Mag-log inShare
Chapter 31
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
HOME VISIT Chapter 32
Ilang araw nang hindi ako pinapansin ni Edzell. Hindi niya ako kinakausap o tinitignan man lang. Kaya hindi ko magawang ipaliwanag sa kaniya ang side ko."Do you want me to call Hazi to fetch you?"Ngayon ang field trip at inaantok pa ako. Ayaw ko na sanang sumama dahil parang may kutob ako na may mangyayaring masama. Siguro iyon ay dahil kasama ko si Chelsea at hindi ko pa kasundo si Edzell."Huwag na. Sasakay ako ng bus sa labas ng subdivision. Siya ang mag-aasikaso sa mga kaklase ko na nasa school na." Sagot ko kay John."Bus? Sumasakay ka sa bus?""Oo. Para na rin masanay ako.""Ihahatid na kita."Pinigilan ko siya. "Sanay na ako sa bus. Ito ang lagi kong sinasakyan." Sinuot ko ang ID ko saka ako humakbang. "Alis na ako.""Mag-iingat ka. Tumawag ka agad kapag may kailangan ka."Tinanguan ko na lang siya saka ako tuluyang lumabas ng bahay at sinara ang gate.Naglakad ako sa mahabang kalsada ng subdivision. Tahimik dito. Walang mga batang nasa labas para maglaro. Okay na rin iyon par
HOME VISIT Chapter 33
I don't know how long I've been staring on the phone I'm holding. John called and he wanted to talk to me. He already knows what happened and he wanted to hire a bodyguard for me. I rejected."I don't need a bodyguard." I answered him with an authoritative voice.I heard him sigh in disbelief. "Andrea, I'm concern about your safety. Gusto kong hindi ka mangamba sa tuwing nasa labas ka o sa school.""No. Ayoko nga. Saka ilang buwan na lang din naman ang klase. Hindi na kailangan para sa bodyguard. Ayoko nang may bumubuntot sa akin."Baka kung ano pa ang isipin ng mga makakakita sa akin na may nakabuntot na kung sino sa akin. I'm Andres Domingo, did he forgot about that? But, how did those guys knew my real name? Who told them?Naisandal ko ang likod ko sa sandalan ng upuan na narito sa labas ng bahay ni sir Perez. My back is still in pain, my shoulders, and my legs. Mababaliw ako kung hindi ko natakasan ang mga iyon. Kailangan ko nang mag-ingat simula ngayon. Hindi na dapat mangyari pa
HOME VISIT Chapter 34
Hindi pa ako tapos sa babae na iyon. Ang bilis naman niyang umiyak. Siya na nga itong ninakawan ako, siya pa ang may lakas at kapal ng mukha na magmukhang victim. I saw her inside the classroom. Hindi ko nakakalimutan lahat ng mga kalokohang ginawa niya sa akin. Dapat nga ay nagpasalamat pa siya sa akin dahil hindi ko pinatulan ang mga mabababaw niyang laro.Sa kaniya lang ako nakatingin hanggang sa matapos na ang lahat ng subjects namin. Nagsitayuan na ang mga kaklase ko para mag-break time. Dumako ang tingin sa akin ni Chelsea and I can still see her red nose.Nginitian ko siya at kumaway bilang pang-aasar. Matalim ang titig niya sa akin and I like that. That's Chelsea.Tumayo na rin ako kaya saglit siyang napakislot at nagmamadaling lumabas ng classroom. Napangiti ako sa naging reaksyon niya. Nang magawi ang tingin ko sa isang sulok ay nahuli ko si Edzell na nakatingin sa akin kaya nawala ang mga ngiti ko. Umiwas din siya agad ng tingin at naunang lumabas sa akin.We are no longer
HOME VISIT Chapter 35
Inuwi ako ni John sa bahay. Bumalik siya sa pagtitipa sa laptop niya na para bang walang nangyari habang ako ay nagugulumihanan pa rin sa nangyari. Their reactions as they saw each other, I knew something's wrong.Lumapit ako sa kaniya pero hindi iyon ang nagpalingon sa kaniya. "What happened, John? Bakit kilala mo ang lalaki na iyon? Sino ba iyon?" Sunod-sunod kong tanong sa kaniya.Hindi man lang niya ako nilingon o kahit na pagtigil sa ginagawa niya ay hindi niya iyon ginawa. He's still typing and making schedules on his laptop.Napairap ako, "tell me who that man is! Bakit kilala ka niya? Sino siya sa pamilyang ito?"Binaba ni John aang hawak na laptop saka siya tumingin sa akin nang diretso. "You don't want to know, Andrea. Stay away from that man.""No! Tell me first, who is he?!" Tumayo siya kaya napaatras ako ng hakbang."He's nothing,"Nasabunot ko ang sarili kong buhok. Kahit ilang beses ko siyang tanungin, ala
HOME VISIT Chapter 36
The class went silent as our lecturer entered our room. He's holding a yellow paper on his hand while walking to his desk."Morning," he greeted."Good morning, Sir!"Binaba na niya ang hawak niya. Tumingin siya sa amin at inalis ang suot na salamin sa mata. There you go. Mas bagay sa iyo ang walang nakaharang sa mukha."An announcement was made yesterday and we need to inform all of you with that." Kinuha niya ang marker niya. May sinulat siya sa white board.Prom Night. Masquerade Ball. Christmas Party.Those were written on the board. Looks like a choices. Humarap siya sa amin at hinayaang mag-ingay ulit ang klase. Samu't saring opinyon ang naririnig ko.May iba na gusto ang prom dahil hindi pa raw sila nakakaranas noon. Ang ilan ay masquerade ball. Napakagastos naman ng gusto nilang mangyari. Ang iba naman ay gusto Christmas party. Of course. To celebrate the love of God and our love for God.Nakikinig lang
HOME VISIT Chapter 37
Tuwing Linggo ay ugali kong tumambay ng ilang oras sa gallery room. Bukod sa nakikita ko lahat ng mga kamag-anak namin ay parang nakakasama ko rin sila.Ako ang naglilinis ng gallery room. Ayokong may ibang nakakapasok sa kuwartong ito dahil ayokong maiba ang posisyon ng mga portraits sa wall. May ilang kahon rin na narito at hindi ko pa nabubuksan dahil naging abala ako ng ilang taon.Ngayon ko lang sila makakalikot.Inutusan ako ni John bago siya umalis na linisin ito at ang mga bagay na hindi na magagamit ay ilagay ko raw sa attic. I checked them all and collected those trash I can throw.Narito ang mga gamit ng aking ina at ama noong nabubuhay pa lang sila. Dito ko nga nakuha ang isang kwintas na pagmamay-ari niya, kinuha ko iyon at tinabi. Hindi ko sinuot dahil baka mawala pa o kaya ay mahablot.Binuhat ko ang isang box na pinaglagyan ko ng mga news papers noong 90's. Those are just news about their achievements. They do investment. Noong araw na buhay pa sila… sila ang biggest i
HOME VISIT Chapter 38
"Is that what you really want to happen with your life?"Seryoso akong nakatingin sa mukha niya habang nakaupo kami. Narito kami sa loob ng library at muling nag-uusap. Nung nakaraang nag-usap kami ay hindi ako nakapagpaliwanag masyado sa kaniya kaya niyaya ko ulit siyang mag-usap kami."Bakit?"Napakamot siya sa batok niya at nagbukas ng libro na hawak niya. May hinanap siya roon na kung ano bago niya iyon sinara at binalik sa shelf. "Nonsense," bulong niya. Nilingon niya ako. "Para kang libro sa library, alam mo iyon? Nakakatamad basahin, nakakatamad kausap." Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaasar sa sinabi niya. Paano naman niya nasabing nakakatamad akong kausap?"Bakit ba?"Lumapit ang katawan niya sa table para maglapit kaming dalawa. "How old are you?""Seventee–""At siya ano sa tingin mo? Matanda na iyon. Are you just going to let yourself be married to someone that is out of your league and you don't… you don't love?"Alam kong iniisip niya ang kapakanan ko. Pero, ano
HOME VISIT Chapter 39
I know we have no class today and I want to sleep more, but a good smell from somewhere woke me up. Bumangon ako mula sa higaan ko. Tumingin ako sa wall clock. I walked while confused due to abrupt awakening from my sleep.Habang naglalakad ako pababa sa hagdanan ay mas lalong lumalakas ang nakaka-adik na amoy na iyon. May nagluluto. Lagi namang may nagluluto sa bahay pero kakaiba lang ang isang ito at umabot pa sa kwarto ko."Aba, ang aga mo magising?"Nakaupo si John, nakapatong ang isang hita sa kabila habang may hawak na dyaro at nagkakape. Nakabukas ang tv kahit wala namang nanonood. Siya lang ang nakaupo sa mahabang sofa at nagpapa-init sa kape niya."Uh, I smell some—uh… what is that?"Rinig ko ang sarili kong boses na parang basag pa. Naalimpungatan ako. Gusto ko pa talagang matulog. Parang hinila ako ng amoy na iyon patayo.Bumalik ang tingin ni John sa diyaryo. "Almusal iyon, niluluto pa. Maghilamos ka nga at bakas pa sa mukha mo ang nakakadiring panis na laway mo.""Whateve
Pinakabagong kabanata
HOME VISIT Chapter 50 - Final Chapter
I turned off the radio inside my car before I went out. Pinagpagan ko ang suot kong uniform. Katatapos lang ng klase ko at dito ako dumiretso sa bahay nila Andrea. Siya ang gusto kong makita bago ako umuwi. Babalik din naman ako bukas nang maaga. Kahit pa isipin pa niyang napapadalas na ang pagbisita ko ay wala na akong pakialam. Gusto ko siyang nakikita.Tinuro lang sa akin ni uncle kung saan ko makikita si Andrea. Pumasok ako sa loob ng bahay. Dumiretso ako hanggang sa makarating ako sa dining area. May daanan dito papunta sa movie room. Naroon daw siya at nagpapalipas ng oras. Nakita ko nga siya. Nakaupo siya sa isang upuan at gumuguhit sa sketchpad.She looks so perfect with those thin fabric of clothes she's wearing. Her legs are so fine.Tahimik akong naglakad at nilapitan siya. Hindi niya ako nilingon pero alam kong alam niyang nandito ako. Nagpatuloy lang siya sa pagguguhit niya."Sir… home visit pa ba ang ginagawa niyo o nanliligaw na kayo?"She didn't even looked at me.Hind
HOME VISIT Chapter 49
Ang daming nangyari. Hindi ko kinaya ang mga nangyari. Parang sasabog ang utak ko.Pinatawad ni papa si uncle kahit alam niyang ito ang dahilan ng paghihirap niya na umabot ng twelve years. Ako, kahit kailan ay hindi ko siya mapapatawad.Masakit pa rin sa akin ang nalaman ko. He tried to kill my father. That's worse than learning the truth that he's also the one who killed his son! I can't take this anymore. Pinatawad ni papa ang tao na iyon dahil iyon daw ang mabuti niyang gagawin kaysa ang galitin ang isang John Laevii. Bakit? Natatakot ba siya sa tao na iyon? He must not be scared.Ilang buwan na ang nakararaan pero hindi ko pa rin matanggap iyon. Sa tuwing nakikita ko siya ay umiiwas na lang ako. I don't want to talk to him baka masuntok ko siya sa mukha niya.Araw-araw ay bumibisita ako kay Andrea, kaya araw-araw ay nakikita ko ang pagmumukha niya. Oo, mabait siyang lolo para kay Andrea. Maganda ang naging buhay niya dahil sa kaniya kahit alam niyang hindi naman niya kadugo si
HOME VISIT Chapter 48
Tumakbo ako nang mabilis papunta sa kuwarto ni papa. Tumawag sa akin ang doktor niya. He's awake. Gising na siya! After twelve years nang paghihintay ay makikita ko na ulit ang papa ko.Halos maubusan ako nang hininga nang marating ko ang kwarto niya. Malayo din kasi ang ospital na ito sa ospital kung nasaan ngayon si Andrea.I saw him. Kinakausap siya ng doktor. Dahan-dahan akong pumasok. Hindi pa rin ako makapaniwala. Parang isang panaginip. He's awake."Papa," I mumbled. He looked at me. Ngumiti siya kaya agad ko siyang nilapitan para yakapin! I missed him so much. Nagpaalam ang doktor na iiwanan muna kaming dalawa bago ito lumabas sa kuwarto. Kumalas ako sa yakap ko kay papa. Hindi ako makapagsalita dahil napapahikbi ako. Humawak siya sa balikat ko. "Okay na ang lahat. Maayos na ako. Kailangan ko pang bumalik sa trabaho."Napangiti ako sa sinabi niya. Nang maaksidente siya ay nasa trabaho siya. Akala niya ba ay gano'n lang ang nangyari sa kaniya? Hindi niya pa yata alam ang nang
HOME VISIT Chapter 47
Severe head injury. That's what the doctor have said she suffered. She's still unconscious and it can take months for her recovery. They couldn't say whether when she will be able to gain consciousness. It feels like years waiting.No one can say what and how this happened to her. Slowly, walking back and forth infront of her room. Maybe, she'll wake up soon. I'll just wait here.I can't bear to see her with the ventilator on her and a bandage wrapped around her head. It's been two weeks. She's in comatose.I flinched, bumukas ang pinto. It's uncle. His face is sad and seems like he's just finished his cries. "It's done""What did they say?"Uncle sat down and gave me the fiercest look he could ever give. "I warned her already about this. Now, look what happened. The Duncan tried to kill her! That bullshit kid."Parang umakyat ang dugo ko sa ulo ko. I can feel something inside me that urge me to get Chelsea's ass in here. Hindi siya nagdalawang-isip na gawin ito kay Andrea. Ano bang
HOME VISIT Chapter 46 - Masquerade II
He didn't eat. Ayaw niya raw tanggalin ang maskara niya para makasama niya ako. Kapag inalis niya iyon at nakita nila na siya si sir Perez, baka magtaka lang sila. Hindi ganoon karami ang kinain ko. Gabi na ngayon at hindi ako pwedeng kumain nang marami. Habang kumakain ay umiikot ang tingin ko sa mga dumalo ng ball. I immediately saw Chelsea. Siya pala ang nakasuot ng pink na gown kanina. I can see her gown is so expensive. It's made from silk and it suits her very well.Nagtagal ng halos kalahating oras ang dinner bago kami naglinis ng mga mukha at kamay. Sinamahan pa ako ni Andrew papunta sa washroom. Napansin niya yatang nabibigatan ako sa suot ko.Naiwan lang sa table si Edzell dahil kumakain pa rin siya. Mukhang wala yata siyang balak na matapos. Napakatakaw niya pero hindi naman tumataba.Hindi rin nagtagal ay nagsimula na namang may magsalita sa stage. Dalawang lalaki at isang babae ang nakatayo roon. Nakasuot rin sila ng mga masks. Ito na yata ang tinutukoy kanina ni presiden
HOME VISIT Chapter 45 - Masquerade
Malamig na simoy ng hangin ang bumalot sa balat ko nang makalabas ako sa kotse. As usual, ipinarada ko iyon sa malayo-layong lugar. Iilan sa mga estudyante ang nakikita kong pumapasok sa main gate ng school, nakasuot ng mga magagarang gown.A Medieval retro blue gown made out of Vicuña Wool with hood. It has a bell sleeve that is made from silk so it doesn't itch my skin, it's a long sleeve that is fitted around the shoulder and upper arm and flares out to the wrist, like a bell.This gown has so many layers inside. Such as the petticoat that helps to hold the skirt of my gown. Layers also help the gown to have a bold volume and to compliment my body shape. A ruffle at the bottom of my gown and a plain blue corset as a stomacher.There's also a seperate ruffles that parted in two and seems like an upside down letter v on my waist down to the bottom of my gown. It's shining. I think it has crystals or something that would make it shine.My make up is light. I don't need a heavy duty mak
HOME VISIT Chapter 44 - Ready for Masquerade Ball
Nakatutok ang mga mata ko sa ginagawa ni sir Ryan habang iniikot niya ang mga wire na hawak niya. Seryoso kaming lahat na mga estudyante niya na sinusundan ang bawat galaw niya sa hawak na wire. Pinakikita niya ulit ang tamang pagkonekta sa dalawang wire para hindi masunog o ma-short ang kuryente."Pag nagdikit ang mga wire, kaboom. Kapag overload, kaboom. Kapag loose ang wires, kaboom. Lagi niyong titingnan kung walang wire na nakawala."Ganiyan siya magturo. Actual niyang pinakikita sa amin ang dapat naming gawin, ginawa pa niyang example ang nangyari sa akin kapag nagkamali kami. Ang nangyari kase noon ay nag-overheat ang ilaw tapos pinitik ko pa kaya ganoon ang naging reaksyon."Kung ang wire ay nasa loob ng pader tapos nagkaroon ng short circuit, magsasanhi pa rin iyon ng sunog kaya huwag kayo pakampante."Nagsitanguan kaming lahat sa sinabi niya."Sa Sabado aayusin natin ang kuryente sa library. Madali lang naman iyon, so kahit dalawa lang ang sumama sa akin."Malaki din ang tul
HOME VISIT Chapter 43
Seeing those high class people scared me alone. They're talking about their lives while I'm here standing on a high table watching them. Meron sa iba na kinakawayan ako at lumalapit sa akin para magpakilala kaya kanina pa nakasimangot sa tabi ko si Andrew. Wala naman siyang magawa dahil kailangan ko rin namang makilala ang parte ng negosyo namin.Nakita ko sa di kalayuan si John. Naglalakad siya papunta sa amin. May hawak siyang wineglass. "Andrea," he say my name.Nababagot na ako sa gabing ito. Ano na ring oras at kailangan ko nang umuwi lalo na si Andrew. Alam kong busy siyang tao."Uuwi na ba tayo?" I asked.Umiling siya at tinuro ang grupo ng mga kalalakihan na nag-uusap-usap. Malalakas din aang nagiging tawanan nila. Mukhang maganda ang paksa ng pinag-uusapan nila."Those men wants to meet you. Sinabi kong may apo ako na napakatalino at siya ang magmamana nitong lahat once you'ready.""John! Why did you say that? Nakakahiya." Bulong ko sa kaniya habang napapatingin sa mga lalakin
HOME VISIT Chapter 42
Hindi ko magawang tumingin sa harap ng klase kung saan naroon si Andrew. Parang wala lang sa kaniya na hinalikan niya ako! Conservative akong tao kaya big deal sa akin iyon. We agreed that there's no kissing between us. No touching and no kissing! Ginagalit niya ako.Sa buong klase niya, mula kanina hanggang ngayon ay nakayuko lang ako. Hindi ako titingin sa kaniya. Para saan? Para maalala lang kung paano niya ako hinalikan. Hays!"Before I leave, ipaalala ko lang sa inyo 'yung about the masquerade ball, it will be held before Christmas. The nineteenth of December. Don't worry, may ibibigay kaming parang invitation card. Nakalagay roon ang date, time and other informations you all need to remember."Kumunot lang ang noo ko. Okay, sir, leave now. Mas makakahinga ako nang maayos kapag hindi ko na narinig ang boses mo. Your voice are sending chills through my spine.Nahihiya ako. Wala akong mukhang maihaharap sa kaniya. Ako pa talaga ang nahiya sa amin. Siya ang humalik! Di ba dapat siya
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
