All Chapters of Binili Ako ng CEO: Chapter 291 - Chapter 300

Delilah Remadavia (What really happened here)“Lola, kailan po uuwi si Tim?” napatingin ako sa apo ko na nakaupo sa upuan at nakatingin sa akin ng seryoso.“Nagpapagaling pa si Tim sa hospital apo,”“Os-pital po lola? May sakit po ba si Tim?”“Yes, Raja, may sakit si Timber ngayon.”Lumabi siya at humalukipkip sa mesa. “I miss Timber, lola,”Napangiti at lumapit sa kaniya. “Huwag ka mag-alala, apo, makikita mo rin si Tim pag okay na siya.”“Talaga po lola?”“Yes.. Ang sabi ng mama mo ay okay na siya ngayon so baka sa susunod na araw ay makakauwi na siya.”Malapad siyang ngumiti at pumalakpak.“Yeheeey! I’m excited! Na miss ko na po si Tim lola saka po si mama at papa!”“Asus! Ang sweet naman nitong apo ko!" Pinanggigilan ko ang pisngi niya na ikinangiwi niya. Bahagya akong natawa. "Oh siya, dito ka na muna ah? Kailangan pa kasing mag luto ni lola e," ang sabi ko sa kaniya. Tumango naman siya at naglaro sa laruang manika niya. Kailangan kong magluto dahil uuwi mamaya ang anak ko kasa

Rachelle Remadavia"Mama, I missed you so much," naluha ako at napayakap kay Raja. Ang saya na ang sakit sa puso matapos niyang sabihin ang 'Good morning, mama' kanina. Kumakain siya ngayon dahil nagugutom daw siya. Mabuti nandito si Zeym at may pagkain dito. "Princess, I think it's better if you burn this shit!" Ang sabi ni Henry sabay bigay sa akin ng isang kapairasong papel na siyang pinirmahan ko kanina."Kay tita ka muna anak," bulong ko at binigay si Raja kay Zeym na nakangiti sa bata.Lumabas ako ng kwarto. Kinuha ko ang papel at ang kandila na inabot ni Henry.Agad kong nilagyan ng apoy ang papel na mabilis kumalat sa kabuuan nito. Tumingin ako kay Lucio na ngayon ay nakahandsusay sa harapan.Nasa kwarto si Raja, hindi niya pwedeng makita ang duguang si Lucio. Ayaw kong ma trauma ang anak ko. Lumingon sa akin si Zeym at tumango.Sinara niya ang pintuan. Sa kanilang lahat, siya pa ang humihinga dahil ang kasamahan niya ay tinuluyan na ni Henry."Help-"Kinuha ko ang baril ka

"Sweetheart, cake?" napabuntong hininga ako. Ang sakit na ng ulo ko kakaintindi about this subject. From law, I shift to business management.Nag-aral ako ulit at it's been 5 months mula ng makabalik kami galing Spain. Lumipad pansamantala si tatay Noli at nanay Tere ng Spain dahil sila ang mamamahala sa mga inutos ko habang kumukuha ako ng degree dito about business managent."It's not really a good idea to impregnate you," aniya habang sumisimsim ng kape. Sinamaan ko siya nang tingin.Kita na ngang namo-mroblema ako dito, iyon pa rin ang iniisip niya. Napatingin ako sa orasan at nakitang maaga pa. Hindi pa uwian ng mga bata. "Tigilan mo ko, Rico," agad siyang lumabi.Napabuntong hininga ako habang nililigpit ang mga gamit ko at lumapit kay Rico saka humiga sa dibdib niya.Pabukaka akong umupo sa kandungan niya. Heto yata ang favorite spot ko. "Ang hirap nito," natatawa niyang ipinulupot ang kamay niya sa bewang ko habang nagrarant ako sa subject ko. "Kailan pa naging madali ang

Wife duties ako ngayon. Dinalhan ko ng lunch si Rico at extra damit dahil hindi siya makakauwi mamaya.First time itong mangyari na pupuntahan ko siya sa kumpanya niya. Noon kasi hindi ko magagawa dahil nga sa panganib na hatid ni Lucio. Kung may ibibigay man ako kay Rico, inuutos ko iyon sa mga tauhan nila o di kaya makikisuyo ako kay Maderick or Sico. "Hi ma'am. Anong pong atin?" ang sabi no'ng guard. "Si Rico po. Dadalhan ko siya ng pagkain." Nakita kong natigilan siya at tinitigan ang mukha ko. Chini-check niya siguro kung nagsasabi ako ng totoo o hindi ba-si sa mukha ko. "Girlfriend niya po kayo?" hindi siya sure sa klase ng tanong niyang yan. Bakit? Pangit ba ang mukha ko tipong impossibleng maging jowa ng boss niya? Pasimple kong tinignan ang suot kong damit, maayos naman ang suot kong damit. So what's the problem? "Opo," sagot ko nalang.."Teka lang po ma'am ah, itatanong ko lang po sa loob. For safety purposes lang po," ang sagot ko.Tumango ako. Actually, hindi alam ni

"Matapos naming makauwi ni mama sa nilakad namin, naabutan ko sa bahay si Rico, papa, at ang dalawang bata na nanonood ng TV.Kanina pa ito nakauwi?Dinaanan namin siya kanina ni mama sa trabaho niya e bago kami dumiretso kay Doc Mia at akala ko ay hindi siya uuwi mamayang gabi.Lumapit ako kay Rico at bahagya pa siyang nagulat nang haIikan ko siya sa pisngi."Hey," kumunot ang noo ko sa boses niya."Ang sakit ng lalamunan ko. Mawawalan yata ako ng boses bukas," aniya at pagod na ipunulupot ang kamay sa bewang ko at sumandal sa akin.Tumingin ako kay papa kung saan nakakandong na sa kaniya ngayon si mama."Kumain na kayo anak?" tanong niya Tumango ako.Iyong mga bata naman na tutok sa TV ay napatingin sa akin at agad na tumayo para humaIik sa pisngi ko. Ngayon palang nila ako napansin. Nag movie marathon sila sa sala. Bumalik sila ka agad sa higaan at tutok muli ang mata sa palabas.Si Rico naman ay mukhang nakatulog na sa tiyan ko. Agad ko siyang ginising para makalipat na siya sa k