All Chapters of Those Innocent Eyes: Chapter 1 - Chapter 10

Ilang beses kong sinubukan huminga ng malalim bago pumasok sa loob ng building na ‘to. Kanina pa ‘ko kinakabahan. Pakiramdam ko ay lalabas na sa rib cage ko ang puso ko. Diretsyo sa lobby at front desk ang punta ko. Habang inaabangan kong mawala ang mga tao sa harap ng front desk officer ay sinubukan kong alalahanin ang dahilan kung bakit ako nasa loob ng company ng isang business tycoon.“You need to make sure na papayag s’ya sa kagustuhan natin Freya.” Lumingon ako kay Daddy ng sabihin nya iyon. Nasa harap kami ng hapag kainan. “I’ll try,” ani ko bago isinubo ang paborito kong Sweet Potato Soufflé. “You have to anak,” nakangiting wika ni Daddy. Wala akong alam when it comes sa business. Aware ako na mahina ang utak ko, kaya nga hindi ako nakapag-patuloy sa college. Pero hindi mahina ang common sense ko para hindi malaman ang dahilan kung bakit ako ang ipapadala para kausapin ang lalaki na iyon. Babae ako at lalaki s’ya. My father is using me. Kilala ko ang lalaki na ‘yon. Sikat

Tama nga s’ya. It’s all a set up. Nakabalik na si Ellaira sa group n’ya but still I need to stay here. Hindi lang ‘yon ang issue ng mga artist namin. Mas mabuting may kapit kami sa media. Kaya nga kahit almost 1 week na ako rito na walang ginagawa ay hinahayaan ko na lang. Dumagdagdag pa ang mala-prinsesang trato nila sa ‘kin. Kumalat kasi na girlfriend daw ako Mr. De Burcá. “You can go first Madam,” sabi ng isang lalaking empleyado. Nasa mini cafeteria ako ngayon ng company at lahat sila kulang na lang buhatin ako at luhuran. Nauna na ‘ko kumuha ng lunch ko. Wala rin namang mangyayari kahit umayaw ako sa special treatment nila. “Can I sit with you?” tanong ng isang lalaki. Tumango lang ako at tinuloy ang pagkain ko. “You’re Ms. Villearen right?” Tumango ulit ako. “Rome girlfriend.” Umangat ako ng tingin sa kaniya. I don’t know din. Bakit hindi ko sila kino-correct? Hinahayaan ko lang. “His my cousin.” Pagpapakilala n’ya.“Good day po Sir!” I great him properly. I don’t get the

I watched him for that whole week kahit pa sa sumunod na araw ay gano’n ang ginawa ko. Kailangan kong makumpirma na hindi lang basta happy crush itong nararamdaman ko. We’re both single so pursuing him won’t be bad. If he rejects me edi rejected. I don’t care if I do the first move hindi ko naman s’ya liligawan. Sasabihin ko lang na gusto ko s’ya para no regrets sa future tense. “You forgot to sign this one sir.” One of the employee na nagpapapirma. Yumuko pa s’ya lalo para ma-expose ang cleavage n’ya. Nakita n’ya na rin ang akin! Buo pa! Pasimple kong kinagat ang gilid na laman ng pisngi ko dahil sa naisip. Napakahalay! “Arnellé!” Lumapit ako sa pwesto n’ya nang marinig s’ya. I still can remember how I survive my panic attack last time sa loob ng elevator. Muntik na ‘kong mahimatay kaya kailangan kong masabi ‘to sa kan’ya. I don’t why my body always react like this. Kapag may tinatago akong isang bagay sa isang tao ay lagi akong sinusumpong ng panic attack. “You’re spacing out.

“Welcome to Port Barton Ma’am and Sir!”Isang masayang tinig ng mga staffs ang sumalubong sa ‘min. From Manila to Palawan and now to this beautiful place. A very much gem. Feeling ko nasa Boracay ako dahil may mga foreigners din. I am expecting kasi na undiscovered pa ang place at hindi sobrang ganda. Just a normal beach. But no it’s a pretty damn beach. “Let’s go to our room first. You’ll devour the beach later.” Nakaramdam ako ng kiliti sa ginawa n’ya. I can feel how hot his breath is lalo’t nasa leeg ko ang bibig n’ya.“Okay.”Magkahawak kaming pumunta sa room namin. Hindi na ako nag-expect na magkaiba ang room namin dahil simula pa kanina sa eroplano ay nagpapahiwatig na ang isang ‘to. He kept asking if I am comfortable laying in a bed with him or kukuha na lang s’ya ng room na may dalawang kama. Hindi kasama sa option n’ya ang magkahiwalay na kwarto. “Here’s your room Ma’am and Sir.” Iniabot nito ang isang key para sa room namin. Ausan Beach Front Cottage, this is the hotel res

My wife-to-be. Aasa na sana ako pero nakita ko ang simpleng pagtaas ng sulok ng labi n’ya“Stop playing with me Tezlan.” Pinaghahampas ko s’ya dahilan para mapabitaw s’ya sa bewang ko. “Stop Villearen.” Ang bewang ko na nabitawan n’ya ay kaagad n’ya rin namang ikinulong sa mga braso n’ya. Tumigil ako sa paghampas sa kaniya. I decided to lay my head on his hard like a rock chest. “Let’s go,” he groaned. I know the reason. Paano ay dikit na dikit ang gitna n’ya sa tiyan ko. We drove to their house. Sa Makati ang location ng mansion nila. He said it’s only a simple dinner kaya gano’n na lang ang gulat ko dahil sa dami ng vehicles sa labas. “Take off your seatbelt woman.” Liningon ko s’ya. My face almost crumpled kaya naintindihan n’ya agad ang gusto ko. “It’s a simple dinner lang. That’s how my family do a simple dinner.” I gasped because of that small revelation. Lumabas kami ng sasakyan at deretsong pumasok sa loob. Big fountain in a middle of the sea of people. Dama ko kung p