All Chapters of OUR KINKY LITTLE SECRETS: Chapter 1 - Chapter 10

"After trying different treatments, wala pa ring nagbabago sa kondisyon mo. And, in fact, lalo pa itong lumalala. Palagi tayong nagfe-fail sa tuwing sumusubok tayo ng iba't-ibang klase ng gamot. I'm really sorry, Miss Robles. Mahirap e-cure ang sakit na mayroon ka. Kumakalat na ito sa utak mo. But, let's not lost our hope. May posibilidad pa rin na magamot ka. Marami pang ibang treatment na maaari nating subukan. Pwede rin nating idaan sa operasyon," the doctor explained to me.Nanlulumo ako sa tuwing naririnig ko mula sa kanya na nagfe-fail ang bawat subok namin ng iba't-ibang klase ng gamot. Pero alam ko rin naman na kasalanan ko kung bakit."Habang tumatagal, paliit ng paliit ang tsansa kong gumaling, 'di ba, doc?" tanong ko sa mahinang tono.Iniwas ng doktor ang tingin sa akin.Alam ko na ang ibig niyang sabihin."Doc, may sasabihin ako sa'yo," saad ko."Ano 'yon?"Nagbaba ako ng tingin pagkatapos ay pasimpeng pinaglaruan ang hawak kong purse."Tutal wala namang kasiguraduhan kung

WARNING: MATURE CONTENT!Matapos ang insidente, pinilit ko pa ring pumasok sa trabaho. Pumasok ako kanina nang hindi napapansin na may maliit na sugat ako sa pisngi at dumudugo iyon.Nilagyan ko lang iyon ng maliit na band aid at tinakpan ng concealer.Nasa New York na ako ngayon. Kalahating oras na ang lumipas simula nang lumapag ang eroplano namin. Limang na oras pa bago ang susunod naming flight.Alas dos na ngayon ng madaling araw rito. Sa isang pinakamalapit na hotel mula sa airline kami nakacheck in para magpahinga muna bago ang susunod na flight.Nasa pinakamataas na parte ng hotel ang kwarto namin. Anim kaming babae sa iisang kwarto.Nagchichikahan ang lima kong mga kasamahan sa loob habang nasa balkonahe ako at nakatingin sa maliwanag na siyudad.Nakatukod ang mga siko ko sa railings. Iniisip ko pa rin ang nangyari kahapon.Naging kasalanan ko pa talaga ang lahat. Ako na nga ang biktima, ako pa rin ang mali.Gusto ko na lang matahimik. Gusto ko ng mag move on. Gusto ko ng mak

WARNING: MATURE CONTENT!Kasalukuyan kami ngayong sabay na naglalakad ni Vish sa loob ng building ng kompanya niya.Pagkatapos naming kumain kanina, nag-aya si Vish na magstay muna ako sa opisina niya. Pumayag naman ako dahil wala akong gagawin sa condo. Wala rin naman akong pasok sa trabaho.May mangilan-ngilang mga trabahante ang nasa loob at may kanya-kanyang ginagawa. Ang iba sa kanila ay napapatingin sa aming dalawa ng binata kapag nadadaanan namin. Siguro dahil nagtataka sila kung bakit magkasama kami.Ang dami ba namang malisyoso't malisyosa sa panahon ngayon."I'll cook for you sometime. Para naman matikman mo kung gaano ako kasarap magluto," masayang saad ng binata.Napangiti naman ako sa kanya. "Really? Gagawin mo para sa 'kin?"Tumango siya. "Uh-huh. You're going to fall in love with me once you tasted them," sinabayan pa niya ng pagtawa.He's probably just kidding. Love? Malabong umabot kami sa ganoong phase ng relasyon. Everything is just pure s*x. Pure pleasure and nothi

WARNING: MATURE CONTENT! We were kissing intensely. Naglalaban ang mga labi namin.Biglang ipinasok ni Vish ang kanyang dila sa loob ng bibig at inikot-ikot iyon na tila may ginagalugad.Napaungol siya nang bigla kong kagatin iyon saka naglaban ang mga dila namin.Tinakpan niya ng makapal na kumot ang kalahati ng katawan namin bago dahan-dahang naglumikot ang mga daliri niya sa loob ng damit ko.Hinawi niya ang itaas na bahagi ng damit ko dahilan para malaya niyang namamasahe ang maumbok kong dibdib. Nanindig naman ang mga balahibo sa katawan ko dahil sa biglang pagtama ng malamig na hangin sa parteng iyon ng katawan ko.Hinawakan ko ang kumot at tinakpan niyon ang dibdib ko.Kaagad naman 'yong napansin ni Vish kaya itinaas niya pa lalo ang kumot. Tanging mga ulo na lang namin ang hindi natatakpan.Isa-isang hinubad ng binata ang mga saplot ko sa katawan.Ramdam kong hindi kakayanin ng katawan ko ang gagawin namin pero hindi ako nagrereklamo dahil gusto ko rin 'tong gawin.Okay na si

WARNING: MATURE CONTENT!Habang naglalakad, malalim akong nag-iisip.Ang totoo niyan, nate-temp akong gawin ang gusto ni Ev.Kasi kung tutuusin, wala naman talagang mawawala sa 'kin kapag sinubukan ko.'Yung kahihiyan sa katawan ko, matagal na 'yung nawala dahil dati, araw-araw naman ako napapahiya sa mga tao.Hindi na bago sa 'kin ang mapahiya lalo na kapag si mama ang gumagawa niyon.Pero ayoko na lang ding subukan. Wala ngang mawawala sa 'kin, wala rin akong mapapala.Pumara ako ng taxi at nagpahatid sa isang lumang village.Nagtataka pa akong tiningnan ng driver dahil doon ko gustong magpahatid.Iniisip siguro niya na ang creepy ko dahil bakit naman ako magpapahatid sa isang village na nagmistula ng gubat dahil wala ng nakatira sa loob ng mahigit isang dekada. Tapos alas nuwebe pa talaga ng gabi.Pero hindi na nagsalita pa si manong at pinaarangkada na lang ang taxi.Gusto ko lang bisitahin ang lugar na 'yon. Ang gaganda ng mga memories ko sa lugar na 'yon.Gusto ko lang makita ul