Lahat ng Kabanata ng Maid and Her Boss: Kabanata 1 - Kabanata 10

Honeylette POV Naalimpungatan ako sa abot-abot na katok sa aming pintuan. “Honeylette” narinig ko ang lasing na tono ni Tatay Delio. Kung kaya’t napilitan akong bumangon mula sa aking pagkakahiga sa aming lumang sofa sa sala. Hindi ko alam na nakatulog pala ako pagkatapos kong maglinis ng buong bahay. Napabuntong hininga na lamang ako ng bumungad sa akin ang lasing na lasing kong ama. “Tay lasing ka na naman.” Mahina kong sambit. Ang totoo sanay na ako na lagi siyang lasing. Halos araw-araw naman ay nag-iinom siya. Hindi ko rin siya masisi sa ginagawa niya, ito kasi ang naging epekto sa kanya ng umalis si nanay at iwan kami. Tila may palasong tumusok sa aking dibdib ng maalala muli ang naganap na pangyayari noon. Iniwan kami ni nanay at sumama sa ibang lalaki. Naguguluhan pa rin ako kung bakit nagawa niyang iwan kami ni tatay. Alam kong nahihirapan na siya ng mga panahong iyon. Nawalan noon ng trabaho si tatay. Isa siya sa mga empleyadong natanggal

Maliwanag na ang buo kong kwarto ng magising ako. Tiningnan ko ang orasan saktong ala- sais ng umaga. Buti na lamang at hindi ako tinanghali ng gising. Nagtungo agad ako sa banyo para maligo. Ninanamnam ko ang bawat patak ng maligamgam na tubig sa aking katawan. Napakasarap sa pakiramdam kung sana pagkatapos kong maligo ay hindi ako magbibihis ng uniporme ng katulong. Yung tipong wala kang iisipin na magtatrabaho ka. At ang gagawin mo lang ay magpahinga buong maghapon. Pagkatapos kong maligo ay nagbihis na ako ng aking uniporme. Inikot ng paningin ko ang buong kabuuan ng kwarto hindi ko pa ito napagmasdan ng maayos mula kahapon. Paano ba naman ang dami na kaagad nangyari umpisa pa lang. Simple lang ang kwarto ko. Kulay pink ang buong paligid nito, pang isahang tao lang ang higaan. Sa gilid ng kama ay may nightstand, samantala sa harap naman ng kama ay nandoon ang malaking cabinet. May sarili itong banyo. Kung iisipin mo ay parang pinaghandaan ang paggawa nito. Pero sabi nina Rose ay

Lumipas ang mga araw, at ngayon ay nag-iimpake na ako ng mga gamit ko na dadalahin patungong Batangas. Nakakaexcite at makakapunta ulit ako dito. Nakakamis ang lugar na iyon, sa probinsiya, kung saan ako isinilang. Hindi ko alam kung gaano kami katagal doon. Saan kaya sa Batangas? Sana isa sa mga beach doon. Naku kahit na may beach hindi rin naman ako mag-eenjoy malamang hindi naman ako makakalabas doon. Isasama niya lang naman ako para may utusan siya. “Honeylette” narinig ko ang pagtawag ni Tiya nakadalawang katok siya sa pinto. Kaya naman nagmamadali akong lumabas. Nabungaran ko ito.“Tapos ka na ba? Ikaw na bata ka umayos ka roon hah? Wag mo nang dadalhin iyang kakulitan mo.” “Opo Tiya.” Nakasimangot kong sagot sa kanya. Inihatid niya ako sa labas. Nakita ko si Mang Oscar na nagpupunas ng sasakyan. “Good morning Honeylette!, good morning Maring.” Natawa ako sa pagbati ni Mang Oscar sa amin lalo na noong si Tiya na ang binati niya biglang lumamyos ang boses nito. Naalala ko

Honeylette POVMasaya akong naglilinis sa sala. Nakukuha ko pang sumayaw sa saliw nang tugtog, ang saya ko, walang paglagyan ang sayang nararamdaman ko. Ewan ko ba pero ang ganda nang gising ko. Ikaw ba naman na makalibot sa napakagandang lugar. Halos napanaginipan ko ang ganda nito. Mas lalo akong ginanahan sa tugtog kaya hindi ko mapigilan ang mapaindak nang husto. Ngunit natigilan ako nang sa paglingon ko ay nasa hagdanan na pala si Alexander. Titig na titig ito sa akin. Nakaramdam ako nang hiya at bahagyang napakamot sa ulo ko. “Kanina pa po kayo dyan sir?”nahihiya kong tanong. “five minutes.” Sagot nito na walang kahit anong reaksyon ang mukha.Five minutes? Ibig sabihin matagal tagal na rin. I closed my eyes and bit my lower lip.“You are good in dancing.” Napalingon muli ako sa kanya nang sabihin niya iyon. Nakita ko ang natatagong ngiti sa labi niya. Tinatawanan ba niya ko?Bahagya akong tumawa. Para mawala ang pagkahiya. Ngunit tila umakyat ang lahat ng dugo ko sa mukha

Honeylette POV Sa isang restaurant kami nagpunta. Nagtataka pa rin ako kung bakit niya ako dinala dito. Kumain lang naman kami at pagkatapos ay dumiretso na sa isang supermarket para mamili nang mga kailangan sa bahay.Habang namimili ay walang patid ang tinginan sa amin nang mga tao sa naturang pamilihan ewan ko ba, artista ba itong kasama ko? Ako tuloy iyong nahihiya pero siya wala siyang pakealam sa mga tao akala mo ba ay walang nakikita. Dumampot ako nang isang sabon panlaba kaagad kong narinig ang pagpoprotesta niya."Huwag yan ang piliin mo.""Teka bakit naman?”"Walang bango yan.""Pero gentle siya sa kamay kaya mas maigi ito.""Hindi ka naman nagkukusot kaya hindi mo kailangan yan." Baluktot nitong katuwiran."Naku mister kung ano ang gusto ni Misis iyon na ang bilihin mo." Parehas kaming nagulat ni Alexander nang biglang magsalita ang isang Ginang sa tabi namin."She's not my wife." seryoso nitong sagot."Ganoon hindi mo siya asawa? eh ano mo siya?" kuryosong tanong ng Ginan