All Chapters of When You Were Mine: Chapter 1 - Chapter 7

SimulaLast WordNanginginig ang aking buong katawan habang pa-ika-ikang naglalakad palayo sa mansyon kung saan minsan kong tinuring na isang paraiso.Wala ring tigil ang pagpatak ng dugo sa aking mga binti at ang dugo na nagmumula sa aking ulo. Kumapit ako nang mahigpit sa isang malaking puno at doon ay sumandal matapos makaramdam nang matinding hilo. Nanlalabo ang mga matang tinuon ko ang tingin sa unahan.Hindi ko na rin napigilan ang pagpatak ng mga luha habang kagat-kagat ng mariin ang aking mga labi. Pumikit ako dahil sa mga luhang kanina pa bumabagsak kasama ng ilang patak ng dugo na humihilam sa aking mga mata habang sinusuong ang matalahib na gubatHanggang sa makarinig ako ng mabibigat na yabag na palapit sa akin. Hindi na ako nag-aksaya ng oras at pilit na tinatagan ang mga binti upang makahakbang."Hindi pa nakakalayo ang babae na 'yon hanapin n'yo. Tiyak na malilintikan tayo kay boss kapag binuhay n'yo pa 'yan!" Narinig ko ang boses ng pamilyar na lalaki mula sa hindi kala

Kabanata 2 Pain Muli akong nagmulat nang may pumasok na nurse na babae sa aking silid. Sa pagkakataon na ito ay hindi na ako nagpumilit na lumabas ng silid at tahimik lamang siyang pinapanood sa pagchi-check ng vitals ko at pagtuturok ng gamot sa aking dextrose. "Si Dr. Ramirez? Nand'yan pa ba?" hindi ko napigilan pang itanong dito. Sumulyap ito sa'kin matapos ay ngumiti. "May inaasikaso lang hong pasyente, mamaya sisilipin ulit kayo no'n, tiyak," aniya na mas lumuwang ang ngiti sa mg labi. Bahagya lamang akong tumango dito. "Sarena pala ang pangalan mo. Buti naman ay naman ay bumubuti na ang pakiramdam n'yo." Muli akong ngumiti at tumingala dito. "Ilang araw na ba ako dito?" Kumunot ang noo n'ya sa'kin. "Mag da-dalawang linggo ka na dito. Halos isang linggo ka rin sa ICU bago ka ilipat dito," aniya. Kumurap ako at biglang naalala ang mga nangyari sa'kin. Kung gano'n ay tiyak na alam na nila ang pagkawala ko. Kaya ba gusto akong makita ng mga pulis? Tiyak na pinapahanap na ak

Kabanata 4New Beginning Matapos kong ilagay sa closet ang mga gamit kong binili sa'kin ni Dr. Ramirez ay bumaba na rin ako para sa pananghalian. Hindi ko na sila hinintay pa na akyatin ako sa aking silid bagay na labis kong ikinahihiya.Ayokong isipin nilang pa-importante ako kaya ako na mismo ang bumaba upang tumungo sa may komedor. Naabutan ko nga doon ang mayordoma na si Aling Dolor at ilang kasambahay na naghahanda ng pagkain.Halos matulos naman ang mga ito nang makita akong nakatayo sa may bungad ng pinto. Narinig ko pang bumagsak ang isang baso sa lamesa na siyang nakagawa ng ingay sa pagitan namin."Ah, pasensya na kayo kung nagulat ko kayo." Dahan-dahan akong umatras ngunit pansin ko ang matigas na bagay na sumalo sa aking likuran. Mabilis akong tumigala at agad na nagsalubong ang mga mga mata namin ni Dr. Ramirez. His eyes is so deep and serious at this time ngunit naroon pa rin ang pagkakalmado na palagi niyang ipinapakita sa'kin."Mabuti nandito ka na, ipapatawag sana ki

Kabanata 6PainPumikit ako at pinatay ang hawak na cell phone. Gusto kong iwaglit sa isipan ko si Miguel at kalimutan na lang ang lahat ng nangyari sa amin ngunit kahit na anong gawin ko'y pilit pa rin niyang sinisira ang sistema ko.Mapait akong ngumiti, muling kinapa ang nararamdaman para sa asawa at hindi na ako nagulat sa natuklasan. Pinasya ko nang patayin ang aking at matulog na para mawaglit na sa isipan ko ang lahat ng tungkol sa kanya..."Wow! In all fairness nag mukha kang sosyal sa suot mo!" bulalas na wika ni Jana matapos kong suotin ang dress na binigay sa'kin ni Mr. Monteverde. Maging ang stiletto ay sinuot ko na rin dahil binuyo ako ni Jana na suotin 'yon kahit na ang balak ko talaga ay huwag sumipot sa dinner na sinabi n'ya."Hindi ba mukha akong tanga sa suot ko?" Ilang beses kong binaba ang laylayan ng suot kong dress pagkat hindi ako sanay na 'yon ang suot.Palagi naman akong naka mini skirt sa trabaho ngunit hindi ko akalain na hindi ako magiging komportable na su