Lahat ng Kabanata ng Binili Ako ng CEO: Kabanata 281 - Kabanata 290

“Delilah, it’s been so long..”Tumango si mama kay Butler Noli.“Matagal din tayong hindi nagkita, Noli.”“Delilah,” ani manang Teresita.“Tere, kamusta ka na?”“Ayos naman… Sa awa ng Diyos, buhay pa.”Narito kami ngayon sa sala ng mga Shein. Kasama ko si mama, ako, Rico, manang, Butler Noli, at mga magulang ni Rico.“Ikinalulungkot ang nangyari kay Luis. Hindi ko aakalaing wala na siya.” Halos pabulong na sabi ni mama.“Pasensya na at hindi ko nasabi sayo Delilah. Alang-alang na rin sa kaligtasan mo,” sagot ni Butler Noli.“Naiintindihan ko, Noli. Wala kang dapat ikahingi ng tawad. At least nalaman ko na ngayon bakit hindi na ako tinawagan pang muli ni Luis. Akala ko ay galit siya sa akin na kahit ang anak niya ay ayaw niyang makita.” Malungkot na sabi ni mama.“Hindi ganoon ang nangyari Delilah. Nito ko lang din nalaman na may anak pala kayo ni Don Luis. Kung alam ko, sana nasuportahan ko si senyorita Rachelle sa pagpalaki niya.” Ani ni Butler Noli.“Pasensya na kayo. Alam ko pero n

“Ma,” itinigil ko muna ang ginagawa ko nang marinig ang boses ni Raja sa likuran.“Can I help you with that?” hawak niya ang manika niyang bigay ni kuya sa kaniya.“Bakit? Ayaw mo na ba mag play anak?”“I just want to help you mama,”Lumabi ako at pinalapit siya sa akin. “Gusto mo tulungan si mama mag plant ng flowers?”Tumango siya.“Alright.. Come here,” binigay ko sa kaniya ang empty pot para lagyan niya ng lupa.“Put this in the center,” binigay ko sa kaniya ang isang tangkay ng itatanim namin. Ang bait na bata ni Raja at sobrang matulungin.Kabaliktaran sila ni Timber na makulit at maingay. Si Raja ay tahimik at mahinhin.“Sweetheart,” napatingin ako kay Rico na nagtutupi ng polo sa bandang siko niya.“Aalis ka na?”“Yeah,” napatingin siya kay Raja. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya habang nakatingin sa batang inosenteng nagtatanim sa tabi ko.Kung paano tratuhin ni Rico si Timber, ganoon din ang ginagawa niya kay Raja. Kami ang tumayong magulang ng bata at mahal namin

“Timber is safe.. Hindi siya natamaan ng kahit anong bala ng baril.”Naiyak ako. Kakagising ko lang nang sabihin ni kuya Lando yun. “Anong nangyari kuya? Nakita ko si Timber na duguan.”“Dahil sa lakas ng pagkakakuha ni Dominus sa kaniya ng baril, naitulak niya ang bata at nauntog ang ulo nito sa sahig. Nakita sa CCTV ang anak mo na pumasok sa basement matapos mo siyang ibaba.”Napatingin ako kay kuya Lando ng sabihin niya yun. Kung ganoon, hindi siya dumiretso sa papa niya?“Sinubukan siyang linlangin ni Dominus na kunin ang baril sa mesa na nakumpiska natin sa kaniya. Your son took it at nong iaabot niya ang baril kay Dominus bigla niya itong binawi but way too late dahil nahawakan na ni Dominus ang baril kaya nag-agawan sila.”“Right before Dominus fire the gun, inunahan mo na.” Seryosong sabi ni kuya.Agad akong naluha at agad akong dinaluhan ng kapatid ko para yakapin. Nakahinga ako ng maluwag.Kung hindi ko napansin agad ang bata, baka ano pang nangyari sa kaniya.Pumasok si mam

“Ate,” napatingin kami kay Moni ng pumasok siya sa office ng papa niya.“What’s that?” tanong ni Rico.“Delivery for ate Rachelle. Don’t worry, this is not a bomb. Pinacheck ko na kanina kung bomba ba,” ang sabi ni Moni.Agad akong pumunta sa gawi niya at kinuha ang box na binigay niya sa akin.Lahat nakaabang sa laman ng box. Nasa tabi ko si Rico at mukhang kinakabahan siya sa laman ng box na yun.“Sobrang gaan ng box.” Nasabi ko nang mapagtanto na halos walang laman iyon.Nang buksan ko ang box, isang letter ang nakita ko. Kinuha ni Rico iyon at nakita namin na may bahid iyon ng dugo.“Anong nakalagay?” tanong ni mama Lorelay kay Rico.“You’re invited,” iyon ang nakalagay na binasa ni Rico.Kumunot ang noo ng karamihan.“Invited saan?” ang tanong nila kay Rico.“Pa, there’s blood in it. Can you check whose blood is this? Hindi ko rin alam anong invited ang tinutukoy sa card.”Kinuha ni Mr. Shein ang invitation card at ibinigay yun kay uncle Richmoon.“This will take 30 minutes,” sab

“Sasama ako,”“NO!” React agad ni Rico sa sinabi ko. Malungkot akong ngumiti sa kaniya.“NO. I SAID NO,” galit na siya dahil alam niyang hindi niya ako mapipigilan.“Mamamatay si mama at Raja kung hindi ako sasama sa loob Rico,”“E paano kung patayin ka nila?” naroon ang pangamba sa boses niya.Ngumiti ako at umiling. “Hindi mangyayari yan dahil ililigtas mo ‘ko,” ang sabi ko na nagpatigil sa kaniya.“Faster,” ang sabi nong dalawang lalaki.Bumitaw ako kay Rico at sumama sa kanila. Never in my life na naranasan ko ang ganitong tapang.Tama nga sila. Iba talaga kapag ina ka na. Parang lahat nalang ay kaya mo.Pumasok kami sa loob. Sinirado nila ang pintuan.Huminto ang dalawa sa harapan at nasa likod nila ako. Nagpalinga-linga ako.Wala akong nakita na anino ni mama o di kaya ay ni Raja."Where are they? Where's my-Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil napahiyaw ako sa gulat nang biglang bumukas ang sahig na kinatatayuan namin at nahulog kaming tatlo.Napadaing ako sa sakit ng ki