All Chapters of เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat: Chapter 91 - Chapter 100

“เราอยู่ที่ไหนกันเหรอ?” ฉันถาม ไรเนอร์จอดรถและถอดเข็มขัดนิรภัยออก“เมืองเล็กๆ …ระหว่างทางกลับ” ไรเนอร์ตอบสั้นๆ ก่อนลงจากรถฉันถอดเข็มขัดนิรภัย ไรเนอร์เปิดประตูพาฉันออกจากรถ เขาจับมือฉันอย่างอ่อนโยนและพยุงฉันลงจากรถ ผู้ชายคนนี้สมบูรณ์แบบในการปฏิบัติงานจริงๆ“เรามาที่นี่ทำไม” ฉันถาม ระหว่างที่เราเดินไปตามทางริมฝั่งแม่น้ำ“ไม่มีเหตุผล…” ไรเนอร์ตอบพร้อมยิ้มให้ฉันถึงจะพยายามถามแต่เขาคงจะไม่พูดอะไรไปมากกว่านี้ ฉันจึงปล่อยตัวเองเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่สวยงามและบรรยากาศอันเงียบสงบ เราเดินจูงมือกันไปตามริมฝั่งแม่น้ำ ฉันรู้ว่าไรเนอร์ทำทั้งหมดนี้เพื่อให้กำลังใจฉัน ยังสงสัยว่าไรเนอร์รู้มากแค่ไหนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวฉันหรือสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาไม่ค่อยพูดอะไร แต่มั่นใจว่าเขารู้มากกว่าที่เขาพูดเสมอ“นาตาลี…ผมไม่แน่ใจว่าเอ็ดเวิร์ดบอกอะไรคุณ แต่…ตอนคุณอยู่บ้าน อย่าอยู่ห่างผม ตกลงมั้ย?" ไรเนอร์พูด ก่อนจะวางมือลงบนหลังฉัน“โอเค...” ฉันพูดพร้อมส่งยิ้มให้อาทิตย์อัสดง ท้องฟ้ากลายเป็นสีชมพู ส้ม และฟ้าผสมกันอย่างสวยงาม ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำเหนือแม่น้ำ เป็นภาพที่น่าประทับใจ“อย่ากังวลและอย่าคิดมา

ลูเซียนแหย่นิ้วเข้าไปในร่องร้อน ฉันสะดุ้งด้วยความเจ็บปวดเล็กน้อยตอนที่เขาสอดนิ้วเข้ามา ไม่คิดว่าฉันจะทนได้ถ้าลูเซียนสอดมังกรยักษ์ของเขาเข้าไปในตัวฉัน ฉันส่งเสียงร้องด้วยความอึดอัด ระหว่างพยายามผ่อนคลายผนังช่องรักเพื่อลดความเจ็บปวด“เจ็บมั้ย?เอ็ดเวิร์ดรุนแรงกับเธอรึเปล่า?ฉันจะทำแบบนุ่มนวลให้…” ลูเซียนกระซิบข้างหู ฉันร้องครางเมื่อปลายนิ้วเขาสัมผัสกับจุดอ่อนไหว“ได้โปรดหยุด…” ฉันขอร้องเบาๆ“เรายังไม่ได้เริ่มเลยด้วยซ้ำ เอ็ดเวิร์ดพูดกับฉันเรื่องเล่นกันอย่างแฟร์ๆ แต่เขากลับลักพาตัวเธอไปจากฉัน พยายามเก็บเธอไว้กับตัวเอง มันยุติธรรมตรงไหน?” ลูเซียนบ่น ก่อนหัวเราะเล็กน้อย“ลูเซียน…อ๊ะ! อ๊าาาา” ฉันเรียกชื่อเขาก่อนจะครางเสียงดังด้วยความสุข ลูเซียนสอดนิ้วหนาสองนิ้วเข้าไปในโพรงสวาท ขณะที่มืออีกข้างของเขาบีบและถูปุ่มกระสันอย่างหยาบๆ มันเจ็บเล็กน้อยแต่ก็รู้สึกมีความสุขในเวลาเดียวกัน ลูเซียนจูบฉันอย่างตะกละตะกราม กลืนกินเสียงครวญครางและเสียงร้องของฉันเข้าไปในปากเขา ช่วงนี้เรามีอะไรกันบ่อยขึ้น ฉันสงสัยว่าเราจะทำแบบนี้ต่อไปมั้ย หลังจากแองเจลาย้ายเข้ามา“เอ็ดเวิร์ดจับเธอตรงนี้ด้วยใช่มั้ย” ลูเซียนถาม เขาส

“ฉันจะวาดภาพคุณแบบมีดอกไม้สีม่วงเป็นพื้นหลัง สีม่วงจะตัดกับผมสีแดงของคุณ อาร์…นั่งลง…เดี๋ยวนี้” ฉันอธิบายและสั่งให้เขานั่งลงอีกครั้ง เขาเหมือนสุนัขที่ซื่อสัตย์ ไรเนอร์ถอนหายใจเสียงดังก่อนจะเอนหลังลงบนเก้าอี้ บางทีฉันน่าจะวาดใบหน้าอารมณ์เสียของเขา มันดูน่ารักมาก ถ้าฉันหยอกเขา เขาจะโกรธมั้ย…มาทดสอบกัน…“ฮ่าฮ่าฮ่า! ตอนคุณทำหน้าหงุดหงิดแบบนี้คุณดูน่ารักมากเลย มีใครเคยบอกคุณมั้ย” ฉันแซว"ไม่เคย! ผมเล่าให้คุณฟังไปแล้วว่าไม่เคยมีใครบอกผมว่าน่ารักเลย… มันประหลาดที่ผู้ชายจะถูกเรียกว่าน่ารัก” ไรเนอร์ตอบด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว การแหย่ไรเนอร์ให้โกรธมันสนุกมาก“แค่นั่งนิ่งๆ อดทนเพื่อฉันหน่อย…” ฉันสั่งเมื่อเริ่มทำงาน…“คุณวาดภาพมาพักนึงแล้ว ดื่มชาก่อนมั้ยคะ?” ลอร่าพูดเสียงแผ่ว ตอนเธอเข็นรถเข็นสีเงินเข้ามา“ก็ดีนะ ฉันจะได้พักซักหน่อย…ไรเนอร์คงอยากพักเหมือนกัน” ฉันตอบ รู้สึกดีใจมากที่มีลอร่าเป็นหนึ่งในสาวใช้ของฉัน เธอช่างสมบูรณ์แบบ“ฉันได้ยินว่าคุณมีชื่อเล่นสำหรับคุณไรเนอร์” ลอร่าเริ่มพูดคุยอย่างเขินอาย ระหว่างจัดโต๊ะน้ำชา“โอ้ ใช่ ฉันตั้งชื่อเล่นให้เขาจริง แต่ฉัน...ไม่ใช้เวลามีคนอื่นอยู่ด้วย..." ฉันไม่พ

ผ่านไปซักพักแล้ว ผมรู้สึกได้ว่านาตาลียังอยู่ที่หน้าประตู?เธอควรจะยอมแพ้แล้วเดินกลับห้อง ตอนนี้เธอเงียบผิดปกติ เธอหลับไปแล้วเหรอ?หลับตรงทางเดินอย่างนั้นเหรอ?บอกไปหลายครั้งว่าควรเลิกมาหาผมตอนกลางคืน?มันจะไม่ดีสำหรับเธอถ้ามีคนเห็น เธอประมาทเกินไปและชอบทำทุกอย่างตามใจตัวเอง ผมควรเอาตัวห่างออกจากเธอ อาทิตย์ที่ผ่านมาเราอยู่ด้วยกันตลอดเวลา มันทำให้ผมสับสนและหงุดหงิด...เธอคงหลับไปแล้ว ผมควรพาเธอกลับไปนอนที่ห้อง…ไรเนอร์เปิดประตูเบาๆ เห็นนาตาลีนอนหลับขดตัวกลมเป็นลูกบอลพิงกำแพง เธอคงเผลอหลับไปทั้งที่เล่นโทรศัพท์อยู่เพราะโทรศัพท์ยังอยู่ในมือ เขาหมอบลงข้างเธอเพื่อมองดูใบหน้าที่กำลังหลับใหลอย่างใกล้ชิด มีรอยน้ำตาจางๆ บนใบหน้าเธอ เขาเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้เธอด้วยปลายนิ้ว ก่อนจะอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างอ่อนโยน…ยามเช้ามาเร็วกว่าที่ฉันต้องการ ฉันตื่นขึ้นมาบนเตียง ไม่แปลกใจเลยที่ไรเนอร์จะอุ้มฉันกลับห้อง เขาเป็นคนนิสัยดีและเป็นมืออาชีพมาก จากประสบการณ์ที่ผ่านมาเวลามีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นในชีวิตฉัน สิ่งเหล่านั้นจะคงอยู่ไม่นาน ฉันได้เรียนรู้ว่าควรมีความสุขกับมันตอนที่มันยังอยู่ เหมือนเวลาที่มีกับไรเนอร์ ไ

เรานั่งกินไอศกรีมรสมินต์ช็อกโกแลตชิพบนโซฟาข้างๆ กันอย่างมีความสุข เขาทำให้ฉันรู้สึกปลื้มใจ บางทีความสุขก็เป็นเรื่องง่ายๆ ฉันเอนตัวไปหาเขา ไรเนอร์โอบไหล่ฉันไว้ ฉันรู้สึกว่าเราเหมาะสมกันมากเวลาอยู่ด้วยกัน“แก้มกับปากคุณเลอะ เดี๋ยวผมจะเช็ดให้” ไรเนอร์พูดอย่างแผ่วเบา เขาหยิบกระดาษทิชชู่ไว้ในมือ“ไม่…” ฉันพูดพร้อมกับจับมือเขาให้หยุด“โอ้… ขอโทษ คุณอยากทำเองใช่มั้ย?” ไรเนอร์ดึงมือออกอย่างเขินอาย ฉันรีบจับมือเขาไว้“ไม่… ฉันต้องการให้คุณเลียมัน” ฉันตอบอย่างไม่อาย“นาตาลี นี่มันที่สาธารณะนะ…” ไรเนอร์ตอบเสียงเครียด“หมายความว่าถ้าไม่ใช่ตรงนี้คุณจะยอมทำเหรอ?...ถ้าคุณยอม ฉันจะขอให้คุณทำมากกว่านั้นอีก เลียมัน อาร์” ฉันสั่งเสียงแข็ง พร้อมกับดึงมือเพื่อให้เขาเข้ามาใกล้มากขึ้นกว่าเดิมในที่สุดไรเนอร์ก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วโน้มตัวมาเลียแก้มฉันช้าๆ ฉันหลับตาลงและครางเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงลิ้นอุ่นชื้นของเขาเลียแก้มฉันเบาๆ ฉันหันหน้าไปหาเพื่อยื่นริมฝีปากให้เขา เขาเลียมุมปากฉันด้วยปลายลิ้นก่อนจะใช้ลิ้นลูบริมฝีปากฉันเปิดปากอย่างยั่วยวนเพื่อล่อลวงลิ้นเขาให้เข้ามาลิ้มรสไอศครีมที่เรากินได้ นานแค่ไหนแล้วที่ฉันไ