All Chapters of IKAW SA AKING MGA KAMAY: Chapter 81 - Chapter 90

TILA nag-slow motion ang lahat sa paningin ni Cataleya nang ibaling niyang muli ang atensyon kay Lukas. Nakahiga pa rin ito sa strectcher pero nakamulat na ang mga mata nito at nakatingin sa kanya. Hindi man lang kababakasan na nasaktan ito sa natamong aksidente dahil kay tamis ng ngiti sa labi nito. Naroong ngumisi pa na naaaliw na pinagmasdan ang mukha niya.“Okay ka lang ba? Kumusta ang pakiramdam mo?” magkasunod na pag-aalalang tanong niya sa nobyo. “Hindi ko lang maintindihan kung bakit ayaw ka pang isugod sa hospital ngayon.”“Calm down my angel. May gusto muna akong itanong sa’yo bago ko isugod ang sarili ko sa’yo for a lifetime,” anito na may pinipigilang pagtawa.“Hay naku, hindi ka ba nag-aalala para sa sarili mo huh?” kunwa’y inis niyang tanong dito. Nakuha pa nitong maging kalmado sa kabila ng kalagayan nito ngayon. “Ano ba kasi ang itatanong mong ‘yan?”“Look at the sky first, anong napapansin mo?”Nagtatakang sumunod naman siya sa utos na iyon ni Lukas. Tumingala nga siy

“DO you have already a date for your wedding?” tanong ni Eduardo kina Cataleya at Lukas, nagpalipat-lipat ang tingin nito sa dalawa. Kapwa okupado na nila ang mahabang dining table at sa kabisera nakaupo ang patriarka ng Adriatico. Ang mag- fiancée naman ay magkatabi ang upuan sa bandang kanan. Hinihintay nila i-serve ang mga bagong lutong pagkain.“Actually, wala pa Pa,” sagot ni Lukas sa ama. “Gusto namin magdecide ni Cath about d’yan na kaharap kayo.”“Tama po si Lukas, T-tito,” segunda ni Cataleya sa tugon na iyon ng nobyo. Naiilang pa rin siyang tawagin sa ganoong paraan ang ama ng lalaking pinakamamahal niya. “Gusto po naming na kahit papaano ay may maging part po kayo ng plano naming sa kasal.”“Well, hindi naman ako makikialam sa kung anuman ang nais ninyo para sa inyong kasal,” tugon ni Eduardo na kababakasan ng katuwaan ang may kulubot ng mukha. “Basta, gusto ko lang na maging maligaya kayo lalong lalo na ang unico hijo ko.” Tumingin pa ito sa gawi ni Lukas.“And I already f

MALUNGKOT na pinagmasdan ni Cataleya ang apat na sulok ng opisina ni Lukas sa Hotel at Resort. Nanatiling nakatayo siya sa gitna habang nilulukob ng matinding kalungkutan ang puso niya. nakatingin lang siya sa executive table ng boss niya. Wala doon si Lukas. Wala rin siyang ideya kung nakabalik na ba ito ng El Nido. Minsan pa siyang napaluha nang maalala ang malungkot na paghihiwalay nila ng nobyo.Kasabay niya sa pag-uwi ng Palawan si Ria kahapon. Sa bahay muna nito mismo siya tumuloy bago nag-uwi ng El Nido. Kung tutuusin ay hindi na siya umaasa na magkikita pa sila ni Lukas. At isang pambihirang pagkakataon na magtagpo ang kanilang landas.“Lukas, umaasa pa rin ako na magkakaayos pa rin tayong dalawa,” aniya na nagpapahid ng likido na bumalong sa mata niya dulot ng emosyon. It’s hard for her na wala na sila ng laalaking pinakamamahal.Sa opisinang iyon ay ang dami ng memory ang pinagsamahan nila ng binata. Tila isang kabanata ng libro na nagkaroon ng simula, pag-usad at tanging wa

“NINANG!” sabay-sabay na pagtawag ng triplet sa taong lumapit kay Cataleya. Walang iba kundi si Ria. Hindi niya namalayan ang pagdating ng kaibigan dahil sa biglaang paglipad ng isip niya.“Naku frenny, kagulat ka naman,” pabirong sita niya sa kaibigan. Lihim siyang nagpasalamat dito. Nalipat kasi dito ang atensyon ng mga anak niya at nalimutan ang tungkol sa old picture. Pa-simple niyang kinuha iyon sa kamay ni Lucian.Nginitian lang siya ni Ria saka binaligan ang triplet. Ipinakit pa nito ang dalang may kalakihang paper bag. “Luke, Lucian, Luis, may pasalubong ang ninang sa inyo. Bless muna kayo sa akin.”Masunurin naman ang tatlong bata na nagmano kay Ria. Ito lang bukod tanging kinuha niyang ninang at isang ninong na malapit din nilang kaibigan.“Ayan, ini- spoiled mo naman ang mga ‘yan,” aniya sa kaibigan na napapailing na lang siya.“Hayaan mo na saka hindi ka nasanay sa akin. Para ko na ring anak ang tatlong Lucasio na ito.” Naging abala na si Ria ng mga pasalubong na laruan sa

“WALA akong panahon for this damn drama, Cataleya,” pauyam na saad ni Lukas nang makabawi na ito mula sa pagkabigla. “I’m just came here for clarification. Wala akong pakialam sa nararamdaman mo.”At minsan pa na may balaraw na humiwa sa puso ni Cataleya pagkarinig sa huling sinabi na iyon ng dating nobyo. Doble ang sakit na nararamdaman niya ngayon sa damdamin. At sinamahan pa ng takot.“Huwag ka mag-alala, hindi ko naman babawiin ang pag-amin na ikaw ang ama ng triplet.” Pilit niyang itinago ang panginginig ng sariling tinig. Kailangan niyang ipakita sa harap ni Lukas Adriatico na hindi siya papasindak dito. Na hindi na siya apektado nito kahit alam niya sa sarili na iba pa rin ang hatid ng presensya nito.“That’s good. Salamat naman at naging honest ka na sa akin Cataleya,” tumango-tangong sabi nito habang blangko ang expression ng mukha. May hatid na kung anong banta ang mga titig nito.Lalo pa niyang idiniresto ang tingin dito. “Ikaw man ang ama nina Lucian, Luis at Luke pero wa