All Chapters of The President's Twins: Chapter 61 - Chapter 70

Artemis’ POV“I’ll learn how to speak tagalog po… I will treat you nicely… I won’t ever ask for anything po… just don’t leave… I won’t ask for anything po… I won’t ask for you drop me at school even if I want too… I’ll stop myself for wanting even more attention… I’ll stop myself from wanting to eat with you… Hindi na po ako magtatampo sa tuwing si Athena lang ang pinapagalitan mo… Huwag mo lang po akong iwan…” Parang pinipiga ang puso ko habang pinapakinggan ang sakit ng iyak ng anak ko. Ang sakit-sakit din na tinatago niya ang mga nasa loobin niya. Umiling din ako sa kaniya bago ko siya tinignan sa mata. “Shh… Anak… I won’t leave now, Baby. You don’t have to change for me… You can ask me for anything… I would like to help you with anything… You don’t have to stop yourself from wanting more… I’m sorry, Baby… Sorry kung hindi napapansin ni Mama ang lahat… Sorry, Anak ko…” Halos hindi ko na masabi nang maayos ang lahat sa bawat lakas ng paghikbi ko. “I’m sorry for not being able wit

Artemis’ POV“I was waiting for you to comeback… Natiis mo ako ng anim na taon… You are so heartless… If you just knew how much I wanted to find you everywhere…” ‘Yon ang huling narinig kay Zelo bago nakatulog. Hindi ko sigurado kung sinong unang nakatulog sa aming dalawa. Ni hindi ako makaalis sa tabi niya dahil kahit lasing ay nararamdaman niya ang paggalaw ko at laging nanunumbat na nangako ako na hindi ako aalis. Nagising na lang ako kinabukasan na may sinag na ng araw na tumatama sa aking mukha. Bahagyang napaawang ang labi ko nang mapagtanto na nakayakap pa ako kay Zelo at ganoon din siya na talagang hapit na hapit ako. Damn. Kung hindi ka ba naman talaga gaga, Artemis. Akala ko ba’y iiwasan mo ito? Anong ginagawa mo na naman . Hinahayaan mo na naman ang sariling magpadala sa nararamdaman. Dahan-dahan kong inalis ang kamay niyang nakapulupot sa akin. Paniguradong hinahanap na ako ng dalawang anak. Talagang nagawa ko pang lumandi rito. Napakagaling mo ngang ina, Artemis. Nang

Artemis’ POVKahit sa mga sumunod na oras ay kasama na ako ni Zelo kaya wala akong choice kung hindi ang iwasan na lang nang iwasan ang usapan sa pananatili namin dito. I’m not really even sure if he was really serious that he wants us to stay or just want to do his revenge to me. Anuman ang dahilan, hindi ko rin talaga sigurado. If I were him, I won’t ever forgive myself kahit gaano ko pa kagusto ang sarili. “What?” he asked when he saw me staring at him. Katatapos niyang pumirma ng kung ano. This is the reason why I don’t want to stay in the same room with him. Ilang minuto akong nawawala sa sarili kapag nakikita ko ang kaniyang mukha. He always looks good. Lalong-lalo na with his eyeglasses on. “What? I was just guarding you,” ani ko kaya ngumisi siya sa akin. “Really, huh?” Inirapan ko na lang din siya nang makita ang mapang-asar niyang ngisi. “Tapos ka na ba? Paniguradong naghihintay na ang mga anak ko,” ani ko. “Anak natin,” he corrected. Tumayo na rin siya bago niluwagan a

Artemis’ POVNatahimik ako habang nalilibang ang mga bata. Hanggang ngayon ay paulit-ulit pa ring nagre-rewind sa aking isipan ang sinabi ni Zelo that up until now he still love me. I don’t know he’s lying or what. Hindi ko lang din siguro talaga mapaniwalaan. I just tried to distract myself by looking after Athena at Hades. Hindi ko na sinusubukan pang tignan si Zelo.“Are you already sleepy, Athena?” tanong ko kay Athena nang makitang humihikab na siya. Pabalik na kami ngayon sa kotse. Hawak-hawak ko silang dalawa ni Hades sa magkabilang kamay. Napasilip din ang hyper na hyper na si Hades sa namumungay na matang si Athena. “I’m okay, Mommy… I’m not that sleepy po… I can wait until we went in Palais,” aniya kaya napatitig lang ako sa kaniya. Athena doesn’t want to sleep whenever we are somewhere far from home. She doesn’t like me carrying her. She always says that even if I’m strong, she doesn’t want me to get tired because of her. I don’t know where she got that idea but that nev

Artemis’ POV“So how did this happened? Akala ko ba’y—” Naguguluhan pa akong tinignan ni Ares at sina Zelo rin na nag-uusap-usap na tatlo ngayon. Tumayo rin si Zelo at palapit na sa amin ngayon. Papasok din sina Seb kaya excited agad na hinila ni Artemis si Hades para ipakilala kay Ruiz at Seb. “Akala ko rin,” ani ko kahit hindi naman sigurado sa sasabihin nito. Ibinalik ni Ares ang kaniyang mata sa akin. Napangisi na pang siya bago napailing. “As I thought. I doubt if you can still go now lalo na kapag natali ka na niya sa kaniyang apelyido,” aniya sa akin kaya hindi ko mapigilan ang mapatikhim na lang din. “Good morning, Mr. President, salamat sa pagsundo,” casual na saad ng kapatid ko kay Zelo na siyang napatingin din sa kaniya. Nagbatian muna silang dalawa at casual ding nag-usap. Naririnig ni Zelo ang usapan namin ni Ares noon subalit hindi ko lang sigurado kung nakapagbitaw na sila ng salita sa isa’t isa. “I heard a lot about you since then,” nakangising saad ng kapatid ko