All Chapters of THE BEST MISTAKE: Chapter 141 - Chapter 150

Napaigik si Arriana kasabay ng pagpikit ng mga mata nang isandal siya ng hindi pa nakilalang tao sa likod ng nakasarang pintuan. Hindi naman iyon gaanong masakit pero naghalo na ang gulat at takot na nadarama."Its me."Unti-unting nagbago ang ritmo ng tibok ng puso niya nang marinig ang baritonong tinig ng isang lalaki. Kahit hindi na imulat ang mga mata ay kilala niya ang may-ari niyon. Pagkamulat ng mga mata ay sumalubong sa kaniyang paningin ang madilim na aura ng mukha ni Axel. Hindi niya alam kung nasaan sila pero sigurado siyang VIP room iyon. Nakahinga siya ng maluwag at walang ibang tao roon."Damn you, tinakot mo ako!" Inis niyang hinampas sa dibdib ang binata at tinulak ito nang makabawi."Your fault.""Ako pa ang may kasalanan?" Muli niya itong tinulak palayo sa kaniya ngunit hindi natinag ang binata."Okay, calm down. Hindi ko alam kung ano ang ipinaggaganyan mo. Pero napagkasunduan na natin na hindi ka na magpapaligaw pa sa Jerome na iyon, pero ano ang ginagawa mo kanin

Dumaan ang ilang araw na madalang magparamdam sa kaniya si Axel. Halos nawalan din siya ng ganang mag-aral dahil kakaisip kung bakit natagalan itong bumalik at walang time makipag-usap. Halos ayaw din siyang dalawin ng antok at sakop ng binata ang kaniyang isipan."Hindi kaya may nahanap siyang iba?" tanong ni Arriana sa sarili habang nakatingin sa kisame."Baka nagkita sila ng kaniyang kababata sa araw ng kasal ni Aaron at nagkamabutihan." sagot ng isang bahagi ng isipan sa sarili."Pero nangako siya na babalik at kilalanin pa ang parents ko." Pangatwiran ni Arriana sa sarili."Maraming pangako ang napapako.""Ayst!" Naitakip niya ang unan sa sariling mukha dahil sa inis. Ilang sandali pa ay napabalikwas siya ng bangon at naisipang tawagan si Joan."Napatawag ka?" tanong ni Joan at nagising sa ingay ng tunog ng cellphone. "May balita ka ba kay Axel?"Tuluyang nagising ang diwa ni Joan dahil sa tanong ng kaibigan. Kamuntik na niya makalimutan sabihin dito ang hindi magandang balitan

Sobrang saya ni Arriana at naging showy na si Axel sa kaniya. Sa hapag kainan ay katabi niya ito sa pagkain at kasalo nila si Joan. Hindi na ito nag-aalala na baka malaman ni Joan na may lihim silang ugnayan. Nakakatuwa pa at nagkamay lang ito ng kain. Sinangang na kanin ang kinakain nila. Ang ulam ay tuyong tinapa, longganisa, ham at itlog na may kamatis. Nakatikim na siya ng ganoong ulam noon nasa probinsya sila at nagustohan niya. Kahit sa bahay nila ay may ganoon inihahain pero hindi siya kumakain like tinapa. Nagpakitang gilas lang siya noon sa probinsya kaya napilitang kumain."Try this."Si Joan na ang nag-iwas ng tingin sa dalawa nang subuan ni Axel ang kaibigan gamit ang kamay lamang nito.Lalong ginanahan sa pagkain si Arriana at lumapat pa sa kaniyang labi ang daliri ni Axel. Pinaghihimay siya nito ng tinapa at inaalis ang tinik bago isubo sa kaniya. Kung wala lang si Joan sa kanilang harapan ay baka nakagawa na naman siya ng kapilyahan. Sinubukan niyang magkamay na rin pe

"Matapang ka na ngayon?" nang-uuyam ang tinging ipinukol ni Renalyn kay Arriana. "Hindi po, ayaw ko lang ng ginawa mo sa kaibigan ko. Kahit pamilya niyo ang nagpapaaral at pakain sa kaniya ay wala pa rin kayong karapatang saktan siya." Mahinahon na paliwanag niya sa ginang."Wala kang pakialam kahit ano ang gagawin ko sa kaniya dahil nagkasala siya. At kung ayaw mong matulad sa kaniya, lumayas ka na dito!" Duro ni Renalyn sa dalaga habang nanlilisik ang mga mata.Inis na tinabig ni Arriana ang daliri ng ginang na nakaduro sa kaniyang mukha. Huminga siya ng malalim at pilit kinakalma ang sarili. "Sa pagkakaalam ko ay bahay ito ni Axel. At huwag ka rin pong magkamaling ilapat iyang kamay mo sa balat ko dahil kahit ina ka ni Axel ay kaya kitang patulan."Hindi makapaniwalang nakatitig si Renalyn sa dalaga. Buong buhay niya ay walang nangahas sumagot sa kaniya ng ganoon at galing pa sa mababang uri ng tao. "Nakita mo na, mommy? Ang yabang niya at walang mudo. Mabait lang siya kapag nasa

Inaantok na pinagbuksan ni Joan ng pintuan ang kaibigan. Nakatulog na talaga siya kanina sa tagal na bumalik ni Arriana. Hindi niya alam kung saan ba ito nagpunta kasama si Axel at inabot ng ilang oras bago nakabalik."Matulog ka na ulit, pasensya at naisturbo ko ang tulog mo." Nakangiting inilapag ni Arriana ang cellphone sa mini table at dumiritso na sa bathroom.Naiiling na lamang si Joan habang sinusundan ng tingin ang kaibigan. Paika-ika pa ang lakad nito at halatang masaya. Natulog na lamang siya ulit at ayaw na mag-isip ng hindi maganda.Naligo muli si Arriana at nanlalagkit siya. Naghalo na kasi ang pawis at amoy ng katas nila ng binata sa katawan. Hindi lang dalawang beses yatang nagparaos kanina si Axel. Nangalay din ang balakang niya at likod dahil masikip sa loob ng sasakyan. Pagkalabas ng bathroom ay tanging bra at panty lang ang suot niya at pinatungan ng bathrobe. Mabuti na lang at tulog na muli ang kaibigan. Hindi pa siya inaantok kahit lagpas eleven na ang oras ng ga