All Chapters of Inject Me, Doctor: Chapter 1 - Chapter 10

Habang naghihintay sa dressing room si Jastine para sa next na performance niya, ang ikalawa sa tatlong performance niya sa gabing ito, hindi maiwasan ni Jastine na isipin ang lalaki. Sa lahat ng taong nakita niya sa audience, itong lalaki lamang ang naiiba sa lahat. Parang sinasadya nito na I-distract siya para magkamali sa kanyang performance. Halatang-halata naman siguro kung paano ito natuwa nang sandaling na-out of focus siya sa kanyang gagawin. Jastine forgot to make a turn like a supermodel at the end of the platform.Nag-iinit na naman ang ulo ni Jastine habang bumabalik sa kanyang isipan ang nangyari sa opening front niya. Mabuti na lang talaga hindi masyadong nahalata ng mga manunuod ang saglit na paghinto at hindi niya paggalaw. At mabuti na lang talaga nagpatuloy pa rin ang bibig niya sa pagkanta ng lyrics. Dahil kung hindi, it would be a shame on her reputation if she was caught lying. Jastine is famously known for her high quality performances and fabulous dresses that m

Kitang-kita ni Jastine ang pagngisi ng lalaki habang inilalayo nito ang sarili. “Ayan na naman ‘yang titig mo, miss or whatever,” pigil ang tawa na saad ng lalaki.Sumama agad ang pinupukol na tingin ni Jastine sa lalaki. “Napakayabang mo rin, ano? For your information, hindi kita tinititigan. Nagtataka lang ako bakit hindi ka pa umaalis. Kita mo naman na okay na ako. Kaya shoo ka na.” Ginalaw ni Jastine ang kanan niyang kamay, pinapaalis na ang lalaki. “Alis ka na. Baka kung ano pa isipin ng iba kapag nagtagal ka pa rito sa loob.”“At ano naman ang iisipin nila? We are doing nothing here.” The guy smirked. At hindi maipagkakaila sa mukha nito na natutuwa ito sa pinaggagawa ni Jastine. “Or is there something you want us to do, miss or whatever?”Inayos ng lalaki suot na eyeglasses. Pagkatapos ay tiningnan nito si Jastine nang bahagya na nakayuko ang ulo. Tila nagpapapogi at nagpapa-cute sa harapan ni Jastine.Lalong sumama at tumalim ang mga mata ni Jastine. Maging ang mukha ni Jastin

Ayaw na sana pa itong pansinin ni Jastine at ipagpatuloy ang paglalakad. Ngunit, hinawakan siya nito sa braso. Nagmatigas si Jastine. Hindi niya ito tinapunan ng tingin. Nakaharap lamang si Jastine sa kabilang direksyon kung saan hindi niya ito nakikita.Pabawi na hinatak ni Jastine ang braso niya. Hinigpitan naman nito ang pagkakawak kay Jastine, pinipigilan si Jastine na umiwas at lumayo.“Pwede ba, Jastine? Huwag ka na muna magmatigas ngayon. Pinapauwi ka nina mama at papa,” anas ng lalaki. “Gusto ka nilang makita. Hindi ka na kasi umuuwi ng bahay,” dagdag pa nito.Huminga nang malalim si Jastine. “Uuwi ako kung gusto ko, kuya. Pipilitin lang naman nila ako na magpa-checkup kapag nasa bahay ako,” tugon ni Jastine.Hinablot muli ni Jastine ang braso niya. Sa pagkakataon na ito ay nabawi niya nang tuluyan ang braso niya. Humarap si Jastine sa lalaki. “Kita mo naman na okay ang kalagayan ko ngayon, kuya. Sabihan mo na lang sina mama na maayos ang kalagayan ko. Wala sila dapat na ipag-

“Jastine?” ang tawag ng mama nina Jastine. “Totoo ba ang sinasabi ng Kuya Jeremy mo?”Tila nanigas si Jastine sa kanyang kinatatayuan. Ngunit agaran rin na tinapunan ng masama at matalim na tingin ang napakagaling maghinala at gumawa ng kwento na kapatid niya.“Ma? Naniniwala ka talaga kay Jeremy? Jusko naman. . . Kung may kinikita talaga akong lalaki, edi sana pinakilala ko na sa inyo, hindi ba?” anas ni Jastine.Nagpalipat-lipat kay Jastine at Jeremy ang pansin ng mama nila. Habang ang papa naman nila ay tahimik lang na nakatayo sa likuran ng mama nila.Nagkibit ng balikat si Jeremy. “Oh? Bakit ganyan ka sumagot, Jastine? Napaka-defensive mo rin kaya hindi kapani-paniwala na walang namamagitan sa inyo ng lalaking ‘yon. Hinintay ka pa nga niya sa labas sa kotse niya, ‘di ba? Kung hindi ko siya naunahan, baka sumama ka na sa kanya at magkasama kayo ngayon.” Pagkatapos ay hinalukipkip nito ang mga braso. Mataas ang tiwala nito sa sarili na tinaasan ng mga kilay si Jastine.“Nakita mo b

Hindi maalis ang mapanuring pares na mga mata ni Jastine sa lalaki na tila tuwang-tuwa sa pakikipag-usap sa magulang nila ni Jeremy. Maraming mga tanong ang pumasok sa utak ni Jastine na ikinalipad ng pag-iisip niya. Nanliit ang mga mata ni Jastine na tinitigan ang lalaki. Halos magkasalubong at magdugtong pa ang kanyang mga kilay kasabay nang bahagya na pagkunot ng noo niya.Shutangina naman. . . Anong ginagawa ng mayabang na ‘to rito sa bahay namin? Paano niya nalaman kung saan ang bahay namin? At higit sa lahat. . . bakit nandito ito ngayon?Sinubukan ni Jastine na maghalungkat ng kasagutan sa kailaliman ng kanyang utak. Wala naman siyang ginawa sa lalaki para puntahan siya nito sa bahay nila. Hindi nga niya sinagot ang tawag nito kagabi. Pinatayan agad ito ni Jastine pagkatapos niyang marinig ang boses ng lalaki. Kahit maikli lang ang sinabi nito at isang tanong lang ay alam na alam na ni Jastine kung kaninong boses iyon. At sa una pa lang ay wala naman talaga siyang plano na sagu