All Chapters of The Three Little Guardian Angels: Chapter 1001 - Chapter 1010

Tila iniisip ni Mrs. Watson kung paano si Joe noong nabubuhay pa ito. May mga taong hindi matanggap ang katotohanan kapag nasasaktan sila dahil ang tanging paraan lang para makatakas sila ay ang imahinasyon nila.Hindi siya pinigilan ni Maisie dahil para bang kinukwento ni Mrs. Watson ang araw-araw na buhay ng anak niya, pero habang nagsasalita siya, bigla siyang natawa habang tumutulo pa din ang mga luha, humihikbi.Dumating naman si Ryleigh sa sandaling yun, dala-dala ang isang lumang kahon.Tiningnan siya ni Maisie.Huminto si Ryleigh sa harapan ni Mrs. Watson, ngumiti at inabot ang hawak ng kahon. “Ma’am, ito lahat ng librong pinahiram sa akin ni Joe galing sa library, pero hindi ko ito nabalik sa kaniya. Mawawala ang mga libro sa school, at si Joe lagi ang kinukwestyon ng teacher. Sa huli, hindi na siya pinayagang makapasok sa library.”Sinabi niya yun at saka ngumiti, pero mas pangit pa sa iyak ang ngiting yun.Ngumiti rin si Mrs. Watson. Lumapit siya at kinuha ang kahon, a

“Ayos ka lang ba?” Tatayo na sana si Lucy para humingi ng pasensya pero inabot ng taong yun ang kamay sa kaniya. Huminto siya at tumingala.Nakita ni Lucy ang isang gwapong lalaki sa harapan niya. Natigilan siya.Kailan pa nagkaroon ng ganito kagwapong empleyado dito?Nagtataka siyang pinagmasdan ni Hector. “Hey, ayos ka lang ba?”“Oh, pasensya na.” Tumayo si Lucy at pinagpagan ang kaniyang palda at saka malawak na ngumiti. “Ayos lang ako.”Tumango si Hector at nilagpasan siya.Nag-iisip pa rin si Lucy nang makita niya si Hector na maglakad papunta sa opisina ni Hector, nagulat siya. Malapit ba siya kay Ms. Vanderbilt?Tumingala si Maisie nang marinig niya ang katok at saka binaba ang binabasang agreement. “Pasok.”Nakatingin sa kaniya si Hector. “Ako ‘to, si Hector.”Tumayo si Maisie at matagal siyang tinitigan. “Hector?” Lumapit siya kay Hector. “Nagpa-cosmetic surgery ka ba?”Umirap si Hector. “Hindi.”“Hmm…” Inikutan siya ni Maisie at tumango. “Ginupit mo yung nakakainis

Tumango si Nicholas. Mayroong sumagi sa isipan niya at sinabi niyang, “Pero, sana ay hindi maging walang pusong halimaw si Waylon katulad ng lolo mo. Pagkatapos siyang sanayin ng lolo mo mas lalo siyang naging malupit. Mas katulad niya rin ang lolo mo kaysa sa iyo. Kung wala tayong gagawin, baka maging sobra niyang agresibo at mahihirapan na tayong makontrol siya.”Tumawa si Nolan, “Kahit gaano pa kalupit ang lolo ko, isa siyang maamong aso sa harapan ng lola ko.”Nag-isip si Nicholas at naramdamang tama si Nolan.“Oo nga pala, Dad,” Mayroong naalala si Nolan at sinabing, “Lagi kong nakakalimutan na palitan ang pangalan ng tatlong batang yun.”“Maraming nangyari three years ago, at nawalan ka pa ng alaala pagkatapos ng tatlong taon.” Reklamo ni Nicholas. “Kung hindi mo nabanggit, nakalimutan ko na ang tungkol doon.”Walang sinabi si Nolan.Napahawak si Nicholas sa baba niya at nag-isip nang malalim. Matapos ang ilang sandali, sinabi niya, “Hindi natin kailangan palitan ang pangal

Kahit si Kennedy ay nakitang mas bagay nga sa babaeng customer ang light-colored bracelet. Dahil ito sa mas maitim niyang skin tone, magmumukha siyang maputla siya sa kulay pink. Hindi ito magbibigay ng contrast sa skin tone niya. Ang totoo, mas bagay sa mga taong may mas maitim na skin tone ang mga light colors kaysa sa bright colors tulad ng pink, red at purple.Napahawak si Maisie sa kaniyang baba at napaisip. Nagsimula niyang tingnan si Hector sa ibang anggulo, at mukhang magaling nga ito sa ganitong bagay.Pagkatapos ng dalawang oras, nakumpleto na rin ni Hector ang lahat ng gawain niya. Bumalik siya sa administrative office at maraming babaeng empleyado ang nakatitig sa kaniya.Hindi maganda ang kutob niya dito. Gayunpaman, bago niya pa nalaman kung bakit, pinalibutan siya ng mga ito at hiningan siya ng payo. “Sobrang galing mo dito. Ikaw ang una kong tatanungin kapag bumili ako ng alahas sa susunod.”“Ayaw ko talaga sa mga multiple-choice question. Lagi akong nahihirapan

Sa blackgold…Nagbabasa si Quincy sa tablet habang nirereport niya ang mga nalaman niya sa trabaho niya sa harapan ng desk. Mayroong hawak na tasa ng kape si Nolan at nasa tapat ito ng mga labi niya, pero hindi niya iniinom. Pinapalatak niya ang mga daliri niya sa mesa at halatang iba ang iniisip.Umangat ang ulo ni Quincy at nagtanong, “Mr. Goldmann?”Tumingin sa labas ng bintana si Nolan at sinabi, “Mukhang maraming nangyayari sa Soul.”Tumawa si Quincy at sinabing, “Hindi ba’t maganda na mas maraming tao ang bumibili ng alahas mula sa Soul Jewelry ni Mrs. Goldmann?”Kumunot ang noo ni Nolan. “Hindi mo ba narinig na nag-hire siya ng bagong staff member? Narinig kong gwapo siya, at maraming nakukuhang atensyon nitong nakaraan.”Natahimik si Quincy.‘Yun ba ang inaalala niya?’Nilapag ni Nolan ang tasa ng kape niya, hindi mabasa ang ekspresyon sa kaniyang mukha. “Narinig ko rin na pinagtutuunan niya ng pansin ang potensyal ng batang yun.”Kumibot ang sulok ng mga labi ni Quinc