All Chapters of Lies, Secrets, and Promises: Chapter 1 - Chapter 4

4 Chapters

Chapter 1 (LIES)

Malaki ang ngiti ko nang makababa ng bus. This is it! I'm already at my dream place. Dati nakikita ko lang ito sa mga magazine at telebisyon, ngunit ngayon ay naririto na ako. Mabuti na lamang at nakumbinsi ko sila nanay at tatay tungkol dito. They're against my idea, ako lang kase ang babae sa amin at ang panganay namin ay nasa ibang bansa rin nagtatrabaho. Si bunso na lang ang nasa bahay na kasalukuyang nag-aaral sa college. Maging ako man ay nalulungkot na iwan sila, subalit hindi lamang ito sa para sa aking sarili. Ginagawa ko rin ito para sa kanila. Bata pa lamang, pinangarap ko na ito, ang makarating sa siyudad at maging magaling sa anumang larangan na aking tatahakin. At ngayong narito na ako, sisiguraduhin kong hindi ako mabibigo. “Hindi madali ang buhay sa siyudad anak.” wika ni nanay, ngunit hindi iyon naging hadlang para hindi sundin ang desisyon ko. Nagkaroon pa ng mahabang paliwanangan ngunit sa huli ay napapayag ko rin sila, sa pangakong hindi ko pababayaan ang sarili
Read more

Chapter 2 (LIES)

Maaga akong nagising dahil pupunta ako ngayon sa kompanyang pagtatrabahuan ko. They told me that I am already hired but I still have to undergo a personal interview and orientation. I applied as a front desk representative. I am a bit nervous, I have experience it during my internship pero iba pa rin ngayong totohanan na. I just had instant noodles and coffee for breakfast. Good thing there's a water dispenser here. I don't have anything for cooking. May stove rin dito sa apartment pero wala akong pans so, I might get some later. I was on my way out of the unit when my phone rang. My nanay is calling. “Hello nay?” bati ko habang naglalakad papuntang elevator. “Kumusta anak? Hindi ka ba nahirapan jan kumain ka ba? Wala bang nang-away sa iyo? Nakita mo ba ang Tita mo?” Sunod-sunod na tanong nito na ikinangiti ko. “Ayos lang ako ma. Kahapon dumiretso ako sa bahay nila Tita at sila rin ni Tito po ang naghatid sa akin dito sa apartment na sinabi niya sa akin. Nakakahiya nga po dahil s
Read more

Chapter 3 (LIES)

Nang kumalma na ang magulo kong isipan, agad kong inayos ang mga groceries ko. Mukha nang mas turuhan ang bahay ko dahil unti-unti nang nagkakalaman. Matapos iyon, napagpasyahan kong mag-half bath, pagkatapos ay nagbihis ng pajama at fitted sando. Alas-singko pa lang ng hapon pero mas gusto ko talagang nakapajama kapag nasa bahay lang.Habang pinapatuyo ko ang buhok ko, tumunog ang doorbell. Isinuot ko ang aking silk robe bago puntahan ito. Ito ang mga kagamitan sa kusina at washing machine na ipinadeliver ko. Pumirma ako para sa confirmation at ipinaiwan ko na lang sa harap ng pinto ang mga gamit. Isa-isa ko itong dinala sa loob, hindi naman ako nahirapan sa pagpasok sa mga ito dahil hindi gaanong mabigat.Inuna kong ilagay sa aking banyo ang mini washing machine. Sa kwarto ko naman ang plantsa. Matapos iyon, sinunod ko ang mga kitchen tools. I decided to wash all of it para ready na gamitin. Ang mga karton naman ay pinagsama ko sa loob ng pinakamalaking karton, dinala ko ito sa laba
Read more

Chapter 4 (LIES)

Malaki ang aking ngiti habang pinagmamasdan ang aking sarili sa salamin. Today is my first day of work, at sa sobrang excitement ko ay alas tres pa lamang ay gising na ang diwa ko. Kaya ang resulta, wala pang alas sais ay nakahanda na ako.I am wearing a light blue button-down shirt paired with a black skirt two inches above my knees. I also put on the gray suit na kapares din ng uniform namin. Nagmukha akong lady boss kaya tuwang-tuwa talaga ako. Sakto at mayroon akong black closed shoes na may three-inch heels na talagang bumagay sa aking suot.Inubos ko ang oras ko sa pag-double check ng bag ko at pagsipat sa sarili ko hanggang mag-six thirty. That's the cue that I have to leave my apartment. Naglakad ako ng mga limang minuto upang makarating sa bus stop. Alas otso pa naman ang pasok ko kaya hindi ako nagmamadali, it's just a twenty to thirty minutes ride para makarating sa kompanya.Hindi naman ako nahirapan sa paghintay ng sasakyan kaya seven twenty pa lang ay nakarating na ako. I
Read more
DMCA.com Protection Status