Lahat ng Kabanata ng Deathly Fate Three: Death: Kabanata 1 - Kabanata 10

Raven's POVKAKAUWI ko lang galing sa man hunt operation. I feel a bit tired and I want to take a shower because of the blood stench sticking on my skin.It's been a year had passed and I was killing nonstop all those people related with Mr. Brookes' schemes. I already turned twenty four and about to turned twenty five in December.After I joined the elite force, I started training right away, but because I already know how to fight, my training did not go that long and I was deployed on my first hunt.It was not easy at first. Tracking down people and killing them. Pero nasanay na rin ako nang tumagal. My hands are dirty. I don't know if God will forgive me for what I sinned. I am not far from being a killer. I am just licensed to kill.Pumanhik na ako sa taas patungo sa kwarto ko para maligo. I guess Kiera and Lux is still not home yet. They have their own hunt mission as well kaya hindi kami nagkakasama. Maswerte na kung magkatagpo kami dito sa bahay.Binuksan ko na lang ang telebi

Raven's POVNAGING matiwasay ang mga araw na nakalipas at hindi na naulit ang pagkakita ko ng multo. Dapat lang dahil kumuha ako ng isang psychic para itaboy ang masamang espirito na dumalaw sa kuwarto ko noong nakaraan na naging dahilan para mahirapan akong makatulog.Wala na akong multong nakikita pero lagi naman akong nananaginip na may tumatabi sa akin sa pagtulog. Pero pagkagising ko naman ay wala. Hindi ko alam kung bakit ganoon lagi ang panaginip ko, tila totoo. Lagi kong napapanaginipan na may yumayakap sa akin sa pagtulog. This weird dream started after that ghost incident.Binuksan ko na lamang ang laptop ko at chineck ko ang email at nakita ko doon ang isang email galing kay Chief. Binasa ko iyon at balita iyon na tapos na ang misyon. Ubos na ang kaaway, kaya wala na kaming trabaho patungkol sa mga fugitives.Binuksan ko naman ang telebisyon para manood ng balita. Pero pagkabukas ko sa TV ay huminto naman ang kamay ko ng makita ko ang mukha ni Vander. Nakasuot siya ng itim

Raven's POVHINDI ako makagalaw at naramdaman ko na lang na tila may kumikiliti sa leeg ko. It was soft and caressing. They feel like butterfly wings stroking my skin. I don't know why am I having this kind of dream, it feels too real. Mas lalo akong naalarma ng maramdaman ko ang kiliting iyon ay bumaba sa dibdib ko. It feels like it was tracing my skin and if feels warm covered my mounds. Gusto kong gumalaw, pero tila naparalisa ako. Is this what they call sleeping paralysis? How can I even think straight in my own dream?A/N: Ganito ako lagi. Almost all of my dreams, sasabihin ko sa panaginip ko. Panaginip lang ito at hindi totoo. I am very conscious even I am in my dream state to the point kaya ko ng kontrolin kung ano ang gusto kong mangyari sa panaginip ko. No bluff.Nakaramdam ako ng haplos sa katawan ko down to my stomach and below...like the butterflies are crawling in every inch of my skin and giving me ticklish feeling. Parang sinasamba nito ang katawan ko sa nakakaliting p

Raven's POVPAPUNTA na kami sa HQ ng mga sandaling ito. Hindi namin kasama si Lux dahil mga babae lang naman ang kailangan.Nakasuot lamang ako ng isang itim na leather pants, black combat shoes, at itim na v-neck shirt. Pumasok na kami sa building. Kung titingnan ito ay isa lamang itong ordinaryong kompanya. May mga office workers, products and clients. Pero dito nakatago ang headquarters. This business is just a mask to hide us.Pumasok na kami sa pribadong pintuan na tanging kaming mga myembro lamang ang mayroon access.Agad na bumungad sa amin si Charlie, na siyang assistant ng lahat."Mabuti at nandito na kayo. Kompleto na ang lahat at makakapagsimula na tayo." Salubong nito sa amin at may suot itong bluetooth headset. "Boss, nandito na si Miss Haust at Miss Rochester."Naglakad na kami papasok sa meeting room. Dumating na kami doon at nakita ko nga ang mga kasamahan namin na babae at walang lalaki doon. Nakaupo naman si Chief sa unahan at may mga tinitingnan itong folder."Mabut

Raven's POVPAKIRAMDAM ko ay masusuka ako sa sobrang kabusogan. Sino ba naman ang hindi kung ipaubos ba naman sayo ang lahat ng ulam? Noon una ay natuwa ako pero kalaunan ay hindi na dahil hirap na hirap akong ubusin yun. Kahit gaano pa siya kasarap ay hindi mo na siya kayang kainin kung busog ka na. Pero mas nangibabaw naman yung takot ko kay Vander na baka kung anong gagawin niya kung hindi ko yun mauubos.Hangga't maaari ay ayoko siyang galitin. Hangga't maaari, susundin ko lahat ng ipag-uutos niya para walang gulo. Dahil kung paiiralin ko ang katigasan ng ulo ko ay siguradong magiging magulo ang sitwasyon namin dalawa. Hindi ko nakakalimutan na galit siya sa akin kaya nga ganyan ang pakikitungo niya. Tanga lang ang magsasabing hindi siya galit sa akin. Malinaw na iyon sa akin.Napaupo na lamang ako sa sala. Kailangan kong mag-eherhisyo para mabilis na matunaw iyong mga kinain ko. Uminom na rin ako ng digestive pill para mas mabilis ang pagtunaw ng pagkain.Gusto kong mag-ehersisyo