All Chapters of Isang Gabing Pagsasalo: Chapter 131 - Chapter 140

"We have already cleaned the wound and scratches. Mabuti na lang at nahila siya kun'di ay mas malala ang magiging sugat niya," ani ng doktor na tumingin kay Cyprus.Nakahinga nang maluwag si Bea. Mahigpit din niyang hinawakan ang kamay ni Manang Lupe. Mabuti na lang at kasama niya ito kun'di ay baka hindi niya alam ang gagawin.Nagpasalamat siya sa doktor. Pati nga si Calvin ay pinatingin na rin niya kanina. Mabuti na lang at pasa lang talaga ang nakuha nito."Thank you po, Manang Lupe. Mabuti na lang po at nandito kayo," baling niya sa Ginang na pinisil ang kamay niya."Hindi ka na iba sa akin, Bea. Isa pa, mahal na mahal ko iyang kambal," sinserong bigkas nito bago may kinuha sa bulsa ng uniporme nito, "Hetong cellphone mo pala. Nakalimutan mong pulutin kaninang dumating ang ambulansya.""Thank you po. Bibili po ako ng pagkain sa labas. May gusto po kayo?"Umiling ito kaya't ang kambal ang binalingan niya. Hawak-hawak ni Calvin ang kamay ni Cyprus na nakatulog. Nanlumo siya sa mga g

Huminga nang malalim si Bea bago nagpumiglas mula sa hawak nito. Bahala na kung mahulog siya, ang gusto niya lang ay bitiwan siya nito."Ayoko sa doktor. Ibalik mo ko sa kwarto!" sigaw pa niya noong mabawi na ang lakas niya."Calm down! Nandito na rin naman tayo sa ospital. Ipapatingnan na kita. It might be something serious—""Ano bang pakialam mo, Levi? Ano ngayon kung may sakit ako? Di ba ayaw mo naman sa amin ng mga anak ko? Ano pa bang ginagawa mo rito ah? Umalis ka na, sasabihan na lang kita kapag okay na si Cyprus," malamig niyang bigkas.Napatigil ito sa paglalakad. Ayaw niya itong tingnan dahil siguradong galit ang tingin nito."Gusto mong ilayo sa akin ang mga bata?" mahina ngunit galit nitong tanong.Napalunok siya. Hindi naman sa gusto niyang ilayo. Ayaw lang naman niyang masaktan ang mga anak niya.Hindi pa siya nakasasagot ay binaba na siya nito. Agad siyang bumitaw sa pagkakapit sa batok nito at inayos ang nagusot niyang damit."Fine, let's play your game, Bea. Bukas pa

Mariin ang pagkakalapat ng mga labi ni Bea. Matindi ang pagpipigil niyang kumawala ang mga ungol niya. Gusto niyang ipakita rito na hindi siya natutuwa kahit pa napupuno na ang puson niya sa init. Ang bigat na ng paghinga niya at tila magdudugo na ang mga labi niya sa pagpipigil. Talagang pagagalitan niya ang sarili kapag may kumawalang d*ing sa bibig niya."Uh," mahinang d*ing ni Levi matapos siyang mas idiin nito sa salamin ng bintana at malalim na gumalaw.Napapikit sita nang mariin. Kung wala lang sila sa pinakatuktok ay mangangamba siya na baka may makakita sa kanila mula sa labas."You're supressing your moans?" may galit na turan nito ngunit hindi niya pinansin.Nanatili siyang nakapikit, sinubukan na itulak ito muli ngunit gigil lang nito na pinirmi ang bewang niya at binilisan ang galaw. Napamulat siya ng mga mata at malaking umawang ang mga labi niya at halos mapasigaw ng d*ing ngunit mabuti na lang ay napigilan niya. Dumiin ang kamay niyang nakahawak sa balikat nito. Nasalu

Malakas na nasuntok ni Levi ang mesa. Nahampas din ni Vin ang sariling keyboard sa sobrang frustration dahil sa narinig nila. Pero sabay silang nagulat noong binagsak ni Joselito ang upuan."Dang it! That chair cost a fortune, Joselito!" may diing singhal ni Vin.Tumawa nang alanganin si Joselito, "Sorry, akala ko kailangan ko ring magwala," ani pa nito kaya't pareho silang nailing ni Vin sa pagkadismaya."Tss, lumuwag na naman ang turnilyo niya," dinig niyang bulong ni Vin bago malalim na huminga."Ano'ng ibig sabihin no'n ng paghukay nila ng bangkay?" dagdag na tanong ni Vin sa kanya.Natahimik siya. Kumukuyom ang kamao niya, nagagalit. Bakit pati bangkay ng Ate ni Bea ay nadadamay? "Bakit may bangkay ba?" wala sa loob na tanong ni Joselito.Bigla ay nagkatinginan sila ni Vin, "Right. I need to dig deeper about that," anito bago tumayo."Woy! Saan ka pupunta?" tarantang tanong ni Joselito at susundan yata ito ngunit hinila niya ang longsleeve nito."Don't follow him. Hindi ka marun

"Don't you know how to knock?" biglang angil sa kanya ni Levi pero hindi siya natinag.Nanliit ang mga mata niya. Humigpit ang hawak niya sa braso nito pero inalis nito ang kamay niya at mabilis na tinago ang cellphone nito sa loob ng coat nito."Ako ang sagutin mo, Levi! Ano'ng tinatago mo sa akin at kaninong bangkay ang hinukay?!" hindi niya maiwasang magtaas ng boses.Tama naman ang mga narinig niya. May koneksyon sa kanya ang bangkay na hinukay at tatlong bangkay lang ang kilala niya. Ngayon pa lang ay gusto ng mangilid ng mga luha niya. Sino naman ang bababoy sa bangkay ng pamilya niya?Lalo siyang nainis noong hawakan siya nito sa siko at balak pa yatang hilahin palabas."Bitiwan mo ko! Dito tayo mag-usap!"Umigting ang panga nito, pagkaraan ay dumukwang sa kanya, "Will you please f*cking calm down? The kids are looking at us," inis na bulong nito sa kanya.Doon siya natauhan. Pagsulyap niya pa sa kambal ay nakatulala na naman sa kanila. Mabilis siyang kumurap at huminga nang ma