All Chapters of Ang Crush Kong Writer : Chapter 21 - Chapter 30

"Ah, sige. Papasok na ako," paalam ko sa kaniya. Kailangan ko nang makapasok kaagad sa kuwarto ko. May gulat pa rin akong nararamdaman dahil magkatabi lang pala ang mga kuwarto namin. Nakisabay lang siguro siya kaya todo pilit na ihatid ako. "Okay." Nang marinig ko ang sinabi niya ay mabilis kong binuksan ang pinto gamit ang hawak kong susi at mabilis pa sa alas-kuwatrong pumasok ako sa kuwarto ko. Agad kong isinara ang pinto at sumandal sa likod nito. "He seems to know me," bulong ko. Mas lalo pa akong kinutuban nang biglang maalala ko kung paano niya sinabi na mag-iingat ako. Seryoso siyang nakatingin sa akin nun, seryoso ang boses niya. Seryoso siya. Pero hindi ko iyon pinansin. At ngayon lang ako nakaramdam ng kaba. Bakit pakiramdam ko hindi na ako ligtas? Nasapo ko nalang ang noo ko nang maalala ko pang wala na si Blue sa lugar na ito. Wala na si Blue na puwede sanang magtanggol sa akin kapag nasa panganib ang buhay ko. Pero baka nag-o-overthink na naman ako kaya ganito. Okay,

"Masiyado kang maganda kaya hindi imposible na walang humablot sa iyo.""Ang nonsense mo. Tumingin ka nalang sa bonfire, hindi iyong sa akin ka tumitingin. Baka matunaw ako," biro ko sa kaniya. "Okay." Talagang sinunod niya ang sinabi ko dahil sa bonfire nalang talaga siya tumingin. Hindi ko alam kung tama ba na hinahayaan ko siyang lumapit sa akin. May girlfriend siya. Hindi magandang tignan na lumalapit pa siya sa ibang babae. Kaso masiyado siyang mapilit. Parang ayaw niya akong lubayan. "Flakes, pupunta lang akong comfort room," paalam ko sa kaniya. Tinignan niya naman ako nang deretso bago kumunot ang noo niya. "I'll come with you.""Hindi na. Sa loob naman ng building ang comfort room kaya wala kang dapat ipag-alala. Babalik ako kaagad. Dito ka lang, okay?""Sasamahan kita. Delikado.""Hindi ah. Maliwanag ang daan papunta sa building kaya huwag kang mag-alala. Kahit ngayon lang, hayaan mo akong mag-isa," may diin kong sabi. Masiyado siyang paranoid na kesyo delikado raw. Kinay

"What do you mean? May alam ka ba sa nangyayari? Bakit ganiyan ka kung magsalita? Siguro may alam ka, 'no?" may pang-uusig na sabi ko. Matalim ang pagtitig ko sa kaniya dahil sa sinabi niyang iyon. Hindi ko alam kung dapat ko ba siyang pagkatiwalaan. "Do you think titigil iyon? Hindi iyon titigil kung talagang gusto ka niyang patayin," deretsong sabi niya habang nakatitig sa mga mata ko. Ibig sabihin ba nito wala siyang itinatago? Nagagawa niyang tignan ako nang deretso sa mukha at ni hindi man lang siya nautal! "Huwag mo akong pagdudahan. Hindi ako masamang tao. Kailangan mo lang magtiwala."Napabuntong-hininga nalang ako sa sinabi niya. Baka nga kailangan ko lang magtiwala. "S-sorry," sincere kong sabi at tumango nalang siya bilang sagot. Tinignan kong maigi ang screen ng cellphone niya bago pinindot ang iilang numero. Cellphone number ko lang naman ang malalaman niya at hindi ang pangalan ko kaya ayos lang na ibigay ko sa kaniya. Mukhang hindi na rin naman ako makakatanggi. "Nak

"None," deretsong sagot niya. "Ano ba iyan. Akala ko pa naman nagbabasa ka. Mukhang character ka kaya sa mga nobela HAHAHA!" Hindi ko napigilang hindi tumawa dahil sa naisip ko. Para siyang bida sa mga nobela. Ideal man ba na madalas i-describe kapag physical appearance ang usapan. "Hindi ako nagbabasa ng mga ganon. Ang kulit mo rin. Mas guwapo pa ako sa mga character kaya tumigil ka sa kahibangan mo." Sa kisame lang kami nakatitig at hindi kami sobrang malapit sa isa't isa. May unan din sa pagitan naming dalawa. "How did you know na mas guwapo ka sa kanila? Nagbabasa ka, 'no?" pang-aasar ko sa kaniya. "Alam ko lang na guwapo ako pero hindi ako nagbabasa. Tsk! Huwag mo akong idadamay ka sa kalokohan mo.""Ang suplado! Akala mo naman guwapo talaga," inis na sabi ko sa kaniya. "Tongeks! Compliment kaya ang sinabi ko. Isa ka rin palang hindi maka-appreciate e." "Bingi ka kasi! Hindi mo ba narinig na tinawanan mo ako? Bingi talaga. Nakaka-insulto iyon. Nakaka-insulto!" inis din na s

Nang makapasok na ako sa kuwarto ko ay inihanda ko na ang mga pampalit ko. Hindi na ako nagulat sa mga sanitary napkin na binili niya. Kulang nalang bilhin niya lahat ng klase at brand. Ganito talaga kapag hindi alam ng tao kung ano ang ginagamit mong sanitary napkin. "Thanks talaga, Flakes."Maya-maya lang din ay pumunta na ako sa comfort room. Naglinis ako ng katawan pero hindi ako naligo. Bawal daw maligo kapag bagong dating lang ang regla sabi ni Manang Ebang kaya ginagawa ko nalang. Ewan ko rin ba kung bakit ako naniniwala. Bukas pa ako puwedeng maligo kaya pinag-igihan ko ang paglilinis sa katawan ko. Bigla kong naramdaman ang gutom pagkatapos kong makapag-ayos ng sarili kaya nagdesisyon ako na sa baba nalang ako kakain. Yayayain ko sana si Flakes kaso nakakailang katok na ako sa pinto ng kuwarto niya pero wala pa ring sumasagot at lumabas na Flakes kaya bumaba nalang ako mag-isa. Um-order ako ng plain rice, pinakbet, hinalabos na hipon, hinog na papaya para sa panghimagas, at