All Chapters of My Fake Nerd Girlfriend : Chapter 11 - Chapter 20

Masayang nagkukumpulan sila na nakapalibot sa bonfire. Ang Mama at Papa ni Blessie ay parehong nakabalot ng iisang kumot habang si Sarah ay yakap ang sarili. Pero may suot itong jacket. Si Luis ay nakaakbay kay Blessie habang ang isang kamay naman nito ay nakapalibot sa beywang ng dalaga. Habang si Marius ay nakatingin kina Luis at Blessie na umiinom ng beer.They tour around in Baguio. Nagpunta sila sa Burnham Park at Igorot Stone Kingdom. Bukas naman pupunta sila sa Botanical Garden. Ito ang unang trip ni Blessie. Kaya nag enjoy talaga siya sa pagkuha ng mga litrato. Souvenir sa mga napasyalan nilang lugar dito sa Baguio. Hindi humihiwalay si Luis sa kanya. Palagi itong nakahawak sa kamay niya o kaya ay nakaakbay.Naghihimutok ang kalooban ni Marius. Dahil kanina pa siya kating kati na kausapin si Blessie. Hindi nilulubayan ni Luis si Blessie. Paano siya makakakuha ng tiyempo na makausap ang dalaga? Kung makabakod si Luis kay Blessie. Akala mo aagawin sa kanya si Blessie."Dammit it

Naawa ang puso ni Blessie. May malaking pitak din sa puso niya si Marius. Ito ang unang lalaking minahal niya nuon. Dito siya unang nagmahal at unang nasaktan. Ngunit iba na ang sitwasyon nila ngayon. Mayroong mga taong mas masasaktan kapag itinuloy ang anomang gusto ni Marius at ang idinidikta ng puso niya. Nilapitan niya si Marius. Niyakap niya ito at hinaplos sa likod. Gumanti ng yakap na mahigpit si Marius sa kanya. Hindi niya maintindihan ang sarili niya. Kapag ganito kalapit sa kanya ang amo. Ang kanyang first love at ang kanyang ultimate crush.Bumitaw sa yakap si Marius at humarap kay Blessie. Tinitigan niya ang mukha ng dalaga. Wala itong suot na salamin sa mata."You're beautiful without glass. Puwede ka namang mag contact lense na lang kung nahihirapan ka sa mga mata mo?" sabi ni Marius na nakapagpakaba kay Blessie.This is the first time that she hear coming from the mouth of Marius Martini Centeno. That she is beautiful. Pumalakpak ang mga tenga niya. Lumipad ang mga par

Umuwi si Blessie na umiiyak. Nadaanan niya ang Mama at Papa niya. Pero hindi niya binati ang mga ito."Blessie" tawag ng Mama niya sa kanya. Hindi pinansin ang pagtawag ng Mama niya. At dire-diretsong tumakbo si Blessie papunta sa kuwarto niya."Anong nangyari sa anak natin, Jose?" nag-aalalang sabi ni Belinda. Inalo naman ni Jose ang asawa."Hayaan mo kakausapin ko ang bunso natin" sagot ni Jose sa asawa.Humahagulgol nang iyak na nakadapa si Blessie sa kanyang kama. "Niloko nila ako." tinanggal ni Blessie ang kanyang salamin sa mata."Blessie, Anak. Pakibukas ang pintuan" katok ni Jose sa pinto ng kuwarto ni Blessie.Agad na pinunasan ni Blessie ang mga luha niya. Saka pinuntahan ang pinto at pinagbuksan ang ama. *Papa, bakit po?""Puwede bang pumasok sa kuwarto mo?" pakiusap ni Jose kay Blessie. Niluwagan ni Blessie ang pagkakabukas ng pinto. Pumasok si Jose at umupo sa kama. Tinapik nj Jose ang tabi niya. Senyas na umupo si Blessie sa tabi niya. Umupo si Blessie. At agad inakbaya

Umuwi si Marius sa bahay ng magulang niya. He need them. Kailangan niya nang makakausap at mahihingahan ng sama ng loob."Marius?" nagtatakang sambit ni Marina."Mom" nasabi ni Marius at agad yumakap sa ama. Para itong batang umiiyak sa balikat ng ina. Hinaplos ni Marina ang buhok ng anak."Come inside." aya ni Marina sa anak. Bumitaw si Marius sa pagkakayakap sa ina at pinunasan ang mga luha niya sa kanyang mata.Pumasok si Marina, kasunod ang anak niyang si Marius. Inalok niyang maupo muna ito at ipagtitimpla niya lang ng kape ang bunsong anak. May pakiramdam siyang may problema si Marius. Hindi susuhod ng gabing gabi sa bahay ang anak. Kung walang iniinda na problema. Ilang sandali pa ay bumalik si Marina sa sala tangan ang kape. At ibinigay kay Marius. Umupo siya sa tabi ni Marius. "Tell me what happen? May problema ba sa kompanya mo? May malaking problema ka bang bumabagabag sayo, Anak?" nag-aalalang mga tanong ni Marina. Ngayon lang napasugod si Marius sa bahay nila ng dis ora

Inihinto ni Marius ang kotse niya sa tapat ng bahay nina Blessie. Tinatanggal na ni Blessie ang seatbelt na nakakabit sa kanya. Nang pigilan ito ni Marius."Can we talk? Sandali lang."Napatingin si Blessie kay Marius. "Ano naman ang pag-uusapan natin, Sir Marius?""Stop calling me Sir. Wala na tayo sa opisina. Gusto ko lang malaman kung bakit nagbago ang isip mo. Ang hirap talagang basahin ang nasa utak mo, Blessie."Napairap si Blessie. At tumingin kay Marius ng nakakaloko. "Kahit na amo pa din kita. Saka hindi mo na kailangan pang malaman lahat ng iniisip ko. Bumalik na ako sa pagiging sekretarya mo. Hindi ka pa din ba masaya doon?""But you aren't the same Blessie I know. Masyado ka nang palaban. Isang araw ka na sa opisina ko. Masyado mataas na ang pride mo. Mataray, masungit at hindi palangiti.""Walang patutunguhan iyong pinag uusapan natin, Sir Marius." diin nito sa huling kataga."Hindi na ba talaga kita mapapaamo sa akin, Blessie? Do I'm not attractive to you? Parang ang bab