Mahinang nagtanong si Maisie, “Kailan ka aalis?”Puno ng pagmamahal siyang tinitigan ni Nolan at bumulong, “Bukas.”Tumaas nang bahagya ang mga kilay niya. “Hindi mo ba ako bibitawan?”Tinikom ni Maisie ang mga labi at hindi nagsalita, pero manghang-mangha si Nolan sa reaksyong ito, halata ang pagnanasa sa kaniyang ekspresyon.Hawak ang baywang ni Maisie, pinagpalit niya ang posisyon nila.“Nolan, hindi mo pa sinasabi sa akin kung saan ka pupunta.” Nagpumiglas si Maisie sa pamamagitan ng paghampas at pagsipa kay Nolan, pero malakas ang pagkakakapit sa kaniya nito.Kinabukasan…Sumilip ang sinag ng araw sa pagitan ng mga kurtina sa kwarto.Nagising si Maisie, tumalikod siya at inunat ang braso para yakapin ang taong nasa tabi niya, pero wala ang taong yun sa tabi niya.Umupo siya at nakitang kanina pa malamig ang espasyo sa tabi niya.Bumaba si Maisie, at nakahanda na ang almusal sa mesa. Walang tao doon, tanging isang note lang na nakaipit sa ilalim ng baso ng gatas
Read more