Mahinang nagtanong si Maisie, “Kailan ka aalis?”Puno ng pagmamahal siyang tinitigan ni Nolan at bumulong, “Bukas.”Tumaas nang bahagya ang mga kilay niya. “Hindi mo ba ako bibitawan?”Tinikom ni Maisie ang mga labi at hindi nagsalita, pero manghang-mangha si Nolan sa reaksyong ito, halata ang pagnanasa sa kaniyang ekspresyon.Hawak ang baywang ni Maisie, pinagpalit niya ang posisyon nila.“Nolan, hindi mo pa sinasabi sa akin kung saan ka pupunta.” Nagpumiglas si Maisie sa pamamagitan ng paghampas at pagsipa kay Nolan, pero malakas ang pagkakakapit sa kaniya nito.Kinabukasan…Sumilip ang sinag ng araw sa pagitan ng mga kurtina sa kwarto.Nagising si Maisie, tumalikod siya at inunat ang braso para yakapin ang taong nasa tabi niya, pero wala ang taong yun sa tabi niya.Umupo siya at nakitang kanina pa malamig ang espasyo sa tabi niya.Bumaba si Maisie, at nakahanda na ang almusal sa mesa. Walang tao doon, tanging isang note lang na nakaipit sa ilalim ng baso ng gatas
Nagulat si Cherie. “Oh, pero alam ba ‘to ni Mr. Goldmann?”Hinila ni Maisie ang suitcase papunta sa harapan ng sasakyan. “Hindi niya alam, kaya balak ko siyang surpresahin.”Pagsapit ng 11:50 p.m, nasa oras na umalis ang flight papuntang Zena. Sampung oras ang haba ng biyahe, at inaasahan na makarating sila ng 10:00 a.m kinabukasan.Nang magising si Maisie sa mahabang byahe, maliwanag na ang langit sa labas ng bintana, at mayroong makapal na mga ulap sa baba ng eroplano.Saktong 10:00 a.m ay bumaba na ang lipad ng eroplano at lumipad sa ibabaw ng mga lungsod ng Stoslo. Makikita sa baba ang nagtataasang gusali na parang mga Lego models.Parang mga ugat ng lungsod ang magkakadugtong na mga urban cities.Lumapag sa runway ng Zena Airport ang eroplano pagkalipas ng 30 minuto.“Magdamag ako sa eroplano, ang sakit ng likod at mga paa ko.” Hila-hila ni Cherie ang kaniyang luggage habang nakasunod kay Maisie. Ito ang unang pagkakataon na nagtagal siya sa eroplano.Hinawakan ni
"Oo, gumawa ako ng sarili kong jewelry brand. Oo nga pala," Sabi ni Maisie at saka pinakilala ang kasama, "Kaibigan ko, si Cherie."Nakangiti siyang tinanguan ni Harry. Nginitian din siya ni Cherie.Tinuloy ni Maisie ang pagpapakilala. "Shareholder si Mr. Knowles ng Luxella. Tinulungan niya ako noong nandito ako."Lumingon siya kay Harry. "Mr. Knowles, kumain ka na ba?"Tumango si Harry. "Katatapos ko lang. Nag-entertain ako ng VIP kasama ni Mr. Jones. Oo nga pala, entrepreneur sa Zlokova yung VIP. Bata pa at gwapo."Nahulaan na ni Maisie kung sino ang tinutukoy ni Mr. Knowles. Dumapo ang tingin niya sa mga taong nasa likod ni Mr. Jones at naglalakad sa direksyon nila.Nag-uusap ang mga ito habang naglalakad, at ang lalaking nasa unahan ay nakasuot ng metikulisong suit, gwapo at classy itong tingnan.Nang umangat ang tingin nito, makikita ang gulay sa kaniyang mga mata na agad na nagdilim.Si Quincy na nasa likod ni Nolan ay nakita din si Maisie. Hindi niya rin inaasaha
Gulat na napatingin sa kaniya si Harry. "Kasal ka na, Zora?"Mas lalong lumawak ang ngiti ni Maisie. "Oo.""Oh, nasa Zena ba ang asawa mo? Yayain natin siya mag-tsaa." Gustong malaman ni Harry kung sino ang maswerteng lalaki na naikasal sa maganda at talented na babaeng katulad ni Zora.Nagkunwaring bumuntong-hininga si Maisie. "Gusto ko sana, pero hindi ko alam kung sinong babae ang kinikita ng asawa ko. Hindi ko siya makausap."Hindi nakapagsalita sina Nolan, Cherie at Quincy. Naawa kay Maisie ang lahat kasama na si Harry. "Pasensya na, pero siguradong makakahanap ang isang magandang babaeng katulad mo ng mas mabuting lalaki."Matamis na ngumiti si Maisie. "Sana nga. May kilala ka ba?"Ngumti si Harry. "Siguro."Dumilim ang paligid ni Nolan. Nginitian niya ang mga tao sa tabi niya at nagngingitngit na sinabi, "Mayroon kaming kailangang pag-usapan ni Ms. Vanderbilt. Hindi na ako tutuloy sa dinner."Sa gulat ng lahat, hinila niya ang kamay ni Maisie at naglakad palayo.
"Ikaw dapat ang unang magsabi." Nagsimulang mamuo ang pawis sa noo ng lalaki. Nakatitig lang siya sa babae. Sinusubukan talaga siya ng babaeng 'ti!Matapos ang ilang sandali, binuhat siya ni Nolan papunta sa banyo.Kahit na galit ito, tinulungan siya ni Nolan sa kaniyang strap nang makitang nanghihina siya. Hinaplos niya ang balat nito dahilan para magbago ang ekspresyon ng mukha ni Maisie.Ngumisi si Nolan. "Galit ka ba talaga sa akin?"Hindi siya pinansin ni Maisie.Tinitigan siya ni Nolan, tumawa at sinabi, "Plano mo ba akong kausapin nang ganito simula ngayon?"Wala pa rin siyang makuhang sagot. "Hindi ka ba nahihiya?"Inagaw ni Maisie ang bathrobe kay Nolan at tinitigan ang lalaki. "Wala ito kumpara sa pagiging manhid mo."Tumayo si Nolan, tinukod niya ang parehong kamay sa dresser at ngumiti. "Sige na, Zee. I'm sorry."Tinitigan siya ni Maisie. "Magsa-shower ako, lumabas ka."Tumango si Nolan at tumayo nang diretso. "Okay, hihintayin kita sa labas."Pagkatap
Hindi na nagtanong pa si Maisie.Alam niya ng hindi sinabi ni Quincy kay Cherie ang dahilan dahil ayaw nitong malaman niya.Nang makitang hindi siya nagsasalita, akala ni Cherie ay mayroong ibang inaalala si Maisie, naging seryoso siya. "Huwag kang mag-alala, Maisie. Hindi magloloko si Mr. Goldmann."Ngumiti si Maisie. "Paano mo nasabi?"Tinapik niya ang kaniyang dibdib. "Tinataya ko ang reputasyon ko."Naningkit ang mga mata ni Maisie, "Anong reputasyon?"Sumimangot si Cherie at binago ang usapan. "Tinataya ko ang maliit kong sweldo."Tunawa si Maisie.Seryosong sinabi ni Cherie, "Alam ni Mr. Goldmann ang limitasyon niya. Ikaw ang unang babaeng pinakilala niya sa lahat. Akala ko dati ay wala ng mahahanap na mapapangasawa si Mr. Goldmann.""Ano bang klase siyang tao dati?" Nagtaka si Maisie dahil siguro naiinip na siya. Hindi niya kailanman sinubukan alamin ang nakaraan ni Nolan.Tinakpan ni Cherie ang kaniyang bibig at ngumiti. "Sikreto 'to, hindi ganiyan kaseryoso
Sa tuwing nagtatanong ang media kung iiwanan siya ulit, sasampalin sila sa mukha ni Nicholas sa pamamagitan ng gawa—sampung taong kasal nang walang anumang tsismis ng hiwalayan.Pagkatapos nito, pinag-uusapan ng lahat ng nasa Bassburgh ang tungkol sa balitang walang babaeng kasama sa mga business dinner ni Nicholas, kapag mayroon ay umaalis ito.Si Natasha na madalas na magkaroon ng dating rumors dati ay mas pipiliin pa ang mga role sa mga nakaka-inip na soap operas kaysa sa anumang romantic—hindi dahil sa hindi sila nagtitiwala sa isa't-isa, pero dahil mahal at nirerespeto nila ang isa't-isa.Kumurap si Maisie at bumuntong-hininga. "Mahal na mahal siguro ni dad ang nanay ni Nolan, ano?"Pero kung hindi dahil sa mga de Arma… Hindi siguro nawala kay Nicholas ang pinakamamahal niya.Tumango si Cherie at bumuntong-hininga. "Pagkatapos ng nangyari kay Mrs. Goldmann 15 years ago, naging tahimik si Mr. Goldmann, at ang dahilan kung bakit lagi siyang nasa mansion ay dahil gustong-gu
Hindi naman nanatiling nakaupo ang iba nilang kasama. Pinalibutan nila si Maisie at maraming tinanong sa kaniya. Kalmadong sinagot ni Maisie ang bawat tanong.Nanonood si Jones mula sa sidelines. Inakbayan siya ng isang lalaking kulot ang buhok at nagtanong habang nakataas ang kilay, "James, gusto mo ba siya?""Ako?" Tiningnan siya ni Jones at ngumisi. "Oo, pero kasal na siya.""Kasal na siya? Well, ibig sabihin ay wala ka ng pagkakataon." Nagkibit-balikat ang lalaking kulot ang buhok.Kinuha ni Jones ang golf club at hinampas ang bola sa damuhan pero mukhang hindi ito tumama sa mark.Tumawa sa gilid ang lalaking kulay blue ang buhok. "Mukhang magaling dito si Ms. Zora."Tinitingnan niya si Maisie, at sinundan ni Jones ang tinatanaw niya. Sa hindi kalayuan, hinawakan ni Maisie ang club at mahusay na pinalo ang bola papunta sa butas."Oo, tama ka," Komento ni Jones habang bakas maman ang paghanga sa kaniyang mga mata. Kaunti lang ang mga babae sa paligid niya na marunong m
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa