Dianne's POVKUMIKIROT ang sintido ko nang magising ako kinahapunan. Pumunta ako sa kitchen at nagtimpla ng kape. Each throb gets worst and worst.Maya-maya, I received a text from a new number. Hindi ko maalala kung sino ito at kung namigay ba ako ng number ko kagabi, I just ignored it and continue sipping my coffee.Nang sumapit ang alas-sais ay naligo na ako para makapag-ayos. Ilang text pa ang natanggap ko mula sa mga hindi ko kilalang tao na nag-aayang mag-bar hopping mamaya.Sa dami nila, I just randomly replied to one of them and agreed since hindi ako puwedeng um-oo sa lahat.I wore a leather black shorts, black tube and a pair of black heeled boots to suit my outfit. Nag-apply ako nang heavy make up sa mukha, and I also curled my hair for a change of style.Nagwisik ako ng pabango ng isang branded na pangalan. Strawberry flavor ito at bago ko lang binili. I always wear this from time to time, si Strawberry kasi ang naaalala ko sa tuwing naaamoy ko ito.Pagsapit nang alas-otso

Eros' POV"She doesn't deserve a monster for a father!"Nakatayo pa rin ako sa gilid ng daan habang pinapanood maglakad palayo si Dianne. Galit, poot, pagkamuhi, ito lang ang tanging mga emosyon na dapat kong maramdaman para sa kaniya.Pero bakit nakakaramdam ako ng pagsisisi? Why does it fucking hurts seeing her walk away from me?Nababaliw na siguro ako para maramdaman ito. Hindi ako dapat masaktan o maawa. I don't know why my body started moving. Mabilis ko siyang sinundan at pinigilan sa kamay."Bitiwan mo ako!" She tried to slap me with her other hand, pero nagawa kong masalo ang kamay niyang iyon."Okay, bahala na sa iyo!" Marahas kong binitiwan ang mga kamay niya. "Gawin mo na ang gusto mo. Magkalat ka, magpakawala. Sirain mo ang sarili mo. Wala na akong pakialam! Pero uuwi ka sa bahay. Huwag mong uubusin ang pasensya ko kung ayaw mong maging kahihiyan ka pati sa mga Aragon!"Matalim ko siyang tiningnan bago tinalikuran. Bumalik ako sa kotse ko at mabilis itong pinatakbo palayo

Eros' POVPUMASOK ako sa sasakyan ko at tahimik na naupo sa loob. Ni hindi ko magawang buhayin ang makina at patakbuhin palayo ang kotse. I just feel so empty inside. Na parang may malaking bagay ang nawala sa akin.Napatingin ako sa gawi ng bar at nakitang nakatayo sa labas si Dianne—nakatingin sa akin.Damn it! I wanna go outside and ask her to stop seeing other men. O hindi kaya'y balian ko na lang siya ng isang paa para mapigilan sa ginagawa niya! Bakit ba kasi ako apektado sa isang bagay na hindi naman dapat!Pinilit kong bawiin ang paningin ko. I started the car engine and drove away quickly. Dumiretso ako sa opisina ko at doon nagpalipas ng gabi habang umiinom.Fuck! Fuck! Fuck! I went to the bar to have some drink. I didn't know Dianne would be there, ang mas hindi ko inaasahan ay ang lalaking kasama nito.Nagpakawala ako ng hangin habang nakaupo sa sectional sofa at sumisimsim ng alak. Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Galit ako kay Dianne at gusto ko siyang magdusa sa

Eros' POV MABILIS kong sinundan si Dianne sa labas ng opisina ko, pero hindi ko na ito naabutan pa nang makasakay siya ng elevator.Malalim na hininga ang pinakawalan ko habang nakatayo roon. My employees started murmuring as Mariedel's loud voice was heard throughout the floor.Mabilis akong bumalik sa office ko at pabagsak na isinara ang pinto. Nakita kong umiiyak pa rin ito habang walang tigil na pinagmumura si Dianne."Will you shut your mouth? Nakakaabala ka na sa mga tao ko." Bumalik ako sa silya ko. Matalim ang mga matang sumunod siya sa akin."She needs to pay for what she did! Look at me, Eros! Hindi na ako mukhang tao!""Don't be so overdramatic. Buhok lang ang nawala sa iyo.""Lang? Lang! Importante sa akin ang buhok ko! This is my life! Kailangan niyang makulong! Kailangan niyang pagbayaran ang ginawa niya sa akin!"Pabagsak kong nilapag ang cellphone ko sa ibabaw ng mesa na ikinapitlag niya. Natigilan siya nang balingan ko siya gamit ang matatalim na mga mata."Hindi ba

Eros' POVKANINA pa ako nakaupo sa tabi ng puntod ni Strawberry. After I went to my parent's house, I tried calling Dianne's phone but I can't reach her. Wala siya sa bahay, wala rin siya sa mga bar na madalas niyang puntahan. Hindi ko siya mahanap, kaya dito ako dinala ng mga paa ko."Natatakot ako. Paano kung akin ka? Paano kung ako nga ang ama mo?"Mabilis kong pinahid ang isang luhang tumakas sa pisngi ko. Hindi ko kaya. Mas gugustuhin ko pang malaman na anak ni Dianne sa ibang lalaki ang batang ito... kaysa maging akin."Please, don't be mine. Hindi ko kayang harapin ang totoo... na baka ako nga ang pumatay sa iyo. Please."Sumikat na ang araw pero hindi pa rin ako umaalis sa tabi ng puntod niya. Bago pumunta rito, ipinadala ko ang video sa kakilala kong eksperto sa ganoong bagay. Inaalisa pa nito kung totoo ang bidyo ni Dianne o hindi. Whatever the result is, tanggap ko na ang mga pagkakamali ko.Ako ang rason kung bakit nawalan ng anak si Dianne. Ako rin ang rason kung bakit ni