Lahat ng Kabanata ng Hot Sugar Mommy (Tagalog): Kabanata 91 - Kabanata 100

Walang kahirap-hirap na ginutay-gutay ni Tristan ang kaniyang saplot na para bang isa lamang itong papel."H-Huwag mong gawin 'to, Tristan. H-Hindi mo ito kayang gawin sa akin. P-Please, h-huminahon ka muna," nanginginig niyang pakiusap kahit na batid niyang walang saysay iyon.Wala sa itsura nito ang planong huminto."Hindi ba't anak ang gusto mo? Kaya kitang bigyan! Isa? Dalawa? Isang dosena?! Ilan ba ang gusto mo?! Bakit ba nakakulong ka pa rin sa nakaraan gayong ang anak na ipinaglalaban mo ay anak ng gagong lalaking 'yon?! Sa tingin mo ba kung nabuhay siya ay matutuwa siya kapag nalaman niyang anak siya ng isang walang kwentang tao?! Narito ako! Handa kitang bigyan ng anak at handa ko kayong panindigan hanggang dulo!"Tagumpay nitong nasira ang kaniyang kasuotan. Ang sumunod nitong ginawa ay tinanggal ang pagkakazipper ng suot niyang pantalon at saka marahas na hinila pababa. Hindi siya makapalag dahil iniinda pa rin niya ang sakit ng kaniyang tiyan na sinuntok nito.Ang tanging

Inabot ni Lalaine ang palad ni Evo ngunit nang hilahin siya nito patayo ay sinadya niyang sumubsob sa malapad nitong dibdib. Mistulang ahas na pumulupot din sa leeg nito ang kaniyang dalawang braso."I-I'm sorry . . . Na-out balance lang ako," pagsisinungaling ni Lalaine habang ang mga mata ay hindi tinatanggal sa pagkakatitig kay Evo. Hawak naman nito ang kaniyang likod para alalayan siyang hindi matumba.Lumalim ang mga linya sa noo nito nang matitigan nang husto ang kaniyang mukha sa malapitan."Wait. I think I know you. Lalaine Montenegro, right?"Mabilis na itinulak siya nito papalayo na parang nandidiri."Y-You know me?" kunwari'y walang alam niyang tanong. Pasimpleng inayos muna niya ang damit na bahagyang nagusot bago humarap sa lalaki.Humalukipkip sa kaniyang harapan si Evo suot ang isang tagilid na ngiti."Paanong hindi kita makikilala? Ikaw ang pinakamalaking tinik sa buhay ng girlfriend ko." Wala sa tono nito ang salitang respeto.Nakuha nila ang atensiyon ng ilang tao sa

Nanlalata na ibinaba ni Evo ang tawag."Urong-sulong ka talaga, Romana. Hindi kita maintindihan."Pinatay na niya ang kaniyang mobile phone upang hindi na siya nito muling ma-contact. Dinampot na niya ang kaniyang maleta at hinila iyon patungo sa eroplano kung saan siya sasakay.Nilingon niya ang kaniyang likuran at iginala ang mga mata sa malawak na airport. Umaasa na masisilayan ang pinakamamahal na babae bago lisanin ang bansa. Ngunit wala.Ipinihit niya muli ang tingin sa unahan at nagsimulang humakbang paabante."Evo Xylon!"Napatigil siya nang marinig ang boses ng babaeng kanina pa niya hinihintay. Parang nanigas ang kaniyang mga binti at hindi na nakagalaw."Evo Xylon!" tawag muli nito.Humarap siya sa direksyon kung saan nagmumula ang tinig. Humigpit ang kaniyang kapit sa kaniyang maleta pagkakita kay Romana. Halatang tumakbo pa ito patungo roon dahil hinihingal pa ito. Nais niyang tumakbo papalapit dito at saka yakapin ito nang mahigpit ngunit nangako siya sa sarili na ano m

"R-Roman! M-Malayo pa ba tayo?!" tanong ni Romana sa pagitan ng mga impit na daing. Nasa backseat siya habang seryosong nakatutok naman ang mga mata ng kaniyang kapatid sa daan. Minsan-minsa'y sinusulyapan siya nito."Kaunting tiis na lang, Romana. Mararating na natin ang pinakamalapit na ospital."Ilang minuto pa ang lumipas bago nila narating ang tinatahak na lugar. Nang makababa si Roman mula sa kotse ay kaagad siyang sinalubong ng dalawang nurse."Ano po ang problema?" tanong ng isa."Nasa loob ng kotse ang kapatid ko. Manganganak na siya . . . P-Please, paki-assist kami."Patakbong bumalik sa loob ng ospital ang isa sa dalawang nurse na lumapit sa kanila at pagbalik nito ay may tulak-tulak na itong stretcher."Sir, ililipat na namin siya dito," sabi ng isa.Inalalayan siyang makababa ng mga ito pababa sa kotse at saka buong pag-iingat na inilipat sa stretcher. Panay ang higop niya ng hangin dahil pakiramdam niya ay mauubusan na siya ng hininga."Relax lang tayo, Ma'am. Don't wor

"E-Evo . . . "Walang nabago sa itsura nito, kung mayroon man ay ang bahagyang pagmatured lang ng mukha nito. Gayunpaman, hindi nabawasan ang tikas ng tindig at ang gandang lalaki nito. Kung siya ang tatanungin ay mas lalo nga itong naging guwapo sa kaniyang paningin."Evo!" muling tawag niya na may himig nang pananabik.Dagli siyang lumakad palapit upang mayakap ito nang mahigpit ngunit . . ."Honey . . ." malambing na tawag ng babaeng kalalabas lang mula sa banyo.Litong tinignan niya ito. Nasisigurado niya na ngayon niya lamang nakita ang babae ngunit ang mas nagpagulo sa kaniyang isip ay kung sino ang tinawag nitong honey? Si Roman ba? Si Tyrone? O si Evo?"H-Honey?" tinanong niya ang dalawang lalaki sa pamamagitan ng tingin."A-Ah, R-Romana . . . S-Si Thea nga pala . . . Fiancèe ni Evo," pakilala ni Roman sa babae."H-Huh?" Iyon lamang ang tanging salitang lumabas mula sa bibig niya.Nawala sa isip niya ang naging usapan ni Evo at Roman noon. Sinabi nga pala nito na mayroon na ito