Lahat ng Kabanata ng Carrying The Professor's Twins : Kabanata 11 - Kabanata 20

HOW did you knew about her? How did you knew that she was the woman I am looking for months now?" Nagtatagis ang bagang kong sunud-sunod na tanong. I frustratedly brushed by hair using my fingers, I just couldn't believe it that she knew about this more than me! I should be the one who knows because I am the father! I am the one who she slept with! "Come on, Kuya! Stop me with that attitude of yours, huh!" The brat crossed her legs and sipped on her frappe as she rolled her eyes at me. "Instead of scolding me, why don't you just thank me? O talagang naiirita ka dahil naunahan pa kita?" She uncrossed her legs and stood up near me, she playfully poke my side and give me a smile full of mockery. "Ang hina mo, uy! Itinatakwil na kita bilang kapatid! Tsk! My goodness, Wrecker Silas, you're a terror mathematics professor and a ruthless businessman pero iyong nag-iisang babae, hindi mo magawang mahanap? Paano na lang pala kung hindi ko bestfriend si Olanaia? Edi habangbuhay mong Hindi maki

NOONG una ay matinding pagkailang ang nararamdaman namin nang sandaling makaupo na siya kasama namin sa iisang hapag. Sino ba naman kasi ang mag-aakala na ang isang maskulado, matangkad, matipuno at kilalang masungit na propesor ay narito ngayon. Sa aming lahat dito ay kaming dalawa lang talaga ni Vivorie ang nakakakilala sa kanya bilang propesor ngunit ang ibang kasama namin ay puro masasamang tsismis ang aming nasabi. Nang tingnan ko si Vivorie ay ngumiwi siya sa akin 'saka sumulyap sa aming mga kasama sa bahay na kulang na lang ay mahulog ang panty at tumulo ang laway sa sobrang pagkakatitig sa panauhin! Siguro ay kung hindi pa dumating si Manang na mukhang kagagaling lang kung saan ay talagang may mapaglalagyan ang mga ito. "Good evening, ma'am..." Napatingin ako nang bigla siyang tumayo at bahagyang yumuko kay Manang Lori. "Ako po si Wrecker Silas Monroe, ako po ang ama ng dinadala ni Miss Gallego..." Kung hindi lang ako buntis ay talagang nalaglag na ako sa kinauupuan ko!

"MANANG, alis muna po ako, ha." Paalam ko kay Manang Lori nang puntahan ko siya sa garden at nagdidilig ng halaman. Nakabihis na ako ng yellow maternity dress na mayroong cute sunflower designs at beige flat shoes. I am also wearing my sunflower printed tote bag. "Baka mamayang hapon pa po ako makakauwi. Depende po kung magtatagal ako roon," dagdag ko. "Wala kang kasama?" Tanong niya at sandaling itinigil ang ginagawa, "ikaw lamang mag-isa?" Tumango ako. "Edi isama mo na si Janette!" Nanlalaki ang mata niyang sinabi at basta na lang tinawag ang pangalan ni Janette na siyang lumabas naman galing garahe. "May patutunguhan daw itong si Olivia, siya at magbihis ka. Samahan mo siya." Gulat ang rumihestro sa basang mukhang ng dalaga, basang-basa siya galing sa paglilinis ng mga sasakyan. Nahihiya akong ngumiti sa kanya at sasabihin na sanang huwag na at kaya ko naman nang bigla siyang ngumiti. "Sige po! Sandali!" Nagmamadali niyang sinabi at inagaw ang hose kay Manang Lori. "Hindi na po

"YOU don't have to worry at all, anak. Mas magiging kampante kami ng Tito Julius mo kapag nasa puder ka ni Silas." Malambing na wika ni Tita Vivian. Kasalukuyan kaming nasa harapan ng vanity mirror, nagkuwentuhan habang sinusuklay niya ang mahaba kong buhok. "I've known him onsince he was fourteen, nawalan lamang kami ng komunikasyon dahil kinailangan naming pumunta sa ibang bansa dahil nagkasakit ang Tito mo, trust me, mabait iyang batang 'yan. Hindi nga lang madalas halata," pabulong na niyang sinabi ang mga katagang iyon dahilan para magkatinginan kami sa salamin at sabay na tumawa. "Nakakailang po kasi, Tita." Pagsasabi ko ng totoo. "Ano na lang po ang sasabihin ng mga tao sa amin? Walang relasyon pero titira sa iisang bahay? Walang relasyon pero magkakaroon ng kambal?" Ngumiwi akong ini-imagine iyon. "Tapos ano na pong mangyayari kapag naipanganak ko na ang mga anak niya? Ibig po bang sabihin niyon ay palalayasin na niya ako? Hindi ko po kayang mawalay sa mga anak ko, Tita..." P

"SO, what's the score between you two?" Tanong ni Vivorie matapos niyang sumimsim sa kanyang pineapple juice, kaaahon pa lang niya sa dagat. Tumutulo pa ang tubig mula sa kanyang bright yellow green two peace. "Kumakain ka pa ba?" Busangot ang mukha kong tanong nang pasadahan ng tingin ang katawan ng kaibigan, sobrang ganda naman talaga niya sa kanyang suot pero halata mong nabawasan ang kanyang timbang nang huli kaming nagkita! Isang buwan at kalahati lang naman kaming hindi nagkita, ah. "Healthy living na kasi ako gurl. Maganda ring may ibang pinagkakaabalahan," pakindat niyang sagot. "Sana kung hindi ka ba naman naglasing at humalik ng kung sino, edi hindi ka mabubuntis! Kung Hindi ka buntis, may kasama sana ako ngayong mag-iikot sa buong mundo! Tsk! Kung hindi ko lang mahal iyang mga future inaanak ko, malamang sa malamang talaga babae ka, ipinakapon na kita!" Tinawanan ko lang siya. "Huwag kang mag-iba ng topic, nililihis mo ang tanong ko, eh. Sagutin mo ako ng maayos!" Aniya