All Chapters of HOME VISIT: Chapter 31 - Chapter 40

Ilang araw nang hindi ako pinapansin ni Edzell. Hindi niya ako kinakausap o tinitignan man lang. Kaya hindi ko magawang ipaliwanag sa kaniya ang side ko."Do you want me to call Hazi to fetch you?"Ngayon ang field trip at inaantok pa ako. Ayaw ko na sanang sumama dahil parang may kutob ako na may mangyayaring masama. Siguro iyon ay dahil kasama ko si Chelsea at hindi ko pa kasundo si Edzell."Huwag na. Sasakay ako ng bus sa labas ng subdivision. Siya ang mag-aasikaso sa mga kaklase ko na nasa school na." Sagot ko kay John."Bus? Sumasakay ka sa bus?""Oo. Para na rin masanay ako.""Ihahatid na kita."Pinigilan ko siya. "Sanay na ako sa bus. Ito ang lagi kong sinasakyan." Sinuot ko ang ID ko saka ako humakbang. "Alis na ako.""Mag-iingat ka. Tumawag ka agad kapag may kailangan ka."Tinanguan ko na lang siya saka ako tuluyang lumabas ng bahay at sinara ang gate.Naglakad ako sa mahabang kalsada ng subdivision. Tahimik dito. Walang mga batang nasa labas para maglaro. Okay na rin iyon par

Hindi pa ako tapos sa babae na iyon. Ang bilis naman niyang umiyak. Siya na nga itong ninakawan ako, siya pa ang may lakas at kapal ng mukha na magmukhang victim. I saw her inside the classroom. Hindi ko nakakalimutan lahat ng mga kalokohang ginawa niya sa akin. Dapat nga ay nagpasalamat pa siya sa akin dahil hindi ko pinatulan ang mga mabababaw niyang laro.Sa kaniya lang ako nakatingin hanggang sa matapos na ang lahat ng subjects namin. Nagsitayuan na ang mga kaklase ko para mag-break time. Dumako ang tingin sa akin ni Chelsea and I can still see her red nose.Nginitian ko siya at kumaway bilang pang-aasar. Matalim ang titig niya sa akin and I like that. That's Chelsea.Tumayo na rin ako kaya saglit siyang napakislot at nagmamadaling lumabas ng classroom. Napangiti ako sa naging reaksyon niya. Nang magawi ang tingin ko sa isang sulok ay nahuli ko si Edzell na nakatingin sa akin kaya nawala ang mga ngiti ko. Umiwas din siya agad ng tingin at naunang lumabas sa akin.We are no longer

The class went silent as our lecturer entered our room. He's holding a yellow paper on his hand while walking to his desk."Morning," he greeted."Good morning, Sir!"Binaba na niya ang hawak niya. Tumingin siya sa amin at inalis ang suot na salamin sa mata. There you go. Mas bagay sa iyo ang walang nakaharang sa mukha."An announcement was made yesterday and we need to inform all of you with that." Kinuha niya ang marker niya. May sinulat siya sa white board.Prom Night. Masquerade Ball. Christmas Party.Those were written on the board. Looks like a choices. Humarap siya sa amin at hinayaang mag-ingay ulit ang klase. Samu't saring opinyon ang naririnig ko.May iba na gusto ang prom dahil hindi pa raw sila nakakaranas noon. Ang ilan ay masquerade ball. Napakagastos naman ng gusto nilang mangyari. Ang iba naman ay gusto Christmas party. Of course. To celebrate the love of God and our love for God.Nakikinig lang

"Is that what you really want to happen with your life?"Seryoso akong nakatingin sa mukha niya habang nakaupo kami. Narito kami sa loob ng library at muling nag-uusap. Nung nakaraang nag-usap kami ay hindi ako nakapagpaliwanag masyado sa kaniya kaya niyaya ko ulit siyang mag-usap kami."Bakit?"Napakamot siya sa batok niya at nagbukas ng libro na hawak niya. May hinanap siya roon na kung ano bago niya iyon sinara at binalik sa shelf. "Nonsense," bulong niya. Nilingon niya ako. "Para kang libro sa library, alam mo iyon? Nakakatamad basahin, nakakatamad kausap." Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaasar sa sinabi niya. Paano naman niya nasabing nakakatamad akong kausap?"Bakit ba?"Lumapit ang katawan niya sa table para maglapit kaming dalawa. "How old are you?""Seventee–""At siya ano sa tingin mo? Matanda na iyon. Are you just going to let yourself be married to someone that is out of your league and you don't… you don't love?"Alam kong iniisip niya ang kapakanan ko. Pero, ano

Lahat ng mga babaeng estudyante at lalaki ay nagtipon ngayon sa malawak na quadrangle. Mabuti at hindi maaraw ngayon kaya hindi kami maiinitan. They said we have to practice the dance or waltz for the masquerade ball.Marami akong nakikitang mga estudyante na nakangiti at kinikilig. Kaniya-kaniya pa sila sa panunukso sa mga crush nila. Katabi ko si Wiliam. Tahimik lang siya. Hindi ko alam kung bakit ba napakatahimik niyang tao. Wala ring kumakausap sa kaniya. Siguro iyon ay dahil hirap siya sa pagtatagalog. Bagay sila ni Chelsea."The basic step for waltz is a box step. It's named after a pattern it creates on the floor and forms the foundation of the dance."Ang nagtuturo sa amin ngayon ay isang professional waltz dancer. May kasama siyang partner na babae. Ang suot nila ay damit na pangsayaw. Parang masikip tingnan sa kanila ang suot nila.Nagsimula silang maghawak ng kamay para ipakita sa amin ang tinutukoy nilang box step. "Go, find your partner." Anang babae. Napalingon tuloy ako