All Chapters of Begging for Love: Chapter 11 - Chapter 20

MariemarAng laki talaga ng pasasalamat ko na hindi ako iniwan nina She at nobyo nitong si Dragen. Minsan naisip ko na sana makatagpo rin ako ng lalaking magiging karamay ko at mauunawaan ang lagay o estado ko sa buhay. Kaninang umaga nga'y bumalik na ang kapatid kong si Paula alam kong kinyi lang din ang naitulog nito. Noong dumating kami ng madaling araw ay pilit ko siyang pinasama pauwi sa mga tiyahin ko upang makapag pahinga muna. Inaasahan ko naman na medyo matagal ang magiging proseso ng pag-transfer kina lola at tatay dahil nga kulang ang pera ko. Hindi naman papayag ang hospital na umalis kami na walang full payments sa bills at talagang nakakalula ang bills nila. Halos sampung oras lang ang binilang ng pamamalagi nina lola at tatay ay talagang lumalagapak na 60k na agad ang bills namin. Hindi ko alam kung saang kamay ng diyos ako kukuha ng pambayad sa bill dito sa hospital. Alam ko naman na for sure ang kay lola ay pagtatapon-tapunan nila Tita at Tito pero ang sa tatay kula

" Ano!?" Mataas agad ang boses ng babae ng marinig ang sinabi ng lalaki na nobyo  niya. " Pakiulit nga Dragen… Ahh wait I get it.. So, one of your friend needs help and that help ay manggagaling sa kaibigan ko. Kay Mariemar right! Oo andon na tayo sa babayaran niya naman ng tama o sobra pa si Mariemar.  Malaking pera, Malaking tulong iyon pero hindi mo/n'yo ba naisip na babae ang kaibigan ko?  Malaki ang possible impact sa kanya ng mga pwedeng maganap sa buong durasyon na magkasama sila. Hindi bato ang kaibigan ko at hindi santo ang kaibigan mo. Ayokong magunaw ng tuluyan ang mundo ng kaibigan ko. What if lang Dragen ma-fall si Mariemar sa kanay? Diba walang assurance na sasaluhin siya ng kaibigan mo. Buong buhay ni Mariemar puno ng sakit, pero salat na salat sa pagmamahal. What if madala siya sa mga galawan ng kaibigan mo? Paano kung biglang may mabuo, Edi talo ang kaibigan ko. Pano na yun Dargen ganun na lang tutal binayaran! Tapos pagtapos na ang kontrata kaib

Naguguluhan man ako dahil sa mga mabilisan na kaganapan ay ayos na rin. Dahil ml akita ko ang bilis ng mga aksyon ng mga doctor dito animo'y vip kami. Bigla kong naisip na iba talaga kapag may pera ka. Lahat ay umiikot sa pera. Alam ko na masyadong delikado ang pinapasok ko na ito pero para sa kanila gagawin ko lahat. Before ng operation ay pinagpa-alam ako ni Azul sa aking Lola at Tatay. Pero sa ibang paraan na kahit ako hindi ko na paghandaan. FLASHBACK" Kamusta po ang pakiramdam niyo?" Narinig kong tanong ng kung sino pero pamilyar na ang boses. Agad kong hinanap iyon dahil nga galing ako sa Cr, at nag-lamas ng bimpo na ipapamunas kay Tatay. Halos mapamulagat ako at laking gulat ko ng makita si Azul. Mukhang tinototoo nga niya ang sinabi na ipag-paalam ako sa pamilya ko. Sana lang maayos ang pag-approach nito sa kanila. " Sino ka Hijo?" Tanong ni Tatay sa lalaki. " Ako po si Arthes Azul Hermoso. Alam ko pong masyadong mali ang timing ko para ipakilala ang sarili ko sa inyo. Pe

Naging magaan ang pagsasama namin ni Azul sa mall noong unang araw na magkasama kami. Naging kompurtable ako na kasama at nasa paligid ko siya magmula ng araw din na iyon. Hindi ko na nga alintana noon ang mga taong nakapaligid at nakatingin sa amin na kung minsa'y nagtataas pa ng kilay at parang sinasabi na bakit ang gaya ni Azul ay magtatyaga na ako ang kasama. But Azul didn't let go of my hands. He's holding my hands so tight but not to the extent na masasaktan ako. It sends different feelings and emotions. It's like an assurance that no matter what people think or say hindi niya ako pababayaan, iiwan at bibitawan. Ganun nga kabilis ang naging pagkapalagay ko ng loob sa lalaki. Sinong hindi makakadama ng ganun, kung lahat ng iyon ay first time mong maranasan at maramdaman. Ang lalaki nga ngayon ay halos itrato nga ako na literal na tunay na kasintahan n'ya parang meron ngang koneksyon at pag-ibig kung titignan. Masarap palang magmahal ang isang Hermoso na laging laman ng isip ko

Habang naghahanda ako ng hapunan namin ay hindi talaga mawala ang ngiti ko at ang magaan na pakiramdam. Hindi pa rin kasi ako makapaniwala na gano'n kabuti ang magulang ni Azul kahit inamin ko na ang lahat sa kanila. Na kahit sa unang pagkikita palang namin at pag-uusap ay nagka-palagayan at nag-kagustuhan kaagad ang bawat isa samin, ayun bang tipong parang noon pa ay magkakilala na at bahagi ng pamilya ng bawat isa. Pakiwari ko'y ilang pinto ng magandang simula ang nagbukas para sa akin dahil sa mag asawang Hermoso. Inilabas ko ang lahat ng sangkap para sa lulutuin ko para sa hapunan. Sa amin ay sanay na sanay kami na isang ulam lang dahil payak nga ang aming pamumuhay. Mahalaga ay may pagkain sa hapag na mapagsasaluhan at may mailalaan pa para sa kinabukasan. Nga lang kung minsan kung printo na isda ang ulam ay paniguradong may partner na gulay—ginisa man yan o ginataan. Pero ngayon lulutuin ko ay 'yung isa sa paborito ni Azul na binanggit ni Nay Sharina. Mabuti na lang marunong a