11 - Capítulo 20

Harris POVNapalingon ako sa pintuan ng bathroom ng maramdaman ko ang presensya ni Collin.Nahihiya na lumabas ito mula sa pintuan at hindi ko maiwasan ang matulala sa kagandahan niyang taglay.Bumagay sa kan’ya ang malaking t-shirt’s ko na umabot hanggang kalahati ng hita niya.Pinagamit ko muna kasi sa kan’ya ang damit ko dahil hindi pa dumarating ang mga pinabili kong damit para sa dalaga.Ang suot niyang panloob ay ang short trunks ko na itinali ko na lang ng mahigpit upang hindi siya mahubaran.“K-kuya, o-okay k-ka la-lang?” Nahihirapan niyang bigkas, bigla akong natauhan ng marinig ko ang boses nito.Mabilis akong tumayo saka lumapit sa kanya at inalalayan ito na makaupo sa gilid ng kama. “Maupo ka muna at gagamutin ko ang mga sugat mo.” Anya bago kinuha ang medicine kit habang ito ay tahimik lang na nakamasid sa akin.“Ngayon, pwede mo na bang sabihin sa akin kung ano ang nangyari sayo? At sino ang may gawa nito sayo?” Malumanay na tanong ko sa kan’ya.Napansin ko na hindi ito

Aria’s POV“Mahigit isang linggo na akong namamalagi sa Mansion ni Harris, isang linggo na rin kaming nagkukulong sa kan’yang kwarto.Napakabuti niya sa akin at ni minsan ay hindi na niya ako iniwan, ngunit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin sinasabi sa kan’ya ang totoo kong pangalan.Natatakot kasi ako na matunton ng matandang lalaki na siyang bumili sa akin, ang kinaroroonan ko.Ayoko na ring malayo sa tabi ni Mr. Harris, kapag kasi nasa tabi ko siya ay nawawala ang takot ko sa puso ko at laging kampante ang pakiramdam ko.Nakokonsensya ako sa tuwing tinatawag niya akong Collin ngunit ito na lang ang tanging paraan na naisip ko para sa kaligtasan ko.“Anong iniisip mo? At kanina ka pa tulala.” Tanong ni Mr. Harris habang patuloy na gumagapang ang mga labi nito sa aking balat.“W-wala,” utal kong sagot, napatingala ako ng sipsipin niya ang balat ko sa sensitibong bahagi ng aking leeg.Hindi ko na napigilan ang isang mahabang ungol na nanulas sa bibig ko. Sa loob ng isang linggo ay

Aria’s POVIsang araw ang lumipas simula ng umalis Harris, matinding kalungkutan ang nararamdaman ko sa mga oras na ito dahil namimiss ko na ang presensya ng binata.Kasalukuyan akong naka-upo sa upuan dito sa may balkonahe ng kwarto ni Harris.Naaaliw ako na pagmasdan ang mga punong kahoy na isinasayaw ng hangin, maging ang paglubog at pagsikat ng araw ay malaya ko ng nasaksihan. Sadyang napakaganda ng mundo at nakakagaan sa pakiramdam ang magandang tanawin na nasa aking harapan.Bigla akong napalingon sa pintuan ng maramdaman ko na bumukas ito.Pumasok ang dalawang babae na parehong may dalang tray na may lamang pagkain.Ang isa ay nakangiti, habang ang isa naman ay seryoso na nakatingin sa akin, tila sinusuri nito ang pagkatao ko sa paraan ng kanyang tingin.Maingat silang lumapit sa akin, bahagya naman akong napasiksik sa aking kinauupuan dahil nakaramdam ako ng natakot.“Iha, huwag kang matakot, hinatiran ka lang namin ng pagkain.” Anya sa malumanay na tono na halatang nag-iinga

Aria’s POVNaalimpungatan ako dahil sa mabigat na bagay na nakadagan sa ibabaw ng aking katawan.Hindi ko pa man naimumulat ang aking mga mata ay kilala ko na kung sino ito.“Ohhhh…”Isang mahabang ungol ang kumawala sa aking bibig ng maramdaman ko ang basang labi nito na humahalik at sumisipsip sa sensitibong bahagi ng aking leeg.“Hmmmm…” sinundan naman ito ng isa pang ungol mula kay Harris, umangat ang likod ko sa higaan ng gumapang ang mga labi niya pababa sa aking dibdib.Mahigpit akong napahawak sa kan’yang buhok ng salitan nitong isubo at sipsipin ang magkabilang dibdib ko.“M-Mr…” umuungol na tawag ko sa kan’ya, pagkatapos sipsipin nito ang dulo ng aking dibdib ay bahagya pa niya itong kinagat.“Hmmmp…” isang impit na daing ang nanulas sa labi ko dahil sa ginawa nito, saglit siyang huminto at pinagpantay ang aming mga mukha. Mula sa malamlam na liwanag na nagmumula sa lampshade ay naaninag ko ang gwapo nitong mukha.Pinatakan niya ng isang magaan na halik ang aking mga labi sa

Lyra’s POV“My god, Martin! Nagtiwala ako sayo, ipinagkatiwala ko sayo ang babaeng iyon! Nang dahil dyan sa libog mo ay nagka letse-letse ang lahat!” Galit kong bulyaw sa negosyanteng si Martin na siyang bumili kay Aria.“Hindi mo ako masisisi, kahit sinong nasa sitwasyon ‘yon ko ay hindi makakapaghintay na matikman ang babaeng iyon!” Galit din nitong sagot sa akin. Nahigit ko ang aking hininga dahil sa matinding frustration dahil sa matandang manyakis na ito.“Ano na ngayon ang gagawin natin? Saan mo ngayon hahanapin ang babaeng iyon?” Galit kong tanong na halos magmukha ng kamatis ang mukha ko dahil sa matinding pagpipigil na huwag sumabog sa harap nito.“Kailangan mo ring kumilos hindi lang ako, tandaan mo kapag hindi naibalik sa akin ang babaeng iyon ay kailangan mong ibalik ang pera ko.” Isang matalim na tingin ang ipinukol ko sa kan’ya habang mahigpit na nakakuyom ang aking mga kamay.“Huwag mo akong subukan Martin, dahil hindi mo kilala kung sino ako, gawin mo ang lahat para ma