Lahat ng Kabanata ng It Turns Out That He's A Billionaire : Kabanata 21 - Kabanata 30

Isang linggo na ang nakalipas simula nang insidente na nangyari noon sa bahay. Gabi na at kauuwi ko lang galing sa Hope Center kung saan nakaadmit si mama. Dumaan ako pagkatapos ng klase ko upang bisitahin siya saglit.Ayon sa doctor ay bumubuti na ang lagay niya ngunit kailangan pa niyang mantili doon ng isang buwan para masubaybayan nang mabuti ang paggaling niya.Base sa sinabi ng pulis na nakausap ko noon ay gumagamit at nagbebenta raw ng illegal na droga si Mando at hindi na nakapagtataka na pati si mama ay nasuhulan niyang gumamit nito. Isa iyon sa mga dahilan kung bakit parang nabrain washed ng Mando na iyon si mama.Hindi ko alam kung magpapasalamat ako na dahil sa droga kung bakit ganun ang inaasta ni mama. Pero kahit papaano ay nakahinga ako ng maluwag dahil may pag-asa pa na bumalik siya sa dati. Nagkausap na rin kami at humingi siya ng tawad sa lahat ng kanyang mga pagkakamali."Ate, nakapagluto na ako. Kanina ka pa namin hinihintay," bungad sa akin ni Drei pagkapasok ko s

Napalunok ako.Kitang-kita ko kung gaano kapula ang mukha ni Clark sa matinding galit. Malamang na maliwanag niyang nakita ang paghalik sa akin kanina ni Dark. Lumipat ang tingin ko kay Dark. Sinadya ba niya ang paghalik sa akin kanina upang galitin si ito?Pabor ako sa gusto niyang mangyari pero ang ikinakabahala ko ay nandito lang kami sa labas ng bahay ng mga San Diego. Ayaw kong magkagulo at lumabas ang mga magulang ni Clark."Let her go," ani Clark sa galit na boses pagkalapit sa amin. Sinubukan niyang hiklasin ang aking braso pero naging maagap si Dark at tinabig ang kamay nito."Don't touch her. She's not yours," babala naman ni Dark.Lalong nagngitngit sa galit si Clark dahil doon.Palipat-lipat ang tingin ko sa dalawa na nagsusukatan ng tingin. Gumawi ang tingin ko sa sasakyan ni Clark na nasa gitna ng daan papunta sa guard house."Cassandra is my girlfriend so I have all the rights to touch her. At sino ka bang talipandas ka, huh? Bakit ka ba pumapapel sa buhay namin eh samp

Wala kaming imikan ni Dark habang nasa loob kami ng kotse. Nasa likod kami pareho habang mag-isa naman sa harap ang driver na inutusan ni Marcus upang sunduin kami.Hindi ako nagpalit ng damit gaya ng gusto niyang mangyari. Maayos naman ang damit ko ah? Skin tone man ang kulay nito pero hindi naman malaswang tingnan. Bahagya pa kaming nag-away dahil dito sa suot kong damit. Halos isang oras ko itong pinili at kung babalik pa ako upang magpalit ay matatagalan ako dahil hindi ko alam kung ano ang dapat kong ipalit. Ito ang trip kong suotin ngayong gabi eh.Pasulyap-sulyap sa amin ang driver pero hindi nagsasalita. Nahalata niya sigurong nag-aaway pa kami dahil iyon ang naabutan niya kanina nang sunduin kami.Sinabi kanina ng driver ang address ng pupuntahan namin. Hindi naman kalayuan. Mga thirty minutes siguro ang biyahe. Pwede namang magtaxi na lang kami pero si Marcus daw ang mapilit na sunduin kami.Nagbuga ng hininga si Dark at binalingan ako. "You're gonna give me a lot of headach

Nagpaalam ako kay Larisa na mag-c-cr muna upang makawala na. Ngunit ang totoo ay hahanapin ko si Dark upang yayain nang umuwi.Wala akong choice kundi ang makihalu-bilo sa mga taong nagsasayawan.Buong akala ko ay wala nang makakapansin pa sa akin pero nagkamali ako nang may mainit na kamay ang dumapo sa bewang ko at bahagyang humaplos doon. Tumigil ako at lumingon sa matangkad at gwapong lalaki na manghang mangha na nakatingin sa akin. He has this magnetic dark eyes that screams admiration and lust. Magulo ang buhok nito, bukas ang ilang butones ng polo at tadtad ng lipstick ang leeg at dibdib.Bumaba ang mata ko sa kamay niyang nasa bewang ko pa.Agad niya iyong tinangggal. "Ooppss! I'm sorry if I touch you, miss. I just want to make sure that you're wearing clothes. Sorry again. I thought you were walking around naked."Walking around naked?! Sinong matinong tao ang maglalakad ng walang damit at sa gitna pa ng maraming tao?Umiling ako at tinalikuran siya pero pinigilan niya ako. "

••• CASSANDRA •••"Unngh.."Hindi ko mapigilan ang hindi mapaungol dahil sa matinding sakit ng aking ulo. Unti-unti kong binuksan ang aking mga mata. Ikinurap irap ko ito dahil bahagya pang nanlalabo ang aking paningin.Teka, nasaan ba ako?Iginala ko ang aking mga mata sa kwarto kung nasaan ako. Itim na kisame...Saglit akong natigilan. Ilang sandali lang ay nanlaki agad ang aking mga mata nang naalala ang huling nangyari bago ako mawalan ng malay kanina.May kumidnap sa akin!Dali-dali akong bumangon ngunit ganun na lang ang takot ko nang makitang nakagapos ang magkabila kong nga kamay sa gilid ng kama!Gusto kong maiyak! Bakit ako nandito? Anong kailangan nila sa akin? Ang daming mga katanungan sa aking isipan na hindi ko alam kung paano masasagot.Wala na ang sapatos na suot ko pero maayos pa rin ang damit ko na siyang aking lubos na ipinagpapasalamat.Biglang pumasok sa isip ko si Dark at ang nangyari kanina. Nandoon pa rin ang sakit sa aking dibdib. Ipinilig ko ang aking ulo. H