Mag-log inShare
Chapter 50 - Final Chapter
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
HOME VISIT Chapter One
I'm quite used to these gazes as I pass them. Their stares felt like they want to eat me whole. Just going to ignore those shits because I'm late again for my first class.I remember how terror our teacher is. They must not make that terror pedagogue boil his blood."Hoy, Andres!"I clenched my fist. Hindi na ako nakailag nang pinatong niya ang kama siya aking balikat. What's with this idiot? He always shouts my name.Hinawakan pa niya talaga ang mukha ko!"What's wrong with you, dude? Lumayo ka nga!"Inalis ko ang kamay niya na nakapatong balikat ko. Nakakadiri.. "Don't you dare touch me.""You're being over dramatic again. I'm clean, don't you worry. Ang tapang mo naman masyado!"Rolling my eyeballs to him made him laugh even more, "Tigilan niyo ako ng mga alipores mo. Late na ako. I gotta go!""Wait," he stopped me from running by grabbing my arm and I can't help myself but reclaimed my body part. "I heard si Mr. Perez ang…?""I don't think so, as if I'm going to memorize all their
HOME VISIT Chapter Two
“Andiyan na si Andres.”Kumunot ang noo ko dahil sa bulungan nilang iyon. Ang daming mga estudyante ngayon sa hallway. Parang may apocalypse na nangyayari. Hindi naman sila nakaharang sa daraanan ko kaya madali sa akin ang maglakad.Wala naman akong pakialam kung anong ginagawa nila sa mga buhay nila. Ang akin lang, late na naman ako.“Andres.”May kumabig sa braso ko kaya napahinto ako sa paglalakad. Mabilis na nilingon ko ang kumag na iyon na magiging dahilan ng pagkahuli ko sa klase.Isang lalaki. Para pa siyang kinakabahan na magrereport sa akin tungkol sa lesson ngayong araw.“Bakit?” Tanong ko.Ngumiti siya saka niya inabot sa akin yung nakatago sa likod niyang bulaklak. Parang namumukhaan ko ang bulaklak na hawak niya. Yan yung bulaklak sa gilid ng cafeteria. Haist.“Para sa iyo, Andres.”“Hindi pa ako patay para bigyan mo niyan. Next time, ayusin mo ang pagpitas.” “WHOAAAAAHHH!! MA’H MEN! SUPALPAL!”Hindi ko na sila pinansin at mabilis na akong naglakad papasok sa classroom.
HOME VISIT Chapter Three
"Luminya kayo nang maayos. One line for females, one line for males." Utos samin ni Sir habang naglalakad sa pagitan ng mga linya namin. "Find your height."Nandito na ako sa tamang linya ko. Ako ang pinakahuling babae sa linya dahil ako ang pinakamatangkad. "Maglakad kayo nang tahimik papunta sa AVR, bibigyan kayo ni Sir Thomas ng puwesto roon." Pagkasabi ni Sir noon ay nagsimula na silang maglakad papunta sa main building. Yung ibang section ay kasabay lang din namin na maglakad papunta sa AVR.At siyempre, kapag may barkada ka sa kabilang section, hindi na maiiwasan ang magkamustahan at mag-ingay tulad na lang ng mga kaklase ko."Mamaya, 'no? Isama mo si Paul para masaya!" Kaklase ko iyon na kausap ang barkada niya sa kabilang section na kasabay naming naglalakad.Napangiti na lang ako dahil kahit na magkalayo sila ay mayroon pa rin silang koneksyon. Pinagmasdan ko lahat ng mga boys ng section na iyon hanggang sa madako ang tingin ko sa pinakahuling lalaki nila.Nakatingin na nama
HOME VISIT Chapter Four
"I can not drive you to school today,"I stopped for a moment. "Why?"Nilingon niya ako saka siya sumenyas sa likuran ko, "siya na ang makakasama mo simula ngayon."May kunot sa noo ko na nilingon ang tinuturo niya. Parang isang computer na nagloading ang utak ko nang makita ko ang anak na kinukwento niya sa akin."What? Ikaw?"Naunahan pa niya akong mag-react. Napahalukipkip ako at muling lumingon kay John. "Siya ang sinasabi mo sa akin?""Magkakilala na pala kayo, siya si Cosmo. Cosmo, siya ang lagi mong babantayan simula ngayon, si Andrea." Pagpapakilala niya sa aming dalawa.Wala namang nagsalita sa amin. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Kailan lang ay nagkaroon kami ng pag-uusap ng lalaki na iyan. Hindi ko alam kung totoo ba na gusto niya akong ligawan o isang kalokohan iyon.Pero, kahit ano pa man, hindi ko balak na maging katipan ang tulad niya. Mas uunahin ko ang legacy ng pamilya ko."Kailangan ay maging komportable kayo sa isa't isa dahil magmula ngayon ay lagi na ka
HOME VISIT Chapter Five
Nasa labas ako ng bahay at tulalang nakamasid sa mga bulaklak na nakadisplay malapit sa akin.“Your eyes are beautiful.”Hindi maalis sa utak ko yung sinabi ni Sir Perez sa akin. Alam ko naman na maganda ang mga mata ko pero hindi ko lang inaasahan na sasabihin niya iyon sa akin nang malapit pa ang mga mukha namin. Uunahan ko na ang sarili ko bago pa niya maisip, teacher siya at estudyante ako. There is always a huge difference between the two. There is a thousand miles gap between me and him.Malabo.Napakalabo.Humalukipkip ako at tinitigan ang isang bulaklak na walang kaparehong bulaklak. Mag-isa lang siya at napapaligiran pa ng mga naglalakihang bulaklak sa paligid niya. Sinadya ba ni John na isang piraso ang ilagay diyan?“Pinalabas sa akin ni Papa iyang mga iyan.”Umupo sa isang upuang bakal si Cosmo at nilapag ang hawak niyang tray na may lamang donuts. Napangiti ako bigla dahil paborito ko ang choco butternut.“Uy," aniko.“Nasabi kasi sa akin ni Papa na paborito mo ang mga g
HOME VISIT Chapter Six
Hindi pa man ako nakakalapit sa classroom namin ay rinig ko na nga ang ingay sa loob. Ngayon lang nangyari ang ganito.“Nakakakilig naman!”Isa iyon sa mga sinasabi nila at tinitili nila. Napapailing ako nang pasukin ko ang kuwarto at makita silang nagkukumpulan di-kalayuan sa upuan ko, o baka sa upuan ko nga mismo?“Sana pati ako makaranas nang ganiyan.”“Ang swerte naman ni Andres at may secret admirer siya.”Huh?! What the heck are they talking about? Secret admirer? “Uy, andiyan na si Andres.”Tinignan ko sila nang masama dahil hindi ko gusto ang lapit nila sa lugar ko. Nang medyo lumayo na sila sa desk ko ay mabilis na lumapit ako para malaman kung ano ang pinagkakaguluhan nila roon.Nakunot ang noo ko bigla. Isang pulang rosas na nakapasok ang tangkay sa isang DIY bracelet. Kinuha ko iyon para makita ko pa nang malapitan habang ang mga kaklase ko ay di na mapigilan ang tilian. Isampal ko sa kanila ito, e.“Kanino galing ito?” Tanong ko pero walang sumagot. Nagkatinginan pa sila
HOME VISIT Chapter Seven
“Oh, yeah?”Ang arte ng boses ng babaeng ito. Siya raw ang transferee na tinutukoy nila. Wala naman akong pakialam sa kaniya pero ang ingay niya lang. Wala pa kaming teacher, siguro nagkaroon ng unexpected meeting.“Thank you. Actually, my dad bought this in The United States and sabi niya that hindi niya need ang phone na ito. Mura lang naman ito.”Naramdaman ko ang biglaang pagtabi sa akin nina Andrei, Adrian at Edzell. Sa madaling salita, yung fantastic three. “Ayoko sa kaniya, Andres.” Bulong sa akin ni Adrian.“Tinanong mo na ba siya kung gusto ka niya?” Tanong ko naman sa kaniya.“Grabe ka naman,”“Nung nakaraan, bago-bago pa siya rito, pero habang tumatagal, nag-iiba na ang ugali niya.” Si Andrei iyon.Tinigil ko ang pagguhit ko sa yellow pad saka ko naman tinignan ang pinag-uusapan nila. Hmm, maganda siya. Matangkad pa sa akin kung susumahin. At sobrang puti. Malalaman mong mayaman talaga siya dahil sa porma niya. Maayos na pananamit, mga alahas sa katawan at pabangong ginagam
HOME VISIT Chapter Eight
“Sorry, I’m late.”Hindi ko alam kung anong engkanto ang sumapi sa akin pero kusang nahulog ang hawak kong lapis nang marinig ko ang di-pamilyar na tinig na iyon. Malamig at hindi makikitaan ng emosyon ang boses niya.Napalingon ako sa pinto kung saan siya nakatayo at naghihintay ng permiso ni Sir para makapasok sa kuwarto.“Okay lang. Sa susunod, be on time.” Sagot ni Sir Perez nang hindi man lang nililingon ang estudyanteng ngayon ko lang nakita.As in, ngayon ko lang siya nakita. Hindi ko alam kung kailan ko siya naging kaklase. Gano’n na ba karami ang absents ko?Sinara ko ang nakaawang kong bibig nang bigla ay magsalubong ang tingin namin ni Sir. Baka ipahiya niya pa ako sa klase. Well, lagi naman akong napapahiya. No wonder why Andres Domingo is very famous.Habang naglalakad ang lalaking ito papunta sa puwesto niya ay pinagmamasdan ko siya. Sa kaniya lang nakatutok ang mga mata ko hanggang sa makaupo na siya.Nakita ko ang mga mata niya. Diretso lang ang tingin at walang makiki
Pinakabagong kabanata
HOME VISIT Chapter 50 - Final Chapter
I turned off the radio inside my car before I went out. Pinagpagan ko ang suot kong uniform. Katatapos lang ng klase ko at dito ako dumiretso sa bahay nila Andrea. Siya ang gusto kong makita bago ako umuwi. Babalik din naman ako bukas nang maaga. Kahit pa isipin pa niyang napapadalas na ang pagbisita ko ay wala na akong pakialam. Gusto ko siyang nakikita.Tinuro lang sa akin ni uncle kung saan ko makikita si Andrea. Pumasok ako sa loob ng bahay. Dumiretso ako hanggang sa makarating ako sa dining area. May daanan dito papunta sa movie room. Naroon daw siya at nagpapalipas ng oras. Nakita ko nga siya. Nakaupo siya sa isang upuan at gumuguhit sa sketchpad.She looks so perfect with those thin fabric of clothes she's wearing. Her legs are so fine.Tahimik akong naglakad at nilapitan siya. Hindi niya ako nilingon pero alam kong alam niyang nandito ako. Nagpatuloy lang siya sa pagguguhit niya."Sir… home visit pa ba ang ginagawa niyo o nanliligaw na kayo?"She didn't even looked at me.Hind
HOME VISIT Chapter 49
Ang daming nangyari. Hindi ko kinaya ang mga nangyari. Parang sasabog ang utak ko.Pinatawad ni papa si uncle kahit alam niyang ito ang dahilan ng paghihirap niya na umabot ng twelve years. Ako, kahit kailan ay hindi ko siya mapapatawad.Masakit pa rin sa akin ang nalaman ko. He tried to kill my father. That's worse than learning the truth that he's also the one who killed his son! I can't take this anymore. Pinatawad ni papa ang tao na iyon dahil iyon daw ang mabuti niyang gagawin kaysa ang galitin ang isang John Laevii. Bakit? Natatakot ba siya sa tao na iyon? He must not be scared.Ilang buwan na ang nakararaan pero hindi ko pa rin matanggap iyon. Sa tuwing nakikita ko siya ay umiiwas na lang ako. I don't want to talk to him baka masuntok ko siya sa mukha niya.Araw-araw ay bumibisita ako kay Andrea, kaya araw-araw ay nakikita ko ang pagmumukha niya. Oo, mabait siyang lolo para kay Andrea. Maganda ang naging buhay niya dahil sa kaniya kahit alam niyang hindi naman niya kadugo si
HOME VISIT Chapter 48
Tumakbo ako nang mabilis papunta sa kuwarto ni papa. Tumawag sa akin ang doktor niya. He's awake. Gising na siya! After twelve years nang paghihintay ay makikita ko na ulit ang papa ko.Halos maubusan ako nang hininga nang marating ko ang kwarto niya. Malayo din kasi ang ospital na ito sa ospital kung nasaan ngayon si Andrea.I saw him. Kinakausap siya ng doktor. Dahan-dahan akong pumasok. Hindi pa rin ako makapaniwala. Parang isang panaginip. He's awake."Papa," I mumbled. He looked at me. Ngumiti siya kaya agad ko siyang nilapitan para yakapin! I missed him so much. Nagpaalam ang doktor na iiwanan muna kaming dalawa bago ito lumabas sa kuwarto. Kumalas ako sa yakap ko kay papa. Hindi ako makapagsalita dahil napapahikbi ako. Humawak siya sa balikat ko. "Okay na ang lahat. Maayos na ako. Kailangan ko pang bumalik sa trabaho."Napangiti ako sa sinabi niya. Nang maaksidente siya ay nasa trabaho siya. Akala niya ba ay gano'n lang ang nangyari sa kaniya? Hindi niya pa yata alam ang nang
HOME VISIT Chapter 47
Severe head injury. That's what the doctor have said she suffered. She's still unconscious and it can take months for her recovery. They couldn't say whether when she will be able to gain consciousness. It feels like years waiting.No one can say what and how this happened to her. Slowly, walking back and forth infront of her room. Maybe, she'll wake up soon. I'll just wait here.I can't bear to see her with the ventilator on her and a bandage wrapped around her head. It's been two weeks. She's in comatose.I flinched, bumukas ang pinto. It's uncle. His face is sad and seems like he's just finished his cries. "It's done""What did they say?"Uncle sat down and gave me the fiercest look he could ever give. "I warned her already about this. Now, look what happened. The Duncan tried to kill her! That bullshit kid."Parang umakyat ang dugo ko sa ulo ko. I can feel something inside me that urge me to get Chelsea's ass in here. Hindi siya nagdalawang-isip na gawin ito kay Andrea. Ano bang
HOME VISIT Chapter 46 - Masquerade II
He didn't eat. Ayaw niya raw tanggalin ang maskara niya para makasama niya ako. Kapag inalis niya iyon at nakita nila na siya si sir Perez, baka magtaka lang sila. Hindi ganoon karami ang kinain ko. Gabi na ngayon at hindi ako pwedeng kumain nang marami. Habang kumakain ay umiikot ang tingin ko sa mga dumalo ng ball. I immediately saw Chelsea. Siya pala ang nakasuot ng pink na gown kanina. I can see her gown is so expensive. It's made from silk and it suits her very well.Nagtagal ng halos kalahating oras ang dinner bago kami naglinis ng mga mukha at kamay. Sinamahan pa ako ni Andrew papunta sa washroom. Napansin niya yatang nabibigatan ako sa suot ko.Naiwan lang sa table si Edzell dahil kumakain pa rin siya. Mukhang wala yata siyang balak na matapos. Napakatakaw niya pero hindi naman tumataba.Hindi rin nagtagal ay nagsimula na namang may magsalita sa stage. Dalawang lalaki at isang babae ang nakatayo roon. Nakasuot rin sila ng mga masks. Ito na yata ang tinutukoy kanina ni presiden
HOME VISIT Chapter 45 - Masquerade
Malamig na simoy ng hangin ang bumalot sa balat ko nang makalabas ako sa kotse. As usual, ipinarada ko iyon sa malayo-layong lugar. Iilan sa mga estudyante ang nakikita kong pumapasok sa main gate ng school, nakasuot ng mga magagarang gown.A Medieval retro blue gown made out of Vicuña Wool with hood. It has a bell sleeve that is made from silk so it doesn't itch my skin, it's a long sleeve that is fitted around the shoulder and upper arm and flares out to the wrist, like a bell.This gown has so many layers inside. Such as the petticoat that helps to hold the skirt of my gown. Layers also help the gown to have a bold volume and to compliment my body shape. A ruffle at the bottom of my gown and a plain blue corset as a stomacher.There's also a seperate ruffles that parted in two and seems like an upside down letter v on my waist down to the bottom of my gown. It's shining. I think it has crystals or something that would make it shine.My make up is light. I don't need a heavy duty mak
HOME VISIT Chapter 44 - Ready for Masquerade Ball
Nakatutok ang mga mata ko sa ginagawa ni sir Ryan habang iniikot niya ang mga wire na hawak niya. Seryoso kaming lahat na mga estudyante niya na sinusundan ang bawat galaw niya sa hawak na wire. Pinakikita niya ulit ang tamang pagkonekta sa dalawang wire para hindi masunog o ma-short ang kuryente."Pag nagdikit ang mga wire, kaboom. Kapag overload, kaboom. Kapag loose ang wires, kaboom. Lagi niyong titingnan kung walang wire na nakawala."Ganiyan siya magturo. Actual niyang pinakikita sa amin ang dapat naming gawin, ginawa pa niyang example ang nangyari sa akin kapag nagkamali kami. Ang nangyari kase noon ay nag-overheat ang ilaw tapos pinitik ko pa kaya ganoon ang naging reaksyon."Kung ang wire ay nasa loob ng pader tapos nagkaroon ng short circuit, magsasanhi pa rin iyon ng sunog kaya huwag kayo pakampante."Nagsitanguan kaming lahat sa sinabi niya."Sa Sabado aayusin natin ang kuryente sa library. Madali lang naman iyon, so kahit dalawa lang ang sumama sa akin."Malaki din ang tul
HOME VISIT Chapter 43
Seeing those high class people scared me alone. They're talking about their lives while I'm here standing on a high table watching them. Meron sa iba na kinakawayan ako at lumalapit sa akin para magpakilala kaya kanina pa nakasimangot sa tabi ko si Andrew. Wala naman siyang magawa dahil kailangan ko rin namang makilala ang parte ng negosyo namin.Nakita ko sa di kalayuan si John. Naglalakad siya papunta sa amin. May hawak siyang wineglass. "Andrea," he say my name.Nababagot na ako sa gabing ito. Ano na ring oras at kailangan ko nang umuwi lalo na si Andrew. Alam kong busy siyang tao."Uuwi na ba tayo?" I asked.Umiling siya at tinuro ang grupo ng mga kalalakihan na nag-uusap-usap. Malalakas din aang nagiging tawanan nila. Mukhang maganda ang paksa ng pinag-uusapan nila."Those men wants to meet you. Sinabi kong may apo ako na napakatalino at siya ang magmamana nitong lahat once you'ready.""John! Why did you say that? Nakakahiya." Bulong ko sa kaniya habang napapatingin sa mga lalakin
HOME VISIT Chapter 42
Hindi ko magawang tumingin sa harap ng klase kung saan naroon si Andrew. Parang wala lang sa kaniya na hinalikan niya ako! Conservative akong tao kaya big deal sa akin iyon. We agreed that there's no kissing between us. No touching and no kissing! Ginagalit niya ako.Sa buong klase niya, mula kanina hanggang ngayon ay nakayuko lang ako. Hindi ako titingin sa kaniya. Para saan? Para maalala lang kung paano niya ako hinalikan. Hays!"Before I leave, ipaalala ko lang sa inyo 'yung about the masquerade ball, it will be held before Christmas. The nineteenth of December. Don't worry, may ibibigay kaming parang invitation card. Nakalagay roon ang date, time and other informations you all need to remember."Kumunot lang ang noo ko. Okay, sir, leave now. Mas makakahinga ako nang maayos kapag hindi ko na narinig ang boses mo. Your voice are sending chills through my spine.Nahihiya ako. Wala akong mukhang maihaharap sa kaniya. Ako pa talaga ang nahiya sa amin. Siya ang humalik! Di ba dapat siya
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
