All Chapters of The CEO's First Love (Good Girls Gone Bad): Chapter 31 - Chapter 40

BivianneHuminga ako nang malalim bago kumatok. I know that there’s a 50-50 chance na makita ko siya rito pero hindi ko pa rin maiwasan ang hindi kabahan. This is where he leaves, after all. Kapag may mahalaga silang game ay natutulog siya rito kasama ang mga player niya.I’m not a stalker. Alam ko lang ang mga ganitong detalye dahil isa ako sa mga sponsor ng team nila. Hindi ko maiiwasang malaman sa tuwing may game sila na may involved na pera. Doon din kumikita ang company namin.Nang magbukas ang pinto, nahigit ko ang hininga ko. That 50-50 chance just became a hundred.“How may I help you, Ma’am Cordova.” Ma’am Cordova. Great. Just like how my employees call me.“Is Khaianne here? I got a delivery for him.” Inangat ko pa ang box para ipakita sa kaniya.Kumunot ang noo niya habang nakatingin sa hawak ko. “Dapat ay pinadala mo na lang sa isa sa mga tauhan mo. No need to deliver it yourself.”Agad akong nag-isip ng dahilan. “This is a gift for my brother. Kaya natural lang siguro na

BivianneHalos anim na oras na kami sa daan dahil na rin sa traffic. Nag-stop over lang kami nang isang beses kanina bago nagpatuloy sa byahe. Nang makatulog ang mga bata ay napasandal ako sa upuan ko at napapikit. Nakakaramdam din pala ng pagod ang mga batang ‘to. Akala ko ay hindi titigil sa kwentuhan hanggang sa makarating kami.Napatingin ako sa balikat ko nang may kumalabit sa ‘kin. Nang magtama ang tingin namin ni Oxem ay naintindihan ko agad kung anong gusto niyang iparating. Tiningnan ko muna ang mga batang mahimbing nang natutulog bago dahan-dahang tumayo. Inalalayan naman ako ni Oxem hanggang sa makaupo ako sa tabi niya.Pagkaupong-pagkaupo ko ay agad niya akong niyakap sa beywang at binaon ang mukha sa leeg ko. Napasilip ako sa tabi namin dahil naroon ang dalawa sa mga staff na kasabay nila. Mabuti na lang at natutulog din ang mga ito.Napabuntonghininga siya sa leeg ko. Nagbigay ‘yon nang kiliti sa tiyan ko. “Hindi ko alam na kailangan ko palang makipagkompitensiya sa mga

35BivianneNapatayo ako sa kinauupuan ko nang matapos ang laro. Malapad ang ngiti ko habang pinanonood sina Oxem at ang mga player na yakapin ang isa’t isa. Kung namumula lang ang palad ko kanina, tiyak na may pasa na ‘to ngayon.They won. They did it!Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ko habang pinanonood ang mga kaganapan sa harap ko. They shook their opponent’s hands and even hugged them. Mukhang matagal na silang magkakakilala at palaging nagkakaharap sa mga tournament.Matapos ang game nila ay mabilis lang din na naghanda ang sunod na game. Dumaan naman sina Oxem sa gawi namin at inaya kaming lumabas. I guess they’re done for the day. Kasama sila sa finals na gaganapin din agad bukas. I wonder if we’ll have time to go on a date due to their busy schedule.Gaya ng nabanggit nina Roberto kanina ay dumeretso sila sa pag-review ng naging game nila. Mukhang wala naman silang angal dahil wala pang sinasabi si Oxem ay tutok na agad sila sa replay. Kaniya-kaniya sila ng panood. Ilang m

Bivianne“Congratulations, everyone!” bungad na bati ko sa kanila pagkalabas namin ng venue. Medyo nagtagal kasi kami sa loob lalo na at deretso awarding na rin ang nangyari.“Thank you, ate Bivianne!”“Thank you, Bi!”Sabay-sabay nila akong niyakap kaya halos mawalan kami ng balanse. Mabuti na lang at naging maagap si Oxem at nahawakan ako agad sa beywang para hindi kami tumumba lahat.“Calm down, guys,” ani Oxem. “Baka madisgrasya pa kayo.”Napanguso ang mga ito kaya naman napangiti ako bago sila niyakap isa-isa. “I guess hindi naman tayo madidisgrasya kung isa-isa ko kayong yayakapin.”Malawak naman silang napangiti lahat at sinuklian ang yakap ko. Matapos ‘yon ay naglakad na kami papunta sa hallway. Ang buong akala ko ay mag-d-dinner na kami pero nabigla ako nang dumeretso sila sa room para i-review ang game nila.Pero bago pa sila makapasok ay hinarangan ko na agad sila. “Hep! Alam kong nakasanayan niyo nang i-review ang game niyo pagkatapos pero you guys won! You need to take it

BivianneNapadilat ako nang marinig ang katok sa pinto. Ilang segundo bago ko napagtanto kung nasaan ako kaya napadilat ako nang tuluyan. Pagtingin ko kay Oxem ay tulog na tulog pa siya at mukhang hindi narinig ‘yon.“Wait!” sambit ko sa kumakatok. Tumigil naman ‘yon agad.Nagbihis na muna ako bago lumabas. Kahit anong gising kasi ang gawin ko kay Oxem ay hindi siya magising. Mukhang napagod yata siya sa scrim nila kahapon at sa nangyari kagabi. Natawa tuloy ako sa sarili ko.Pagbukas ko ng pinto, hindi ko inaasahan kung sino ang bumungad sa ‘kin. “Khaianne? What are you doing here? It’s supposed to be your day off.” Napatingin ako sa likod para siguraduhing hindi makikita ni Khaianne si Oxem. “Bi? Anong ginagawa—” Mabilis siyang umiling. “Hindi mo kailangang sagutin ‘yong tanong ko. Hindi ko kailangang malaman.”Napakamot tuloy ako sa pisngi ko at bahagyang hinarang ang katawan ko sa pinto. “He’s still asleep. Kumain ka na ba?”“Ininit ko lang ‘yong kare-kare. Tatawagin ko sana si b