All Chapters of The Hate List : Chapter 21 - Chapter 30

*** Erin tiptoed out of the bathroom. Sinilip muna niya ang nahihimbing na si Adam bago mapabuntonghininga. Makaaalis naman siguro siya nang hindi ito nagigising.Hindi pa klaro kung ano ang more than that na sinasabi ng lalaki, pero nanginginig na ang tuhod niya rito. Gusto niyang magpahinga. Hindi niya iyon magagawa kung lagi siyang sumisilab sa karinyo nito. His drive was unquestionable.Tahimik siyang lumabas ng banyo at patingkayad pa ring lumakad pababa na sana ng hagdanan nang—“Where are you going, sleepyhead?” makapal sa pagtulog ang boses na tanong ni Adam sa kanya.She turned around and smiled awkwardly.“Uhm . . .”Bumangon ito mula sa pagkakahiga. Dumulas naman ang manipis na kumot na nakatakip sa ibaba ng katawan nito. Walang kahihiyang inilantad ng kumot ang dapat ay nakatago.She stared at his thing. Umaga uli kaya mukhang may panibago iyong lakas mula sa paggising.

*** Mainit-init ang tubig sa bathtub, manipis ang bula, at amoy-vanilla. Nakasandal si Erin kay Adam sa pagkakalublob nila. May access ang lalaki sa lahat ng parte ng katawan niya. Pero dahil ngayong gabi ay dadalhin niya ito sa Tito Ernie niya, nag-usap silang walang ubusan ng lakas.Muna.“You’re tensed,” sabi ni Adam habang dumidiin ang kamay nito sa balikat at likod niya.Tama ito. Pakiramdam niya ay buhol-buhol ang bituka niya habang naninigas ang kalamnan. Hindi niya kasi alam kung ano ang dapat na i-expect sa pagpapakilala kay Adam sa pamilya. Pero ayaw niyang pag-usapan. Baka magkatoyo na naman siya.“Masahista ka ba dati? Bakit ang galing mong pumisil?” tanong niya rito habang nagpipigil na mapaungol sa pagmamasahe nito.Natawa nang mahina ang lalaki. “You’re asking me just now? Marami na akong napisil sa ’yo, Erin.”Inangilan niya ito. “I’m serious.&rdqu

*** “You’re getting good at this.” Matamis pa sa bukayo ang ngiti ni Erin sa komento ni Adam kahit pa alam niyang malayo iyon sa katotohanan. Binobola siya at nagpapabola naman siya. At kahit nagbobolahan lang sila ay ikinaliligaya niya. “Really?” Yumapos siya sa lalaki. “Actually, no.” Makulit itong ngumiti bago halikan ang tungki ng ilong niya. “But at least, you’re not mixing three recipes in one casserole like last time. Now, we’re left with either sweet and sour or adobo.” Nagusot ang mukha niya. Bakit hindi na lang siya bolahin nito nang tuloy-tuloy? Ipagdikdikan pa talaga ang kinulang niyang talent sa pagluluto. Hinablot niya ang sandok na hawak ni Adam at tinikman ang sauce na ipinatikim niya rito. Maalat na matamis na maasim. Adobo o sweet and sour nga. Umasim ang mukha niya. “I don’t get this,” sabi niyang umalis sa braso nito at namaywang sa harap ng kaserolang nakasalang. In-off niya ang electric stove. “You don’t have to. I can cook for us,” sabi ni Adam mula sa pa

*** “He’s my ex-boyfriend. Bakit? Hindi niya ba sinabi sa ’yo?” Matigas ang ekspresyon sa mukha ni Shaniah.Maganda ang babaeng kaharap ni Erin. Pumuputok nga lang ang mukha sa taba dala marahil ng pagbubuntis nito.Sa isang coffee shop sila nagkasundong magkita. Magkaharap sila sa umuusok na kape at papanipis na pasensiya.“Ilang buwan na ’yang tiyan mo?” walang emosyon niyang tanong.“Six months,” walang emosyon nitong sagot bago, “Bakit? Gusto mong mag-Ninang?”Hindi niya pinansin ang pang-aasar nito. Humigop siya ng black coffee na inorder. Matapang iyon para kabahan siya sakaling maisipan niyang manakit ng buntis.“Kailan pa kayo naghiwalay ni Adam?”“A long time ago. You want specifics? Kasi hindi ako magaling tumanda ng break-up dates. Especially, kung hindi naman natapos ang koneksyon ko sa isang tao,” anito at malisyosang ng

*** “Hey, magsalita ka na, Erin. Wala ka rin namang ibang mapagsasabihan, ’di ba?”Napatanga si Erin sa kaharap na si Felicia. Dinala siya nito sa isang karaoke box matapos siyang damputin sa labas ng mall. Akala nito ay patay na siya dahil sa hindi pagkilos mula sa pagkakasalampak sa hagdanan. Nang makita nito ang namamagang mata niya, hinila siya nito papasok sa kotse nito.At ngayon ay nasa loob sila ng malamig at madilim na silid. Masakit sa mata ang iilang guhit ng ilaw. Hininaan ni Felicia ang paulit-ulit na tumutugtog na musika.How did it come to this? Hindi siya makauwi kay Aly. Kinatatakutan niyang mangulit na ito sa pagtatanong. At ayaw niyang ikuwento ang tungkol sa kanila ni Adam. Dati-rati naman, madali lang ang magsumbong at kumuha ng kakampi sa kasawian niya. But right now, she didn’t care if she was alone in her misery. Ayaw niyang may sumugod kay Adam o magalit dito.Ayaw niya rin namang umuwi sa apar