All Chapters of Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Chapter 621 - Chapter 630

Binaba ni Hayden ang tawag. Gustong tumawa ni Mike pero nang makita niyang bigo si Layla pero cute ang itsura. Napigilan niya ang paghimok ng kanyang tawa. Nang nakauwi sila, hinawakan ni Avery ang kamay ni Layla. Bago pa niya masabi ang gusto niyang sabihin, umaksyon kaagad si Layla. "Mommy, cute ba ako?""Sobrang cute mo! Ikaw ang pinaka cute na bata sa buong mundo.""Kung ganoon, kailan ako magiging big star? Ibibigay ko sa'yo lahat ng kikitain ko, okay? Sinabihan ko si Hayden na ibibigay ko sa kanya ang kalahati ngayon lang, pero ayaw niya." masiglang kuminang ang mga mata ni Layla. Biglang na-blangko ang isip ni Avery. Mukhang hindi niya mapipilit si Layla, ang tanging paraan na lang ay ang makausap si Eric. Nagpadala ng mensahe si Avery ng hindi niya pagpayag kay Layla na sumali sa entertainment industry.Kalahating oras ang lumipas, nag-reply si Eric, [Maaring bata pa si Layla, pero kailangan nating respetuhin ang gusto niya. Hindi nakakatakot ang entertainment indust

"Zoe, sinabi mo na inagaw ko si Cole sa'yo. Nakita mo ba akong kasama siya?" tumayo si Avery sa gilid ng sasakyan at tinanong si Zoe, "Tawagan mo si Cole ngayon! Tanungin natin siya!""Hindi! Kapag nalaman niyang pumunta ako para hanapin ka, makikipaghiwalay siya sa akin!" nasasaktang sabi ni Zoe, "Nakita ko ang litrato niyong dalawa sa nightclub! Inamin na niya, pero ikaw ang lakas ng loob mong itanggi 'to!""Night club? Hindi pa ako nakakapunta sa ganyang lugar! Baka nagsisinungaling siya, o napagkamalan niya ako sa ibang tao!" bigkas ni Avery, "Merong babaeng kamukha ko at Nora ang pangalan niya. I-check mong mabuti at tingnan kung yung babaeng nasa litrato ay si Nora!""Pero sabi ni Cole ikaw 'yon!" hindi pinaniwalaan ni Zoe ang mga salita ni Avery, tsaka, may sama ng loob sila sa isa't isa matagal na. "Kung ganoon, pwede namang ipagpatuloy mo ang pagkamuhi mo sa akin!" kalmadong sagot ni Avery, "Huwag ka nang pumunta para hanapin ako ulit para sa walang kwenta niyong problema

Pilit na inipit ni Avery ang bag niya sa mga kamay ni Elliot. "Elliot, gumalaw ang bata sa tiyan ko. Maririnig niya ang bawat salita na sasabihin mo sa kanya ngayon."Tulalang nakatingin si Elliot sa kanya na parang kinuryente siya. "Pwede ko bang hawakan ang tiyan mo?" Namamaos niyang tanong. "Hindi na 'to gumagalaw ngayon. Medyo maliit pa rin siya ngayon, at hindi masyadong gumagalaw."Ito ang pangalawang pagbubuntis niya. Kakaiba ito mula sa una niya. Sa unang pagkakataon, natatakot siyang malaman ito ni Elliot, kaya ang bawat reaksyon noong nagbubuntis siya, sikreto niyang kinimkim ito sa sarili niya. Mas nangingibabaw ang takot kaysa sa saya ng pagiging ina. Gayunpaman, sa oras ng pagbubuntis niya ngayon. Ang init ng kamay niya ay kumalat sa buong katawan ni Avery. Tumaas ang tensyon ng katawan niya. Baka nararamdaman ng bata na kinakabahan siya, kaya sinipa niya ang tiyan ni Avery!"Gumalaw ulit siya!" hindi na niyang mapigilang bumulalas. "Naramdaman ko!" naapektuha

Umiling si Zoe. "Hindi ko nakita, dahil sa oras na bumalik ang ulirat ko, wala na ang mga mata ko! Sobrang sakit nito na gusto kong mamatay! Narinig ko si Avery na sinasabing ito ang dapat sa akin. Malinaw kong narinig 'yon! Elliot, hindi ako nagsisinungaling sa'yo. Walang wala na ako ngayon! Hindi na ako makakapagsinungaling sa'yo!""Boses niya?" napatigil si Elliot. "Sigurado ka ba na hindi mali ang dinig mo?""Imposible! Hindi ako nagkakamali, dahil sobra ko siyang kinamumuhian!" humigpit ang hawak ni Zoe sa mga kamay ni Elliot na parang lifeboat ang hinahawakan niya. "Elliot, hindi ko susubuking magsinungaling sa'yo, malalaman mo rin naman kaagad kalaunan! Nagmamakaawa ako sa'yo, nagmamakaawa ako. Minsan na rin tayong nagkarelasyon, pakiusap maawa ka sa akin..."Tumingin si Elliot sa nanginginig na mga labi at maputlang mukha ni Zoe. Sobrang bigat ng puso niya. Sinasabi ng sarili niya na hindi nagsisinungaling si Zoe, pero isang boses pa sa isipan niya na nagpapaalala sa kanya

Natulala si Elliot habang nakatingin sa paglabas ni Avery. Bago pa siya makapag isip, kumuha na ng hakbang ang katawan niya patungo kay Avery. Binuhat niya si Avery sa mga bisig niya at bumalik sa loob ng bahay. Kahit na ilang segundo lang nanatili si Avery sa ilalim ng ulan, basa na ang mukha niya mula sa ulan... o baka dahil sa luha!"Avery, hindi kita pinagdududahan. Sinabi mo na hindi mo ginawa 'yon, ibig sabihin hindi mo ginawa 'yon." Nilapag ni Elliot si Avery sa sofa. Lumuhod siya at pinaliwanag sa kanya nang mahinahon, "Sigurado si Zoe na ikaw ang nanakit sa kanya. Kapag sinabi niya ito sa mga pulis, siguradong pupunta ang mga pulis para hanapin ka. Hindi ko gustong matanong ka na parang kriminal. Kapag nakahanap tayo ng alibi bago pa lang, hindi na kakailanganin ng mga pulis na hanapin ka."Tumingin si Avery sa basa at habag na itsura ni Elliot. Hindi niya magawang magalit. "Lumabas ako para puntahan si Wesley ngayon," walang emosyon ang boses ni Avery. "Buong araw ako