Lahat ng Kabanata ng It Turns Out That He's A Billionaire : Kabanata 41 - Kabanata 50

Hindi ko alam kung makailang beses ko nang tiningnan ang aking sarili sa harap ng salamin. Pang sampo na siguro kung hindi ako nagkakamali.Nakasuot ako ngayon ng pencil cut skirt, white top at isang itim na blazers. Two inch black heels naman sa paa ako. Ang huling araw na nagsuot ako ng ganitong damit ay noong thesis defense nila. Pero ngayon na nagtatrabaho na ako sa kompanya ay araw-araw na akong mag-susuot ng mga ganitong damit. Corporate attire.Lalo akong gumanda dahil sa suot kong damit ngayon. Dagdag pa doon na nakalantad ang mahahaba at mapuputi kong mga hita.Lumabas na ako sa condominium at naglakad na sa kahabaaan ng malawak at maingay na kalsada. Umaga pa lang ay medyo may kabigatan na ang trapiko.Sampong minuto lang ang lakaran mula sa aking condo patungo sa kompanya na aking papasukan kaya nilakad ko na lang. Para naman kasing tanga kung mgtatricycle pa ako. Sa labas pa lang ng building ay hindi ko na mapigilan ang hindi mamangha at mapanganga sa kabuuan nito. Sobran

Dumaan ang isang oras na nakaupo lang ako dito sa aking lamesa. Pinaglalaruan ko ang ballpen na hawak habang iniisip ang mga bagay at gamit na bibilhin na pwedeng ilagay dito sa bakanteng lamesa ko, yung mga cute stuff para pampaganda lang ng mood habang nagtatrabaho.Tumingin ako sa intercom na nasa gilid ko. Ayon sa nakalagay dito sa papel ay hindi raw ako pwedeng oumasok sa loob ng office ng boss hangga't wala itong sinasabi. Tungkol naman sa mga schedule at appointments niya na kailangan kong ipaalala ay sasabihin ko na raw mismo din sa intercom. Napapaisip tuloy ako kung ganito ba lahat ng mga naging sekretarya niya o sa akin lang. Hindi naman ganito ang communication ng boss at secretary sa pagkakaalam ko. Parang may mataas at makapal na pader sa gitna namin.At bakit ko pa ba iyon pinoproblema? Dapat nga ay masaya ako na ganito ang set up namin. Hindi ko na kailangan na makita ang pagmumukha niya palagi, hindi ko na kailangan na pakisamahan ang kanyang ugali.Muli kong naalal

Pagkauwi ko ay naglaba ako at naglinis ng buong condo upang hindi ko maisip ang mga bagay na hindi ko dapat na isipin. Maaga pa. Mga alas nwebe pa lang kaya inabala ko ang aking sarili sa kung anu-anong mga bagay. Inaasahan ko na may tatawag sa akin at pagsasabihan o pagagalitan dahil sa pag-alis ko sa trabaho pero wala. Wala ring mensahe galing kay Ma'am Beth. Hindi naman siguro kasi ako ganun kaimportante para gawin nila iyon.Pagpatak ng gabi ay gumawa na ako ng resignation na ipapadala ko. Buo na ang desisyon ko at hindi na magbabago pa ito.Malakas na humalakhak si Margie doon sa kabilang linya. "Walang hiya. Sana ay sinapak mo ang kanyang mukha!"Sinabi ko sa kanya ang mga naging kaganapan sa opisina, lahat-lahat pati na kung paano ako tratuhin ng aking boss. Hindi naman kilala ni Margie si Dark kaya okay lang na sabihin ko.Sumimangot ako kahit na hindi niya ako nakikita. "Hindi naman Pwede yang iniisip mo Marj. Baka lalong mapasama ang record ko kapag sinapak ko siya.""Weeh

Nagkatitigan kami ni Dark ng matagal. Ayaw ko sanang magpatalo pero sa huli ay ako rin naman ang sumuko. Naiinis ako dahil hindi ko kayang magtagal sa ilalim ng mga titig niya.Tinalikuran ko na siya at naglakad papasok sa aking kwarto. "Umalis ka na. Gabi na at gusto ko nang magpahinga," malamig ang boses kong sinabi.Ngunit isang mapakla na tawa ang narinig ko. "Gabi na? Alam mo naman pala na gabi na pero ngayon ka lang umuwi? Ano? Masyado ka bang nasarapan na kasama ang lalaking iyon? Nagbalik na pala siya. Huwag mong sabihin na siya ang rason kaya hindi ka na pumapasok?" malamig din ang kanyang boses ng sinabi iyon.Napamaang ako at natigilan sa paglalakad. Lalaking iyon? Si Clark ba ang tinutukoy niya? At paano niya nalaman na kakauwi ko lang?Liningon ko ulit siya at nanliit ang aking mga mata. Kung nakita niya kami kanina ay malamang na nandoon din siya sa bar kanina. Wala namang ibang dahilan hindi ba? O baka nakita niya kami kanina naglalakad?"Sinusundan mo ba ako?" "Don't

Sa una ay nag-atubili pa ako na tanggalin ang aking mga damit pero kung magtatagal pa ako dito sa banyo ay baka ma-late na ako para sa meeting mamaya ni Dark.Binuksan ko ang shower ay nang masigurong hindi na ito gaanong kalamig ay tumapat na ako doon. Habang nasa ilalim ako ng tubig ay hindi ko maiwasan na isipin ang mga pagbabago sa relasyon namin ni Dark bilang aking boss at kanyang secretary. Hindi na siya ganung kahigpit tulad ng dati. Hindi na niya ako pinagsasalitaan ng masama at higit pa doon ay maayos na ang kanyang pakikitungo sa akin, hindi na rin siya nagsasabi ng mga salita na maaaring ikapahiya ko kung sakali.Wala akong ideya kung bakit bigla na lang siyang nagbago ng ganon pero ipinagpapasalamat ko iyon. Kahit papaano ay gumaan na ang buhay ko dito. Kung sana ay ganito na siya simula pa lang ay hindi na sana kami magkakaproblema. Ngunit kahit ganoon ay nanatili pa rin na marami akong mga trabaho. Hindi sa sinasadya niyang pahirapan ako katulad ng iniisip ko noon per