Lahat ng Kabanata ng The Florist In Dangwa: Kabanata 11 - Kabanata 20

PABABA SI Erwann ng hagdan nang matanawan niya ang abuela sa veranda. Nag-aayos ito ng mga bulaklak sa vase. Araw ng linggo kaya kagabi pa lang ay naroon na siya para doon matulog.Nilapitan niya ang matanda na mukhang abala sa ginagawa. Hinalikan niya ito sa buhok at niyakap. "Good morning, Gran. Where did you bought the flowers?" Nakangiting tanong niya at umupo sa kaibayong silya na naroon. Iisang tao lang ang pumapasok sa isip niya sa tuwing nakakakita ng bulaklak."Oh, I bought these outside the church this morning. Hindi masyadong maganda ang pagkakaayos kaya inilagay ko na lang sa vase. Hindi kagaya noong binibili ni Fred kay Alie. 'Yon ay maganda at sariwa." Lalong lumawak ang ngiti sa labi ng binata makaraang banggitin ng abuela ang pangalan ng dalaga."I'm glad that you still remember her name," aniya."She's way better than Carrie. You know I regret setting you up on a date with her. Kung hindi lang siya apo ng aking Amiga..." Ibinitin nito sa ere ang sasabihin at umiling.

"ERWANN? You're here?" Bulalas ni Ether ng maabutan siya sa gym sa bahay ng mga magulang nila sa San Carlos. Huwebes 'yon mg umaga.Kasalukuyan siyang nagbubuhat ng dumbbells ng pumasok ito na may dalang tumbler. Mukhang mag-eexercise rin ito. Minsanan lang siya kung umuwi room kaya hindi niya masisisi ang kakambal kung gulat na gulat ito."What's up?" tanong niya at ibinaba ang weights. Kinuha niya ang towel at sinimulang punasan ang sarili."Here, I'm still managing our mom's hotel and resorts chain. How about you? It's been awhile since you went here. When was the last time you exactly came home? Two? Three months ago? Ang tagal na pala 'no?" May bahid na sarcasm ang tinig nito. Pumwesto ito paharap sa glasswall at nagsimulang mag-stretching.Matanda lang si Ether ng three minutes sa kanya so technically Ate niya ito. Pero hindi siya sanay na tawagin itong Ate."Sorry I haven't been able to visit." Kinuha niya ang tumbler nito at diretsong lumagok ng tubig galing doon."Stop! You f

"SIGURADO ka ba sa ipapagawa mo kay Uno?" Usisa ni Mandy habang tinutulungan siya sa pag-aayos ng mga paninda. Kagabi pa niya naikwento rito ang plano niyang subukin so Erwann pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ito maka-move on."Ilang beses ko bang sasabihin na sigurado ako. Doon ko lang malalaman kung talagang seryoso siya o hindi niya kaya ng wala ang pera niya," tugon niya."E, tingin mo darating pa ba 'yon? Tirik na ang araw, o?" Kahit nakatalikod ay alam niyang nakataas ang kilay ni Mandy."Hindi ba dapat ang tanong ay kung sasakay siya ng tricycle? Hindi na 'ko magtataka kung darating 'yon dito na naka-kot—""Alie!... Jusko, Alie tingnan mo!" Tili ni Mandy. Kulang na lang ay mabingi siya sa tinis ng boses nito."Ano ba 'yon?" Nakasimangot na tanong niya at hinarap ito. Pero agad ring nagbago ang reaksyon niya nang makita kung sino ang bumaba sa tricycle ni Emong. Parang slow motion ang pagbaba ni Erwann at ang paglalakad nito palapit sa kinaroroonan niya. Nakasuot ito ng puti

TAHIMIK lang na umiinom si Erwann sa sulok ng high-end club na kinaroroonan. Nagpunta siya roon kasama ang mga bagong business partner para i-celebrate ang partnership nila. Naiwan siya sa lounge dahil nagkakasayahan na ang mga ito sa dance floor. Kasama niya ang pinsang si Colton kanina pero bigla na lang itong nawala at sigurado siyang may pinopormahan na itong babae.Hindi niya alam kung pang-ilang baso na niya ng alak 'yon. Wala siyang planong magpakalasing pero ayaw naman niyang manood at tumanga lang sa mga taong naroon."Can I sit here?" Tanong ng babae. Nang mag-angat siya ng tingin ay nakita niya si Carrie.Hindi siya nagsalita at nagkibit lang ng balikat. Tumalima naman ito at naupo sa katapat niya. Iniiwas niya ang tingin dito at tahimik na ipinagpatuloy ang pag-inom. He's still giving her the cold shoulder because she doesn't want to give her false hopes. Pero sa ilang araw nila sa Singapore ay napansin niyang tila nagbago na ito. She's not pushing herself to him like she

"N-NASAAN tayo?" Tanong ni Alie habang inililibot ang tingin sa paligid. Nakaparada ang sasakyan ng binata sa tapat ng isang matayog na gusali na sa paningin niya ay animo hotel."We are in front of my condo building. I'm sorry this is the first place that I thought. Sa tingin ko kasi hindi mo gugustuhing makita ka ni Tantan na ganyan," anito. Nakita niya ang mukha mula sa side mirror. Namumugto ang mga mata niya na animo pinapak siya ng bubuyog.Nagpakawala siya ng malalim na hininga. May punto ito. Isa pa, hindi niya kayang harapin ang mga tanong ni Mandy kung sakali. Para bang natangay ng pag-iyak ang kakayahan niyang magsalita. Sa tuwing naiisip niya ang nangyari hiindi niya lubos maisip na iiyak siya ng gano'n sa muling pagkakita niya sa ina."Sabihin mo lang kung gusto mo ng umuwi. Ihahatid kita," wika nito.Sunod-sunod ang ginawa niyang pag-iling. "H-hindi pwedeng makita nila akong ganito,""Gusto mo bang umakyat sa unit ko? Pwede kang magpalipas ng gabi roon," prisinta nito. N