All Chapters of Unexpected Marriage (Bud Brothers Series 1): Chapter 101 - Chapter 110

Anong nangyari? Bakit wala sila?Wala pa naman akong dalang susi or kahit na ano pag-alis ko kanina dahil akala ko hindi naman ako gagabihin ng uwi.Pa'no ako makakapasok ng bahay nito?Frustrated na napapadyak ako ng biglang bumukas ang ilaw sa kinatatayuan ko.Christmas light? Bakit may ganito, 'di pa naman pasko ah?Nagtatakang sambit ko sa aking sarili habang tinititigan ang christmas light na nakapulupot sa halaman sa gilid ko. Napapitlag pa ako ng may pumailanlang na 'di kalakasan na tugtog.For all the times I felt cheated, I complainedYou know how I love to complainFor all the wrongs I repeated, though I was to blameI still cursed that rainI didn't have a prayer, didn't have a clueThen out of the blueGod gave me you to show me what's realThere's more to life with just how I feelAnd all that I'm worth is right before my eyesAnd all that I live for though I didn't know whyNow I do, 'cause God gave m

Wala namang dumi ang bahay, kaya wala rin akong lilinisin. Ginawa na nilang lahat ang gawaing bahay kaya ano pa ba ang gagawin ko maghapon? Ang tumunganga na lang at dakdakan si Wayne, paulit-ulit na kinukulit para payagan n'ya lang akong araw-araw pumunta ng Restaurant namin dahil marami akong magagawa doon. Ang kaso hindi ako pinapalabas ng gate, walang epek at walang silbi ang kakangawa ko, mapapaos lang ako. 'Yon ang napala ko!Minsan napapaisip ako na baka may nagtatangka sa buhay namin kaya ganun na lang s'ya maghigpit sa akin, sa aming lahat na nandito sa loob ng bahay. Narinig ko kasi dati ang usapan nilang magkakaibigan. Hindi ako sigurado kung ano ang nangyari kay JM dahil kaagad din pinatay ni Wayne ang tawag pagkakita sa akin. Pero base sa pagkakadinig ko nawawala at pinapahanap n'ya, lahat silang magbabarkada.Pati 'yong pangalan ni Ate narinig ko rin kaya kinulit ko s'ya ng kinulit, pero ayaw n'yang sabihin. 'Wag ko na daw problemahin pa 'yon dahil s'ya na

Naiiyak kong hiyaw sa aking utak habang nakasabunot ang aking dalawang kamay sa mga buhok ko."Sundan mo sa labas Alex!" sigaw ko sa kanya saka patakbong nagtungo ako sa garahe.Ngunit kaagad din akong napabalik ng takbo papunta sa loob ng bahay ng maalala kong wala akong dalang susi ng kotse.F*ck..!Frustrated na patakbong bumalik ako sa aking kotse pagkakuha ko ng susi sa loob ng bahay. Halos manginig ang mga kamay ko sa pagmamadaling maipasok ang susi sa ignition ngunit hindi mapasok-pasok. "Damn it! Damn it! Damn it!" paulit-ulit kong mura habang makailang ulit pang nalaglag ang susi sa pagmamadali ko.Nang maipasok ko na, kaagad ko itong ini-start at pinasibad palabas ng gate. Paliko na ako sa sumunod na kanto ng makita ko si Alex na mabilis na tumatakbo at hingal na hingal. Sunod-sunod ko s'yang binusinahan saka inihinto ang kotse sa tabi n'ya."Ano nakita mo ba?"Umiling s'ya habang hinahamig ang kanyang sarili at hinahabol ang kanyang paghin

He stared at me intently then sighed. "Matagal ka ng pinapauwi ng Mama mo sa Villa. Bakit hindi mo s'ya pagbigyan ngayon?""Anong gagawin ko doon? Makinig sa mga sermon n'ya at sa paulit-ulit n'yang panrereto sa babaeng napulot n'ya sa kung saan?""Apat na taon ng wala si Sam, siguro ito na ang panahon na mag-move on ka at humanap--""Stop! Just stop Dad and leave me alo--""Akala ko ba ayaw mo ng marinig pa ang pangalan n'ya tapos ngayon nangangalaiti ka ng sabihin kong mag move on ka na sa kanya?" nakangising sabi n'ya sa akin na nagpakulo lalo ng dugo ko.Damn... nakakapikon na sila!"Magre-resign na ako at ayoko ko ng bumalik pa dito sa kompanya mo!" nangangalaiting sigaw ko sa kanya saka malalaking hakbang na iniwan s'ya."Umuwi ka sa probinsya!" pahabol na sigaw n'ya pa sa akin pero hindi ko s'ya pinansin.Derideritso akong naglakad patungo ng elevator. May mga nakasalubong pa akong mga empleyado pero kaagad din nagsipag gilid pagkakita sa

"Hay naku, parehas lang kayo ng anak ko, ang tigas ng ulo.""Mama naman, mahirap pong turuan ang puso...""Baka pag nakita mo ang anak ko ikaw pa ang mag-volunteer na magpakasal sa kanya." sabad n'ya kaagad sa akin."Mama naman e...""Bakit ba takot na takot kang pumasok sa family room namin ng makita mo ang lahat ng pictures ng mga anak ko? Pati mga photo album ayaw mong tingnan. Mahal mo pa rin ba s'ya kahit niluko ka na n'ya, pinagpalit sa iba?"Napatitig ako sa kanya ng matagal dahil sa huling tanong n'ya sa akin.Mahal ko pa ba s'ya?Pinakiramdaman ko ang aking sarili saka marahan akong tumango sa kanya."Hays, ang swerte sana ng anak ko sayo, sayang." sabi n'ya sabay tapik sa aking balikat. "Ihatid ko na kayo sa School, wala 'yong driver natin, pumunta ng Manila. Uuwi ang asawa ko at anak kong babae galing States bukas, 'wag kayong umalis na mag-ina para makilala mo sila. Lagi na lang kayo hindi nagpapang-abot ng asawa ko sa tuwing umuuwi '