All Chapters of Diego De Luna, Over My Dead Body: Chapter 71 - Chapter 80

Melissa Beau POV . Nakapikit ang mga mata ko nang humikab habang naghihintay sa pagbukas liwayway ng araw. Itinaas ko ang kamay, at ang ingay ng mga lalaking manok ni Papa mula rito ang naririnig ko. Parang singing contest na ang umaga. "Good morning, Mr Sun!" saad ko, at ibinaba ang tingin nang mapansin na may tao sa babang bahagi. Ngumiti ako. Ang akala ko ay si Tiya Ezperanza, pero mali ako dahil si Reeve ito. Both of his hands were resting on his hips, and he was looking in the same direction where the sun was coming. Ang bahay na ito ay nasa pinakatuktok ng bundok ng isla, at lahat ay makikita mo mula rito. Kahit na nasa babang bahagi ka at wala rito sa ikalawang palapag ng kwarto ko ay nakikita mo pa rin ang lahat. Tumingala siya nang mapansin ako, at kumaway na ako sa kanya. "Good morning, love!" siglang bati ko. Mabilis akong tumalikod para makababa at ng masabayan siya. I am like a child that found a friend and is excited to share my mornings with him. For the past

Reeve's POV . Doubt . "Naku, anak. Strickto ang ama ni Senyorita. Basta ang alam ko, ay may malalim na dahilan kung bakit nandito si Senyorita Melissa sa naiibang bahagi ng mundo. Malambing at mabait na bata si Senyorita Melissa. Parang anak ko na iyan. Kaya nga nang pinakilala ka sa akin na kasintahan, ay nabigla ako. Hindi ko inakala na may iniibig pala siya rito," si Manong Paeng. Tipid ang ngiti ko at babad kaming dalawa sa init ng araw. Mataas na ang araw at mainit sa balat ito. Nakakapaso na parang hindi sanay ang balat ko. Naninibago lang siguro ako, dahil matagal din akong nagpahinga simula ng maaksidente. I'm helping Manong Paeng reeling the fishing net back into our little boat. Napansin ko na sa bawat umaga lalo na sa Lunes at Huwebes ay abala siya, at umuuwi na maraming isda. Nalaman ko na lang kay Tiya Esperanza na nangingisda pala si Manong sa mga araw na ito. Kaya heto, sumama na ako. "Manong, I guess there's a better way to catch the fish," I opted. "We can use

Reeve's POV . "That's bullseyes, man! Yo, where did you learn to shoot?" Napatingin ako kay Manong Paeng at sumenyas ang kilay niya sa akin. Umigting ang panga ko at binalik ko ang titig kay Emmanuel. Anak siya ni Vice Mayor, at sa kanya binibenta ni Melissa ang baril. "Sa shooting range, Sir," pagpapakumbaba ko. Napag-usapan na namin ni Manong Paeng ito. I have no recollection of everything, and to make a story, we have to tell a lie. For instance, I was working in one of the shooting range further down the Visayas, and that's how I became an expert. Not bad. "Kaya pala." Iling niya at mariin na hinaplos ang baril. "Laro tayo minsan, pre. Gustong-gusto ko ang estillo mo. Ibang-iba. Parang iyong mga assassin style na napapanood ko." "Fan rin po ba kayo ng mga gyera, Sir," tanong ni Manong Paeng sa kanya. "Oo, Manong. Papa is a big fan of Rambo. Kaya nga ang daming koleksyon ng baril niya at nahiligan ko na ito." Pilyong sagot ni Emmanuel. "Rinig ko, Sir, tatakbo ka sa susuno

Reeve's POV . "Ano 'to? Kinakabahan ako sa sopresa mo, Reeve," reklamo niya. I smirked and smiled while guiding her. We had a nice dinner, and she seemed happy with everything. She loved the food that I cooked and complimented me well. I didn't let her do the remaining work and just let her relax. Pagkatapo niyang maligo at handa na sana siyang matulog, ay saka ko naman ginawa ang sorpresa ko sa kanya. Pinaghandaaan ko ito, at sa simpling bagay na ito, ay maibibigay ko man lang sa kanya ang date na pingarap niya. There was no city light here. It's too far because we live here up the mountains. Kahit papaano ay may alam ko pagdating sa mga electrical na bagay at koneksyon nito. I improvised some lights using the solar panel and connected them to the lights I made. It's pretty expensive to buy the ready-made one, and I need the funds. But to make it from scratch, I was impressed with myself for that. "Malayo pa ba?" "Malapit na. Konting hakbang nalang. Siguro mga one hundred pa,"

Reeve's POV . "Ayan tuloy. Basang-basa ka na." Panay ang punas niya sa mukha ko at hinayaan ko na siya. For the past five days, heavy rain has been pouring down nonstop. Unfortunately, we were forced to cancel our plans to visit the neighbouring island due to the typhoon. The sea has become perilous, and the entire area has become drenched. The cornfield is overflowing with water, and the land has become muddy in every direction. At least nasa tuktok kami at hindi mabaha rito. Pero mahirap ang akyat pababa at pabalik. Masyadong maputik. As the heavy rain poured down, Tiya Esperanza made her way to her small sari-sari store at the mountain's base. Unfortunately, Manong Paeng could not make the journey due to inclement weather. A lot of dried fish needs to be dried, or else they will get mouldy. Inilatag ko nalang ang mga ito sa bahay ng manokan na nasa unahan. At ito pansamantala ang ginagawa ko sa bawat araw. Nababasa ako ng ulan, at wala akong pakialam. I don't want Melissa to