Kabanata 5

Kabanata 5

Stiletto

Matapos makaalis ng doktor ay naupo ako sa aking kama upang buksan ang cell phone na bigay n'ya. 

Nakahinga ako ng maayos nang mapansin naka-set ang cell phone at naka-konek na rin sa wifi. Tiyak na ginawa iyon ng doktor dahil sa tingin niya ay hindi ko tatangkain pang hingin ang wifi password nila na siya namang totoo.

Ngunit imbis na i-browse ang pangalan ni Miguel ay ni-type ko ang pangalan ng doktor sa social media. Sa tingin ko kasi ay may tinatago ito sa'kin na ayaw niyang malaman ko. Kahit sa tingin ko ay unfair ito sa kaniya ay tinuloy ko pa rin.

Mukhang wala naman kakaiba sa doktor. Halos puro tungkol sa kaniyang profession lamang ang nakita ko doon at ang ilang travel n'ya with his family. Agad naman lumabas ang mga resulta ng mga litrato ng kaniyang pamilya. Ang parents n'ya at ang tatlo pa niyang kapatid.

Ngunit agad na pumukaw ng atensyon ko ang pamilyar na babae na nakita kong kasama niya sa isang trip.

Agad na tumahip ang kaba sa aking puso nang mapagmasdan maigi ang mukha ng babaeng katabi n'ya. May mahaba at alon-alon itong buhok, masutlang kutis na tila gatas, at may balingkinitang pangangatawan. Hindi lang 'yon may mapipilantik itong pilik mata  na tila nangungusap, matangos na ilong ang mapupulang mga labi.

I swallowed hard. Agad na nagpawis ang noo ko nang makitang halos iisa lamang kami ng itsura ng babae na nasa litrato.

Kahit saan angulo ko tingnan ay kamukhang kamukha ko siya. . .

Mabilis akong tumayo at agad na lumabas ng aking silid. Gustong malaman sa doktor kung totoo ba ang nakita ko o, namamalikmata lamang ako.

Kaya ba maka-ilang beses akong tinanong ni Aling Dolor kung totoo bang Sarena ang pangalan ko? Dahil magkahawig kami? Kaya din ba ako tinulungan ng doktor ay dahil ang akala niya ay iisa kaming tao?

Naabutan ko sila Aling Dolor na naghahanda na ng hapunan. Kaya hindi na ako nag-atubili na tanongin kung nasaan ba ang doktor.

"S-si Wyatt ho? May itatanong lang ho sana ako?" wika ko habang hawak ng mahigpit ang cell phone sa aking kamay.

Mabilis naman dumapo doon ang tingin ng mayordoma matapos ay tila kabadong humakbang palapit sa'kin.

"Nasa study room, kumanan ka d'yan sa pasilyo, ang natutumbok na silid ang  siyang study room. Puntahan mo na," aniya sa nababahalang boses.

Tumango lamang ako dito matapos ay tinalikuran na siya. Binaybay ko naman ang pasilyo patungo sa sinasabi niyang study room at humimpil ang mga paa ko sa tapat no'n at nag atubiling kumatok.

Ano bang sasabihin ko sa kanya? Kokomprontahin ko ba siya sa nakita kong pictures n'ya kasama ang babaeng kamukhang kamukha ko? O, hahayaan ko na lang ang bagay na 'yon?

Pumikit ako at umiling subalit hindi ko inaasahan na bubukas ang pinto at iluluwa ang gwapo at seryosong mukha ng doktor.

Bahagya kong nakita ang pagtataka sa kaniyang mukha at pagkunot sa noo nang bumaba ang tingin niya sa hawak kong aparato.

"My kailangan ka ba?" aniya sa seryoso na tinig.

Humigpit ang hawak ko sa cell phone na siya mismo ang nagbigay. Gusto na sanang bumuka ng mga labi ko ngunit tila may pumipigil sa'kin na itanong ang tungkol sa bagay na 'yon. 

"Ah, nakahanda na ang hapunan kaya kita tinawag," pagdadalawang isip kong sinabi.

Sandali pang naglagi ang mga tingin n'ya sa'kin bago sa huli ay tumango.

"Sabay na tayo," aniya na hinawakan pa ang aking siko upang igiya palayo ng kaniyang study room.

Tahimik lang din ako buong oras ng hapunan.Ginugulo pa rin ako ng isip ko tungkol sa natuklasan ko. Ngunit napagtanto ko na mas maiging huwag ko na lamang sabihin ang natuklasan ko, tutal naman ay hindi rin niya inungkat pang muli ang tungkol sa'kin kaya bakt kailangan ko pang malaman ang ilang bagay tungkol sa kanya.

Matapos ng hapunan ay umakyat na rin ako sa aking silid at muli ay nag browse ako ng mga detalye tungkol kay Wyatt at sa babaeng kamukhang kamukha ko.

Malakas ang kutob kong nagkataon lang ang pagkikita namin ni Wyatt at nagkataon lang din na may hawig ako sa babae na kasama n'ya sa litrato. Gayon pa man ay hindi ko iniisantabi ang ang natuklasan. Sa tingin ko naman ay wala siyang balak na itago sa'kin ang bagay na ito.

Sa pagbababad ko sa social media ay hindi ko nakalimutan na i-browse ang pangalan ni Miguel. 

Humigpit ang hawak ko sa aparato habang pinagmamasdan ang mga litrato nitong kasama ako. Kuha 'yon noong nagbakasyon kami sa Maldives. Bakas pa ang masayang ngiti ko sa mga labi habang yakap n'ya ako mula sa aking likuran.

May ilang kuha rin kami nang magkasama sa yatch at ilan pa sa beaches. Ito ang unang beses namin mag out of town trip when he decided to announce that were dating. Alam kong marami ang nagulat sa anunsyo niyang iyon sa publiko, lalo na ang kaniyang pamilya at ang kaniyang mga business partners.

Ngunit kahit pigilan ko man si Miguel na huwag na lang ipaalam ang tungkol sa amin ay hindi ko rin ito napigilan.

"Tell me, why should I not tell the truth between us?" he asked softly at my ear.

Nakatigilid ito ng higa paharap sa'kin habang ako'y nakahiga sa mahabang blanket at nagpapa-araw sa beach. His fingers linger at the base of my neck, tila hinahanap ang kiliti ko doon.

Gumalaw ako't hinubad ang suot na sunglasses. Tumingala ako dito at sinalubong ang malamlam niyang mga titig. Dalawang linggo matapos niyang aminin sa'kin na gusto niya akong i-date ay dito n'ya ako inayang magbakasyon.

Hindi dahil sa mayaman siya kaya ako pumayag kundi dahil attracted ako sa kanya sa umpisa pa lang. Matagal ko nang inaasam na mapansin n'ya sa tuwing bibisita siya sa shop namin. Nag-uunahan pa ang mga kasamahan ko sa trabaho kung sino ba ang mag a-assist sa kanya.

Ngunit sadyang mabibilis ang aking mga kasama. Alam nila ang schedule ng pagbisita ni Miguel sa shop. Hind ako kailan man nagkaroon ng pagkakataon na makadaupang palad ito. Dahil naka pwesto ako sa men's garment kung saan malabo pa sa sikat ng araw niyang mapuntahan.

Kadalasan pa nga ay kasama niyang ang napapabalitang nobya raw niyang isang modelo. Dito rin niya pinag sho-shopping ang sinasabing bagong dini-date ni Miguel kaya hindi na ako umaasa na mapansin n'ya.

"Nand'yan na si  Mr. Monteverde!" 

Agad akong lumingon sa boses na nagsalita. Si Jana ang isa sa mga ka trabaho ko, katabi lamang ito ng pwesto ko na siyang nagbabantay sa mga denim jeans at jogging pants . 

Mabilis na hinanap ng mga mata ko ang tinutukoy niya at namataan ko nga si Mr. Monteverde na papasok ng aming shop kasunod ang kaniyang mga body guards at assistant.

Kung tutuusin ay  hindi na siya obligado na mamili ng damt na susuotin n'ya dahil may assistant naman itong kasama. Pero hindi ko lubos maisip kung bakit ginugugulan pa n'ya ng panahon ang pagpunta dito gayong sobrang busy niyang tao.

"Bruh, mukhang papunta dito." Kalabit sa'kin ni Jana. Halos masira nga ang manggas ng suot kong blouse kakahila niya sa'kin.

Hinigit ko naman ang paghing habang palapit ito sa amin. Pansin ko rin na nasa akin ang buo niyang atensyon.

"Hi, do you have some jogging pants here?" he asked in a melancholy voice.

Tila may hatid na mahika ang mababa at buo niyang boses nang magsalita. Hindi ko rin pinalampas ang pagbuka ng kaniyang mapupulang mga labi at ang umigting niyang panga sa'kin.

Kung hindi pa ako siniko ni Jana ay baka hindi ako kukurap. Mabilis na nag-ilap ang mga mata ko at umiwas dito ng tingin. Hindi ko na nga nagawa pang sagotin ang tanong n'ya dahil hinila ko na bigla si Janna upang siya ang humarap dito.

Pulang pula kasi ang mukha ko at hindi ko maitago ang hiya sa inakto kanina. Ayokong isipin n'ya na kagaya ako ng iba kong ka trabaho na gustong magpapansin sa kanya. Kahit papaano naman ay may hiya pa ako sa sarili.

 "Good morning Mr. Monteverde. Yes, we have jogging pants. Here is my friend Kamila, she is in charge for the jogging pants." Hinawakan ni Jana ang aking dalawang balikat at hinarap kay Mr. Monteverde.

My eyes widely open in surprise. Hindi ko naman kasi pwesto ang mga pants kundi sa kanya kaya bakit ako ang pinaharap ni Jana?

"Bigla kasing sumakit ang tiyan ko friend kaya ikaw muna ang bahala kay mister pogi, see you later."

Wala na akong nagawa kundi sundan ito ng tingin habang palayo. Hindi ako makapaniwala na gagawin ito sa'kin ni Jana. Kung alam ko lang ay hindi na sana ako nag kwento sa kanya ng tungkol sa pagkakaroon ko ng matinding crush kay Mr. Moneteverde.

Pero sa kabilang banda ay nagpapasalamat ako sa ginawa n'ya dahil sa tingin ko ay ito na ang pagkakataon ko upang makilala ko ang lalaki.

Nahihiya man ay nilakasan ko ang loob ko nang bumaling dito. Ngumiti ako ng ubod ng tamis at pinamungay pa ang mga mata.

"Uh, this way sir." 

Agad akong nagpatiuna sa kanya patungo sa section ng mga pantalon at jogging pants. Kasunod niya ang isang may edad na lalaking naka-suit habang ang ilang body guard nito ay halos nagkalat sa loob ng aming store.

"H-here's are some of our... jogging pants." Pinakita ko sa kanya ang mga naka-hanger na doon. Kagat labi akong yumuko dahil hindi ko maiwasan ang mautal sa nerbyos.

Hinawakan n'ya ang ilan sa mga 'yon matapos ay may ibinulong sa kaniyang assistant na siya naman agad na lumayo sa amin.

"Ano dito ang komportable suotin?" he asked while scanning the products.

"Uh, this is our best seller, sir. Madalas ho na 'yan ang bilhin ng ilang celebrities na pumupunta dito sa section," pagbibida ko.

Sumulyap ito sa'kin kaya't mabilis akong yumuko.

"I don't care if this is your best selling product, ang tinatanong ko kung komportbale bang suotin?"

Mabilis akong tumingala sa kanya. Halos hindi ako nakahinga nang yumuko ito upang salubungin ang aking mga titig. I swallowed hard, lips were parted.

Gusto sanang gumalaw ng mga labi ko ngunit tila may nakabara sa aking lalamunan.

"You have no idea what you're selling," he stated.

Kinagat ko nang mariin ang aking mga labi. Paano ko ba sasabihin na hindi naman talaga ako nakapwesto dito kundi sa mga garments at si Jana talaga ang magaling sa ganitong mga bagay. Nasaan na ba kasi 'yon?

"I'm sorry, ipipili ko na lang po kayo ng babagay sa sainyo," wika ko matapos ay pilit na ngumiti dito.

"Sa tingin ko lahat naman 'yan ay bagay sa'kin."

Tumaas ang tingin ko dito at gano'n na lang nito sinalubong ang mga titig ko at bahagya pang umangat ang gilid ng kaniyang mga labi.

Tila nawala ako bigla sa sarili dahil sa ginawa n'ya, nalunok ko rin bigla ang aking dila at hindi nakapagsalita.

Kung hindi lamang ito gwapo at isa sa mga vip customer namin ay baka nasuplak ko na ito dahil sa mataas na ere sa katawan.

Mabuti ay sinimulan na niyang mamili ng mga jogging pants at isa-isa 'yon inabot sa'kin. Halos lumubog nga ako sa dami ng mga napili niyang pants.

Tinangka pa nga akong tutulungan ng isa sa kaniyang mga body guard ngunit tiningnan lamang ito ng masama ni Mr. Monteverde. 

"Ah, gusto n'yo ho bang isukat ang mga ito?" Nakangiwi na ako pagkat nagdagdag pa siya ng ilang damit na siyang napili n'ya.

Hindi ko narinig na sumagot ito bagkus ay gumawi sa may jeans kung saan tumingin tingin ito doon ng ilang pantalon.

Sinenyasan ko si Janna na parating at nginuso ko sa kanya ang mga bitbit ko. Agad naman itong tumango at nang bumalik ay may dala nang basket.

"Pasensya ka na bestfriend, parang sumasakit na naman kasi ang tiyan ko. Ikaw na ang bahala kay Mr. Monteverde, a!" Hindi na nito hinintay na magkapagsalita ako pagkat kumaripas na itong muli ng takbo palayo sa amin.

Lintik ka Janna! Halos lumuwa ang mga mata ko sa sobrang gigil dito.

"Miss,  tatayo ka na lang ba d'yan? Follow me." Pukaw sa'kin ng mababang boses ni Mr. Monteverde.

Agad din naman akong tumalima at sumunod dito. Kahit pa pansin ko ang pailalim na tingin sa akin ng ilang empleyado ay wala na akong nagawa kundi ang yumuko.

Halos mapuno n'ya ang tatlong basket kung saan namili ito doon ng mga polo shirts, T-shirts, at sando na ngayon lang niya ginawa.

Nasa mga sapatos na kami nang mapansin kong nasa section kami ng mga pambabae. Tahimik lamang itong nakatingala sa mga heels habang nakapamulsa ang dalawang kamay sa kaniyang pantalon na suot.

Tumikom ang mga labi ko. Tiyak marahil ay para sa kaniyang girlfriend ang sapatos na kaniyang bibilhin. Hindi ko mapigilang ang hapding dala no'n sa'kin.

"What shoes do you recommend to me?" he asked while still scanning the divider.

Sinulyapan ko muna ito at binisita ang kaniyang malapad na balikat. Hindi ko maiwasang itanong sa sarili paano niya na me-maintain ang magandang katawan kung ganito siya ka-busy palagi. Balita ko'y halos wala raw itong pahinga kapag nasa trabaho lalo na sa field at kung minsan ay babad sa ilang party gatherings. 

Hindi rin nakaligtas sa'kin ang kaniyang prominenteng panga na pansin kong umigting habang hinhintay ang magiging sagot ko.

Tumingala akong muli sa hilera ng mga sapatos. Ngumiti ako nang makitang naroon pa ang pares ng heels na parati kong bilhin kapag naka-ipon na ako. Ngunit sa tingin ko'y malabo ko 'yon mabili kahit magtrabaho pa ako dito ng ilang taon.

Isang buntong hininga ang pinakawalan ko at hinila sa estante ang stiletto na kulay pula matapos ay inabot kay Mr. Monteverde.

"Ito po, best seller din namin 'yan sir. Sa katunayan low stock na kami n'yan." Ngumiti ako na puno nang panghihinayang.

Mr. Montverde look down on me. Matapos ay kinuha mula sa akin ang heels kong hawak. Ngunit gano'n  na lang ako napa-atras nang lumuhod ito sa aking harapan matapos ay tumingala.

"Let me see if this works for you," he said in a baritone voice.

Mabilis na naglikot ang mga mata ko at kitang kita ko kung paano umawang ang bibig ng ilan kong ka trabaho at ng mga customer na nakita sa ginawa n'ya.

"S-sir, hindi n'yo na ho kailangan gawin ito. Ibibigay ko na lang po ang size na gusto n'yo." Pagtanggi ko.

"Don't keep me waiting."

Sa puntong 'yon ay napansin kong mas sumeryoso ang tingin niya sa'kin at umigting ang panga habang nakatingala sa'kin.

I swallow the last drop of my self-consciousness. Mariin na kinagat ang mga labi bago ko dahan-dahang hubarin ang suot kong sapatos.

Hindi ko mapigilang panginigan ng laman nang simulan niyang hawakan ang aking binti at paa. Pakiramdam ko ay uminit ang aking buong katawan sa ginawa n'ya. His hand is so soft  that making my body flinch.

Sinimulan na niyang isukat sa akin ang heel, at sumakto naman 'yon sa'kin. Mas mariin ang naging pagkagat ko sa labi nang haplosin n'ya ng bahagya ang aking paa.

"Hmm, it looks good on you," he mere whispered to me.

My both cheeks turn red. Tila naubusan na rin ako ng sasabihin.

Sa wakas ay binitiwan n'ya ang aking paa at tuluyan nang tumayo. Muli itong humarap sa estante ng sapatos at namili pa ng ilang designs doon bago tawagin ang kaniyang assistant para bayaran ang lahat ng kaniyang mga pinamili.

Bumalik na ako sa aking pwesto dahil sinalubong na ito ng aming supervisor at sandaling nakipag-usap.

"In fairness ang cute n'yo kanina," bulong sa'kin ni Jana na siya pang siniko ako sa braso.

"Alam mo ikaw, mamaya ka lang sa'kin!" Inirapan ko lang ito matapos ay bumalik na sa aking pwesto.

"Sus, pasasalamatan mo rin ako mamaya," aniya bago ako kindatan.

Umiling lamang ako sa kanya at tinuloy na ang trabaho ngunit hindi ko inaasahan na may lalapit sa aking isang body guard ni Mr. Monteverde na siyang may bitbit na isang paper bag. Halos manlaki ang mata ko nang makilala ang sikat na pabalat no'n.

"Pinabibigay ho ni Mr. Monteverde. Aasahan n'ya daw ho kayo mamaya," anito at yumukod pa sa'kin bago ako talikuran.

Tuluyan nang bumagsak ang aking panga nang bisitahin ko ang laman ng paper bag na 'yon.  Ang stiletto na sinukat n'ya sa'kin kanina ang nakita ko doon at isang dress na kalakip ang isang sulat.

"I'll pick you up after work, wear that dress and shoes that I bought for you..."

My heart thumping so hard. Totoo ba ito? Inaaya n'ya ba ako ng date?