All Chapters of An Oath To Love You: Chapter 51 - Chapter 60

Fifty.KRYSTALWala namang mangyayari sa amin kung magpapataasan lang kami ng pride eh. At saka hindi na kami bata, alam na namin ang tama at mali, at alam na namin ang mas makakabuti sa relasyon namin. Sobrang tagal na rin naming kilala ang isa't isa.Ang love, hindi naman pataasan ng pride iyan. Kung mahal mo handa kang ibaba ang lahat maayos lang kayong dalawa.Pagkatapos ng saglit at mainit naming pagtatalo no'ng araw na iyon, nagkapaliwanag kami. Tama naman kasi siya, kung merong mang literal na taong linta sa mundo, si Tiffany talaga ito. Marami na akong nababasa tungkol kay Tiffany no'n tungkol sa kung gaano niya kagusto si Zeikko, lahat nga ng event na ina-attenda'dan ni Zeikko ay meron din siya. Ewan ko ba kung bakit kasi may mga babaeng tulad niya, kaya minsan mababa ang tingin sa aming mga babae dahil sa mga kagaya niya eh."Akala ko ba hindi ka aamin? Eh hulog na hulog ka girl," taas kilay na saad ni Zel. Umirap pa ito bago sumipsip sa kapeng inorder niya. Dahil nga masya

Fifty-twoKRYSTALHindi ko maitago ang ngiti ko dahil hindi ko makalimutan ang mukha ni Zeikko. Grabe siya magtampo, tipong hindi talaga niya ako kinibo o kinausap, kahit nga super clingy ko na sa kaniya sa sasakyan kanina dahil sumabay ako hindi pa rin tumalab kaya ang ending pumasok kami sa trabahong dalawa na walang goodbye kiss."Iba ang saya natin ngayon ah," puna ni Seca sa akin nang madatnan niya ako sa kitchen. "Kanina ko pa nakikita ang pagkinang ng mata mo eh.""In love eh, wala tayong magagawa riyan," ani Kim na napapailing na lang. Nainlove na rin naman ako noon, pero hindi naman ganito kalala. Grabe yung epekto sa akin ni Zeikko, kahit kape lang epekto sa akin para kahit papaano kabahan naman ako eh.Muli kaming bumalik sa mesa namin ang matapos naming magtimpla ng kape. Hanggang ngayon wala pa ring tawag o mensahe sa akin si Zeikko kahit panay ang update ko sa kaniya kung ano ang mga ganap ko rito sa office. Napangiti ako nang bigla akong may naisip. Inayos ko ang tasa

Fifty-fourZEIKKO"Sir, diretso ba tayo sa opisina niyo?"Ipinikit ko ang aking mga mata at isinandal ang aking ulo sa aking kinauupuan. Ramdam ko ang bigat at pagkislot ng aking ulo dahil sa sakit nito."To her office."Saglit kong pinasadahan ang aking relo. Ilang oras na lang ay matatapos na ang shift niya. Wala naman na akong narinig pa mula kay Luis. I closed my eyes once again as I can't really bear the pain I feel anymore. "Sir, okay lang po ba kayo? Gusto niyo po bang dalhin ko muna kayo sa hospital?" "Don't bother. Just drive straight to her office," I said still my eyes closed.Muling natahimik ang loob ng sasakyan. I'd rather wait for her than to waste my time going to the hospital. Mawawala rin ito mamaya, at dahil lang siguro ito sa init. Huminga ako ng malalim. This is f*cking kill me. Nang marating namin ang office ay nagpaalam din agad Luis. I just asked him to drive me, kaya naman sumunod ito, ayoko naman na pigilan siya nang magpaalam siya dahil may pamilya rin s

Fifty-sixKRYSTAL"Krystal, are you okay?" tanong ni Kiel nang muli akong bumalik sa puwesto namin. Nagtaas ng bahagya ang kilay ko dahil hindi ko na makita ang mga gamit ni Chief. "Nasaan si Chief?" "She left hurriedly when someone called her from your company. She said that you can discuss it to me instead." Huminga ako ng malalim. "I actually don't know what to say right now because honestly I'm not the one who is in charge with this project. If you don't mind..." "Why are you two together?" Mariin kong naipikit ang aking mga mata nang marinig ko ang malamig at malalim na boses ni Zeikko. I almost forgot about him. "Love."Binalingan ko siya ng tingin. "We're online having a small talk, Zeikko. You don't need to worry about anything." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Kiel. Nahihibang ba siya? Magsasalita palang sana ako nang kunin ni Zeikko ang kamay ko. "Let's go." Sa tono ng pananalita niya, mukhang hindi ito natutuwa. His eyes are now swearing... wait! Bakit t

Fifty-eightKRYSTALDalawang araw na ang nakakalipas simula nang magtalo kami ni Zeikko, hanggang ngayon ay wala pa rin akong natatanggap na text o tawag man lang sa kaniya. Tsk. Huwag niyang sabihin na galit pa rin siya hanggang ngayon, dahil mas galit ako sa kaniya.Ang lakas lang ng loob niyang tratuhin ako ng ganito eh siya na nga itong may mali sa aming dalawa. Ang kapal talaga ng mukha. Hanggang ngayon sa unit pa rin ako ni Zel tumutuloy dahil ayoko pang makita ang pagmumukha niya. Siguro good thing na rin na hindi niya ako kinokontak para kahit papaano ay makapag-isip naman ako."Krystal, totoo ba 'to?" Nakuha ni Seca ang atensyon ko. Bahagya kong ini-slide ang upuan ko para makalapit sa kaniya. Agad na nagtaas ang aking kilay nang makita ko ang mga litrato ni Zeikko kasama na naman ang Tiffany na iyon. "Ewan," aburidong sagot ko saka ako muling bumalik sa akong puwesto. Don't tell me kaya hindi niya ako kinokontak ay dahil abala siya sa lintang iyon? Aba nga naman oh! Go ku