Lahat ng Kabanata ng Carrying The Professor's Twins : Kabanata 31 - Kabanata 40

"WHAT do you want now?" I asked as soon as I answered her call. I knew it was her. It's been days since I did not answer any of her calls and she's using different numbers to bother me again. Am I avoiding her? Definitely. "Where have you been? I don't have any ideas about your whereabouts this whole month, Wrecker! I hope you don't forget our engagement will be two months from now. Pumayag akong i-extend nang i-extend baceuase I am vusy with my work but when it's already time I don't want you to have any excuses." Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. "I told you to call the engagement off. I don't want to marry anyone and there's no engagement will going to happen." Malamig kong sinabi. Sandaling nanahimik ang kabilang linya, I am about to hang up the call when I heard a harsh breathing on the other line. "What?! How dare you say that to me! No! I will not allow that! Never! The engagement will happen! Our wedding will happen! You've been avoiding me for so long and then y

IT WAS a chaotic yet fulfilling week for us. Sa unang limang araw magmula nang maka-uwi kami galing hospital ay ako pang palagi ang nagpupuyat kasi ayaw kong mapuyat pa si Silas dahil may trabaho pa siya kinabukasan. Ang ginagawa niya, pagkauwi niya galing trabaho ng mga alas singko o alas sais ay siya ang magbabantay sa kambal sa alalay ni ate Yolanda para naman makatulog ako. Pagdating ng alas dies ay nagigising rin ako at doon naman ang oras ng tulog niya. Nagigising ako ng madaling araw dahil umiiyak si Prescilla, nagigising din siya at gusto akong sabayan dahil baka magising din ang isa ngunit pinababalik ko lamang siya. As long as kaya ko, gagawin ko. It was really a big help for us that Ate Yolanda is here, helping us. Minsan ay pumupunta rin sina Manang Lori at Janette para tulungan ako. Kung wala sila ay malamang mabaliw na ako sa hindi ko malaman kung sinong uunahin sa tuwing sabay silang umiiyak. "Olivia... You can take a bath now, ako na muna ang titingin sa kanya." It

I WAS too stunned until that day ended. Hindi pa nga ako nakatulog kaagad kahit na siya ang nagpresentang magbantay sa kambal. Patuloy na kumakalabog ang puso ko at ang kanyang malambot na mga labi ay hindi mawala-wala sa labi ko. Kainis! Ayaw kong umasa pero ano itong ginagawa niya? Is he giving me false intentions? O baka naman sinusubukan lang niya kung hanggang ngayon ay marupok pa rin ako sa kanya? Malamang kung saan man sa dalawang iyon ay tama. Hindi ko naman ipagkakailang mahal ko siya, hindi pa nakatulong na para na kaming mag-asawa sa paraan ng paninirahan namin ngayon but my heart couldn't help but to love him dearly lalo na dahil sobrang buti niyang tao. I want to confront him but I am also scared about the fact that what I am thinking was actually the truth. "What are you thinking, Olivia? I know you're not asleep, please let's talk about it." Muntik ng mahulog ang panty ko sa sobrang husky ng boses niya! Jusko! Ilayo ho ninyo ako sa tukso! Limang buwan pa lang ang ka

"OH... OLIVIA? It's you!" I heard Kasper, surprised was written in his face.. "Long time no see! Is it already them? I'm sure they're so much like you!" Aniya, ang mata ay sa mga anak namin.Hindi ko alam kung anong irereak ko sa sinabi niya, alright, we aren't in bad terms anymore but seeing him this way surprises me. Oh, well... Understandable talaga kapag naging magulang 'no? Maybe he finally embraced being a family man now. Ngumiti ako. "Hello! Oo nga! Long time no see!" Awkward akong ngumisi at kumaway ng kaunti, dumako ang tingin ko sa katabi niya, if I'm not mistaken, her name is Elyria. She smiled a little when she noticed my stare. "Yep, these are my twins. Prudence and Prescilla," may pagmamalaking pakilala ko sa mga anak namin. "And this is their father, Mr. Monroe." I saw how Kasper's eyes moved from my twins to the person standing beside me."Bro, Kasper. Olivia's first boyfriend." Nanlaki ang mata ko sa paraan ng papakilala niya! I didn't see that coming! Why the hec

"AHH! SILAS!" Malakas kong daing nang paikutin niya ang kanyang dila sa tuktok ng aking kayamanan. Nag isang kamay ay hinuhulma ang kabila habang ang isa ay pumupisil sa aking beywang. Hindi pa nakatutulong ang masakit na matigas na bagay sa aking tiyan. I arched my back even more when he brought my nipple inside of his mouth and sucked it like a hungry baby! "Silas!" Bigla ko siyang itinulak sa kahihiyan! Nag-iinit ang pisngi ko nang inosente siyang tumingin sa akin, parang batang inagawan ng dede! "N-nakakahiya! Para sa mga anak mo 'yang gatas, hoy!" Nag-iwas ako ng tingin sa kanya. Kahit nag-iinit na ang buong katawan ko ay sinikap kong i-angat ang hanggang tiyan ko ng damit. Nakakahiya talaga! Ang lakas ng loob kong pagnasaan siya gayong limang buwan pa lang ang kambal namin! At... Ano na lang ang iisipin niya kapag makita niya ang stretch marks ko? Sigurado akong maaalala niya ang sexy'ng katawan ng mga babaeng naikama niya. Iyong makinis ang tiyan, walang bilbil, lalong lalo