All Chapters of I'm His Personal Maid : Chapter 41 - Chapter 50

"ANO BA ANG naisip mo at sa bahay ka mananaghalian?" nakahalukipkip kong tanong kay Kevyn habang lulan kami ng kotse niya patungo sa palengke. Si Mama sana ang mamimili kaya lang nagprisinta si Kevyn na kami na lang daw dalawa ang mamimili. Nahihiya man si Mama pero mapilit talaga siya. Naiinis nga ako dahil imbis na nagpapahinga ako sa bahay, nagpresinta pa siya na akala mo nama'y marunong sa pamimili sa palengke. Eh, ang alam naman niyang bilihan sumpermarket sa mall. "Gusto ko, e," aniya na hindi man lang lumilingon sa akin. Gusto niya? Bakit niya gusto? Anong klaseng sagot daw 'yon? Lumingon siya sa akin at ngumiti. "I want to try something new," pakli nito."Ewan sa'yo!" inis kong sagot at humarap sa bintana. Mas maigi pang pagmasdan ang paligid kaysa kausapin ang lalaking 'to. Nakakainis! Parang kanina lang habang pauwi kami sa bahay ang tahi-tahimik niya tapos ngayon bigla gusto niyang sumubok ng kakaiba. Magulo rin talaga 'tong si Kevyn.Ilang saglit pa at narating namin ang

"ATE, naistatwa ka na diyan." Nagbalik ako sa huwisyo dahil nang marinig ko si Jastro. Napakurap ko ako at binalingan ang kaibigan ko. Nakita kong papasok na ito ng bahay. Napalunok ako nang makita ko si Kevyn na seryoso lang na nakatingin sa akin. Hindi ko alam kung tama ba ang nakita kong simpleng ngiti na nakita ko sa labi niya. Inayos ko muna ang sarili ko bago naglakad para sundan sila.Dahil nabasa ng pawis si Kevyn, pinahiram siya ni Jastro ng jersey nito. Pumwesto na ako sa bakanteng upuan habang nagbibihis si Kevyn. Hindi naman kasi pwedeng hindi siya magpalit dahil baka magkasakit siya kapag natuyuan ng pawis.Mayamaya'y lumabas na ng banyo si Kevyn. Napatingin ako sa kaniya at agad ding umiwas. Bigla akong nakaramdam ng hiya dahil baka nakita niyang natulala ako sa kaniya kanina. Umupo siya sa katabi kong upuan dahil iyon na lang ang bakante. Nakaramdam ako ng kakaibang pagkailang."Kain na tayo," deklara ni Mama ng makaupo na si Kevyn. Binalingan nito si Kevyn. "Ito, Sir

TAHIMIK LANG ako na sumakay sa kotse ni Kevyn. Hindi ko alam pero may kakaiba akong nararamdaman sa kaniya. Nakakapanibago ang pagiging tahimik niyan at hindi man lang niya ako tinitingnan. Umiiwas siya at hindi ko alam kung bakit. May nangyari ba kaya hindi niya ako pinapansin? Ok naman kami bago siya umalis nang bahay noong nagdaang araw.Tiningnan ko siya. Tahimik lang siya at bahagyang nakatagilid ang mukha. Hinintay ko siyang magsalita ngunit nabigo ako nang wala akong marinig na kahit ano mula sa kaniya hanggang sa pinaandar na niya ang kotse. Ano na naman kayang problema niya? No'ng isang araw lang ay ang saya-saya niya at halos ayaw nang umalis sa bahay, tapos ngayon ganito siya?"Hoy, hindi mo ba ako papansinin?" basag ko sa katahimikan dahil hindi ako makatiis na hindi siya komprontahin. Hindi ako sanay na hindi niya ako pinapansin. Excited pa naman akong makita siya ulit tapos ito ang sasalubing sa akin? Hindi niya ako papansin. Nakakainis!Lalo akong nainis ng hindi niya a

LUMABAS AKO ng silid pagkatapos kong maligo. Hindi naman kasi maaari na lagi na lang akong nasa kwarto dahil hindi naman ako ang may-ari ng bahay. Katulong pa rin ako at kung may kailangan gawin, kailangan kong magkusa para roon."Mara."Napalingon ako sa tumawag ng pangalan ko at nakita ko si Nicko. Lumapit siya sa akin. Napakunot ang noo ko dahil tila ayaw niyang alisin ang tingin sa akin habang bakas ang kakaibang saya sa mukha nito. Nakaramdam tuloy ako ng pagkailang kaya umiwas ako ng tingin sa kaniya. "B-bakit?" tanong ko at tumalikod sa kaniya. Humakbang ako. Narinig ko rin ang paghakbang niya senyales na sumusunod siya sa akin."Date tayo, pwede?" Napahinto ako sa narinig ko at lumingon kay Nicko. Nakita ko ang pagkaseryoso sa mukha nito, 'di ko iyon mabakasan ng pag-aalinlangan."Date? Gusto mong mag-date tayo?" gulat kong sabi habang nakatingin lang sa kaniya."Yes, kung papayag ka," anito pa, saka ngumiti sa akin. Alam kong seryoso siya roon kaya bakit hindi na lang ako pu

TAHIMIK kong pinagmamasdan ang maaliwalas na gabi habang nakatayo sa gilid ng terrace. Medyo napagod din ako sa ginawa namin ni Nicko sa bukid. Naging maayos naman ang pagpunta namin doon at alam kong naging masaya rin si Nicko at panandalian kong nakalimutan si Kevyn.Pero ngayon na nandito na naman ako sa mansyon, si Kevyn na naman ang laman ng isip ko. Nakaka-miss 'yong dati. 'Yong dati na magkaibigan kami ni Kevyn. Nagpapansinan, nagngingitian, nagtatawanan, at nag-uusap. Ilang araw na ba niya akong hindi pinapansin? Para kasing pakiramdam ko buwan na ang nakaraan."Hindi ka pa ba inaantok?"Mabilis akong lumingon nang marinig ko ang boses na iyon na gusto ko palaging marinig. Tumambad sa akin si Kevyn. Ang sarap pakinggan ng boses niya na parang ngayon ko lang ulit narinig sa loob ng mahabang panahon. Seryoso lang siyang nakatingin sa akin habang nakahalukipkip. Umiwas ako sa kaniya ng tingin."Bakit ikaw, hindi ka pa natutulog?" balik kong tanong na halata doon ang inis. Tumalik