All Chapters of Far Behind: Chapter 31 - Chapter 40

KELLYTIME flies! Dalawa na ang anak nina Flynn at Vicky habang kami ni Brandon ay hindi pa nakakaisa. Tahimik silang naglalaro sa isang sulok habang nanonood ng TV. “Mabuti naman at naisip mo ’kong bisitahin. Nakakatampo ka, Kel. Parang hindi mo ’ko best friend.” Nakasimangot si Vicky at halata ang tampo. Niyakap ko siya mula sa likod. “Sorry na. Alam mo namang sobrang busy ko sa agency. Hindi nga ’ko maka-reply sa chat, e.” “Tsk. Hindi ka naman talaga active doon.”Napatawa ako sa sinabi niya at kumalas sa pagkakayakap. Tinulungan ko siyang magbalat ng pinya habang hinihintay niyang kumulo ’yong bulalo.“Pero kayo ni Brandon, ha?” Pinamulahan ako ng mukha. “Ay nag-blush ang ale! Mahal mo talaga siya, ’no?”“Vicky, ang ingay mo.” Inirapan ko siya at saka ipinagpatuloy ang paghihiwa. “Kailan mo balak sundan ’yong bunso mo?”Tumawa ang kaibigan ko. “Ikaw muna ang magbuntis bago ako. Kapag lalaki ang naging anak mo, ipagkakasundo ko ’yan sa bunso ko kapag babae.” “Ay wow! Nasa kasun

BRANDONFifteen years ago . . .“BRAN, tara. Tambay tayo kina Aling Linda, baka maubusan tayo ng isaw,” aya ni Flynn sa akin. “Susunod ako. Susunduin ko lang si Kelly sa kanila.” Naunang umuwi si Kelly kasama ni Vicky dahil may practice pa kami ng basketball. Alas-singko na ng hapon at ngayon lang kami natapos. Uuwi muna ako sa bahay at maliligo saka ko siya pupuntahan. Ayaw kong magpunta roon na amoy pawis. Ang alam ko ay nasa trabaho pa si Tatay kapag ganitong oras at si Nanay ay sinusundo si David. Panghapon kasi ’yon kaya alas-dose ang pasok hanggang alas-singko. Papasok na sana ako sa pinto nang marinig ko si Kelly na kausap si Vicky.“Kel, nakilala mo na ba ’yong parents ni Brandon?” “Hindi pa. Pero tingin ko mayaman sila. Si Brandon lang ang tinatawanan ako kapag nagtatanong ako tungkol sa pamilya niya. Medyo secretive siya pagdating doon.” “Sa tingin mo, sino ang mas mayaman? Si Brandon o si Luis? Ang laki ng hardware ng mga ’yon at alam mo ba, narinig kong may gusto sa

BRANDONIT’S been a few days since Lola got out of the hospital pero hindi pa rin ako pinatatahimik ng mga sinabi niya sa akin. Si Kelly ang nasaktan noon sa ginawa ni Mommy at kung hindi ko pa sila aksidenteng narinig na nagtatalo ni Ate ay hindi ko malalaman ang totoo. I was so angry with them dahil alam pala ng kapatid ko ang tungkol doon pero wala siyang sinabi sa akin. Pero higit ang galit ko kay Mommy dahil tinakot niya si Kelly at ginamit ang ama nito para makuha ang gusto. What would a sixteen-year-old supposed to do? Planong i-blackmail ni Mommy at kasuhan ng theft si Tatay. Madali lang daw niyang palabasin na kinuha nito ang pera nang walang pahintulot, pero ang totoo ay binibigyan niya. She planned everything so that Kelly would leave me. Bakit nga naman ako pipiliin ni Kelly kaysa sa kaniyang ama? “Bran, nakikinig ka ba? Kanina pa ’ko daldal nang daldal dito pero lutang ka,” natatawang wika ni Kelly sa akin. “I’m sorry. May iniisip lang ako. Ano’ng sabi mo?” Kinuha ko a

BRANDONBEFORE I could say another word, the other guys came. Nakahinga ako nang maluwag nang senyasan niya ako na mamaya kami mag-usap kapag kami na lang ang magkaharap. Pero panandalian lang pala ’yon dahil ilang minuto lang ay dumating sina Kelly. My heart raced at pakiramdam ko ay aatakihin ako sa kaba.“Ang putla mo. May sakit ka ba?” May kalakip na pag-aalala ang tanong niya sa akin. I saw Flynn looking at us. Nabaling lang ang atensiyon niya kay Vicky nang lumapit ang asawa sa kaniya.I smiled at Kelly. “Hindi lang ako masyadong nakatulog kagabi, but I feel okay.” Hinawakan ko ang kamay niya.Mataman niya akong tiningnan. “You’re not having cold feet, are you?” “What? Of course not!” Niyakap ko siya nang mahigpit at hinalikan sa tuktok ng kaniyang ulo. “You’re overthinking again.” Hinagod ko ang likod niya para pakalmahin siya. “By the way, my sister is arriving this Friday. Susunduin ko siya sa airport.” Nag-angat siya ng mukha at tipid na ngumiti. “I’m glad she’s coming.”

KELLYFRIDAY came at kahit ano pang kasabihan na malapit sa panganib kapag ikakasal na ay hindi nagpaawat si Brandon. He promised his sister that he will pick her up. I don’t know what it is today pero hindi ako mapakali. Maya’t maya ang paglabas ko sa silid kahit wala naman akong kukunin sa kusina o sa sala. Ni hindi ko kailangang gumamit ng washroom pero hindi ko mapigil ang sarili ko.Bukas na ang kasal namin. Normal ba itong kabog ng dibdib ko? Sobrang bilis at lakas, kulang na lang ay lumabas sa dibdib ko ang aking puso.“Anak, nahihilo na ako sa kapapauli mo. May problema ba?” tanong ni Nanay sa akin. Kasalukuyan siyang naghahanda ng pananghalian namin. Tumawag si Brandon sa akin kanina at sinabing nasa airport na siya. Hinihintay niya na lumapag ang eroplano ni Ate pero may kaunting delay raw sa Hong Kong. Ang siste, delay rin ang flight ng Hong Kong papuntang Pilipinas. Sa Maynila na raw sila manananghalian para hindi sila magmadali pauwi ng Laguna. Brandon wanted to book a