All Chapters of Billionaire’s Desire (Tagalog): Chapter 71 - Chapter 80

CHAPTER 67WALANG IBANG inisip si Arthuro kung hindi ang kalagayan ng kaniyang anak. Kung kumakain ba ito o umiyak na ba ang kaniyang anak.Habang nasa loob pa man siya ng eroplano ay panay pa rin ang tipa niya sa kaniyang cell phone. “Michel, sabihin mo ng diretso ang mga nalaman mong plano tungkol kay Anastashia. May babayad ako sa ‘yo ng malaking halaga.” Hindi na niya mabilang kung ilang beses na niyang sinend iyon kay Michel pero wala pa rin itong reply.“Owen... Daddy is coming to save you,” sabi niya habang tiningnan ang litrato ng kaniyang anak at siya na nakapatong ito sa kaniyang balikat. “Hindi ka talaga kaya ang hindi ka makita ng maayos. Sana nasa magandang kalagayan ka pa rin,” patuloy pa niya.Sandali pa ang lumipas ay tumunog ang kaniyang cell phone at nag-reply na sa kaniya si Michel.“Kung hindi lang kita mahal. Arthuro, ay hindi ko naman ito gagawin. Okay, ganito. Ayaw ni Anastashia sa lahat na gusto mong mangyari. Kaya gumagawa siya ngayon ng mga masaman

CHAPTER 68HINDI MAPALAGAY si Arthuro lalo pa at hindi na niya alam kung ano ang uunahin niyang problema ngayon. He was very overwhelm by the things that adrubtly knew. “Hindi ko na alam kung na ba ang gagawin ko ngayon! This is so alarming!” hiyaw niya sa kaniyang sarili habang hawak ang cell phone. “Anastashia, ano ang ginawa mo?” tanong niya sa ere na gusto niyang si Anastashia mismo ang sasagot niyon.Bumalik ang kaniyang tingin sa bintana. Maganda ang natanaw niyang tanawin pero mas lumulukob sa kaniyang buong katawan ang galit, pagkalito, at pangamba. Una, gusto niyang malaman kung bakit talaga ito ang gustong mangyari ni Anastashia. Pangalawa, ang flashdrive. Pangatlo, ang takot na hindi na maibalik sa kaniya ang anak niyang si Owen. Pang-apat, may ideyang pumasok sa kaniyang isipan na gusto niyang makipagbati kay Anastashia pero hindi niya alam kung paano iyon. Maraming bagay ang bumabagabag sa kaniya ngayon at halos ang lahat nang iyon ay may

CHAPTER 70NANG dumating na sila sa lake ay nakita ni Anastashia kung paano nanlaki ang mga mata ng kaniyang anak.“I miss you, mom!” saad nito habang nakatitig sa malawak na lake. Nilapitan niya ang anak at hinalikan niya ito sa noo. Hindi namalayan ni Anastashia na tumulo na pala ang kaniyang mga luha. In all fairness, hindi nagpakita ng galit sa kaniya ang anak. Noong kinuha nga niya ito at makapag-hotel sila ng saglit ay bigla agad siya nitong niyakap ng mahigpit. She really missed her son so much.“I am so sorry, Owen. Magsinungaling ako sa ‘yo. Sana mapatawad mo ako sa aking malaking kasalanan. I really don’t know kung galit ka ba sa akin o hindi mo lang pinapakita ang tunay mong nararamdaman ngayon. Kung galit ka man sa ‘kin, tatanggpin ko ‘yon. But I promise you na simula ngayon, hindi ka na iiwan ni mommy,” paliwanag niya.Bumaling sa kaniya ang anak. “No, mom. Hindi ko kayang magalit sa ‘yo. I tried to. Kaso lang, mas nangingibabaw sa akin ang pagkamiss ko sa ‘yo,”

CHAPTER 72HINDI na makatiis si Arthuro na hindi niya agad puntahan kung nasaan ang kaniyang anak. Kaya naman nang malaman niya na nasa isang liblib na lugar pala ito kasama ang mommy nito ay hindi na siya agad nagpatumpik-tumpik pa. Ngayon na magkaharap na sila ni Anastashia ay galit na galit siya dito lalo pa at tinutukan agad siya nito ng isang pistol. Nagsalita siya nang natahimik ito habang nasa lupa na ang pistol.“Alam natin na hindi ka naging mabuting magulang para sa anak nating parating hinahanap ka. Parati ka niyang hinahanap noon. Hindi mo alam kung gaano mo siya nasaktan, Anastashia.” Kinatitigan lang niya ito. Dinaluhan ng mga guwardiya si Anastashia. Muli siyang nagsalita. Damang-dama niya sa mga oras na iyon na nagsisisi si Anastashia at kailangan pa niyang mas maramdaman pa nito iyon. Ngunit sandali lang ay muling pinulot ni Anastashia ang pistol. Nanlaki ang kaniyang mga mata nang makitang kinalabit na nito ang hawakan. Nang pumutok ang pistol ay hindi niya a

CHAPTER 74ISANG linggo na ang lumipas simula noong kinuha niya si Owen. At parating gumugulo kay Arthuro ang tagpong iyon nila ni Anastashia. Hindi pa rin siya makapaniwala ngayon na mas pinili ni Owen ang sumama sa kaniya. Gayunpaman, hindi niya maiwasan ang kalungkutang nararamdaman ni Owen. Sa katunayan ay mag-iisang linggo na rin itong parating umiiyak. Pinili nga siya ni Owen pero parang hindi naman ito naging masaya sa naging desisyon nito.“Owen, kain na tayo,” tawag niya dito.Nasa labas siya ng kuwarto nito. Isang linggo na rin niyang ginagawa na nandito lang si Owen sa kuwarto at tinatawag niya ito para kumain. Bagaman, wala siyang magagawa. Nasasaktan si Owen. Ang gusto nito ay ang muling magkaayos silang dalawa ni Anastashia na sa katunayan ay hindi naman na mangyayari dahil masiyado nang magulo ang lahat. Ramdam na ramdam niya ang sobrang galit ni Anastashia. Gusto ko na ring itigil ang lahat nang ito. Gusto kong akuin lahat na kasalanan. I knew, I knew everyth