All Chapters of Ms. Jane San Gabriel : Chapter 41 - Chapter 50

AvrilNilapitan ko ulit ito at pinunasan ng damit ko ang ilang bakas pa ng luha sa pisngi at mata nito. Napapikit nalang ako dahil sa katangahan na nagawa ko. Pinaka ayaw ko na nakikita ito na ganito. Mas ako ang nasasaktan. Sobrang na ko konsensya talaga ako sa aking nagawa dito. Maling mali nga naman kasi ako sa bagay na iyon. May asawa na ako kaya dapat nagsasabi ako dito ng mga gagawin ko. Hindi ko dapat e compare kung ano ang ginagawa nito dapat gawin ko rin dahil may isip naman ako para malaman kung tama o mali ang mga gagawin ko. Maya lang ay narinig ko na lang ang biglang pagtunog ng tiyan nito. Nagtatakang napatingin naman ako dito."Kumain ka na po ba?" Tanong ko naman agad dito na medyo naka kunot pa ang aking noo.Inirapan lang naman ako nito " sino naman kaya ang gaganahang kumain kung ganyang di na nga kita ma contact tapos nambabae ka lang naman pala." Sagot agad nito saka tingin ulit sa akin ng masama.Napakamot na lang ako sa aking ulo at hinila na ito pa puntang k

JaneNandito ako ngayon sa isang restaurant hinihintay na dumating si Noli. Nagtext ako dito kagabi na kailangan naming mag usap. Gusto ko na kasing makipag break na dito dahil alam ko na sa sarili ko kung sino ba talaga ang taong mahal ko. Kaya bago pa tuluyan na mawala sa akin si Avril ay kailangan ko na talagang gumawa ng paraan upang tuluyan nang makawala dito. At para na rin makapag simula na kami ni Avril. Dahil ayaw ko umamin kay Avril na may sabit pa ako. Dahil lolokohin ko lang ang aking sarili kung ipipilit ko pa rin na ito ang mahal ko na sa totoo naman ay si Del Carmen talaga. Oo na inaamin ko na. Na si Avril ang mahal ko at sa akin lang sya. Di ko papayagan na may sisingit pang mga uhugin dyan sa aming dalawa. Dahil pag ang akin ay akin lang. Di naman sa nagiging possessive ako ha pero pagdating kasi kay Avril ay di ko maiwasang maging ganun. Ang dami naman kasing mga babaeng nag papa pansin dito. Kaya nga palagi akong nagseselos sa mga babaeng lumalapit dito. Sa totoo

AvrilNandito ako sa kwarto ko at nag papahinga saglit. Iniisip ko kung ano ang magandang approach ang gagawin ko. Balak ko na kasing magsabi ng nararamdaman ko sa asawa ko. Pati mag papaalam na rin ako dito na liligawan ko na sya. Dapat kasi talaga noon ko pa ito sinimulan. Kung kailan naman na ilang buwan nalang at matatapos na ang isang taon ay saka naman ako nagkaroon ng lakas ng loob na magtapat dito.Habang naka tulala lang ako na nakatingin sa kawalan ay naka rinig na lang ako ng katok. Agad naman akong tumayo upang alamin kung ano ang kailangan ni Jane. Inayos ko muna ang aking sarili bago nag mamadali na binuksan ko ang pinto. "Ano po yun Ma'am?" Magalang na tanong ko dito. Pansin ko naman agad na naka pan lakad ito. Mukhang may pupuntahan ata ang mahal ko ah. "Mag papaalam sana ako sa iyo na aalis lang ako saglit at may kakausapin lang ako." Nakangiting paalam nito sa akin. Di ko naman maiwasang di matigilan at mapa tanga na lang dito. Pilit pina process sa utak ko kun

JaneHalos di ako makapaniwala sa mga pinag tapat sa akin ni Avril ngayon. Imagine mahal na pala ako nito matagal na pero ngayon lang sya nag lakas ng loob na umamin sa akin. Sabagay di ko naman sya masisisi dahil may boyfriend pa ako noon. Tsaka baka takot din ito na mag tapat agad. Lalo oa nga at hindi kagandahan ang pakikitungo ko sa kanya. Akala ko ay crush lang ako nito. Pero mahal na pala niya ako. Di ko naman maiwasang matuwa sa mga pinag tapat nito. Magkapareho lang pala ang aming nararamdaman para sa isat isa. Di ko na pala kailangan na paibigin pa ito. Dahil nga diba mahal nya na ako. Hay buti na lang talaga at di ko na kailangan na mag hirap pa. Papatunayan ko na lang sa iyo kung paano magmahal ang isang Jane San Gabriel. Para mas lalo pa ako nitong mahalin at hindi siya magsisisi na ako ang minahal nito. Dahil gagawin ko din ang lahat para dito. "Paano mo ako liligawan nyan e asawa mo na nga ako." Tanong ko naman sa kanya. "Kahit naman asawa kita et arrange marriage

AvrilNandito na ako sa room nya at ang una kong binuksan ay iyong alam kong mga damit. Halata naman kasi sa mga paper bag na pinag lagyan. Nakangiti lang ako habang isa isa ko ng sinusukat sa akin ang mga binili nito. Mga naka 10 piraso na siguro ako ng mga damit na nasukat at may mga di pa ako nabubuksan na paper bag ha. Ganito pala ang feeling kapag binigyan ka ng gamit ng mahal mo ay iba ang sayang mararamdaman mo kaysa iyong ikaw ang bumili mismo. Pero maya ko na lang siguro ipag papatuloy ang aking pag tingin ng mga binili nito dahil kung hindi pa ako mag mamadali ay malamang sa malamang na ma late na ako ng pasok nito. Tsaka kailangan ko bilisan at baka tapos na si Jane may balak pa naman akong isabay na ito pagpasok. Kaya yung phone na binili nito ang aking sinunod na tiningnan at napa ngiti na lang ulit ako. Paano yung latest na labas ng iphone ang binili nito sa akin. Yun pa nga sana ang bibilhin ko maya. Buti na lang at ng tinignan ko ito ay nakalagay na rin ang sim ca