All Chapters of Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Chapter 2841 - Chapter 2850

Pagkatapos niyang maghilamos ng mukha, umupo siya sa kama, gusto niya na sanang humiga pero bigla siyang natigilan nang makita niya ang kanyang phone. Gusto niya sana ng mapagkwekwentuhan, pero alam niyang hindi niya pwedeng sabihin sa pamilya niya ang nangyari kasi alam niyang sobrang magagalit ang mga ito at sisiguraduhin na matuturuan ng leksyon ang nanabotahe sakanya. Hanggat maari, ayaw niya na sanang idamay ang pamilya niya lalo na at wala naman siyang ebidensya sa kung sino talaga ang nagpalit ng kanyang script.Kinuha niya ang kanyang phone para itext si Harry. Kwinento niya lang ang ang nangyari at nakiusap siya na wag itong sabihin sa mga magulang niya.Pagkatapos, napansin niya ang pangalan ni Lucas sa contacts niya, at binuksan niya ito at nakatitig lang siya rito ng matagal. ‘Kamusta na kaya siya?’.Lampas kalahating taon na simula nang huli silang magkita, pero parang napakatagal na ng panahon na lumipas.Iba na siya ngayon, marami na siyang natutunan kaya iba na s

Gutom na gutom si Ivy kaya agad niyang kinain ang pasta.Nagmamadaling binigyan ni Avery si Ivy ng isang bowl ng sabaw at sinabi,, "Kumain ka rin ng sabaw. Baka mabilaukan ka.""Okay po... Mommy kaya ko pong kumain ng isang kabayo! Gutom na gutom po talaga ako kapag nagtatrabaho." Hinigop ni Ivy ang kanyang sopas at nagpatuloy, "Mommy, may dalawang araw po akong off.""Tara, mamili tayo ng mga kailangan natin para sa New Year's!" May plano na si Avery.Mag-isa si Ivy sa loob ng mahigit sampung taon, at dahil naging mahirap ang kanyang buhay, alam ni Avery na hindi pa ito nakaranas ng maligayang selebrasyon ng New Year."Sige po! Ano pong mga kailangan nating bilhin?" Huminto sandali si Ivy sa pagkain."Karaniwan kaming bumibili ng mga halaman, dekorasyon, at mga ilaw... Ay, kailangan din natin ng mga paputok. Tuwing New Year, nagpapaputok kami. Pero kailangan nating planuhin kung anong oras tayo magpapaputok dahil kailangan mong magtrabaho sa gabi. Ilalabas na lang natin yung mga

Hindi natagal, muling nagsend ng message si Andrea, [Free ka ba ngayon? Pwede ba kitang tawagan?]Hindi gusto ni Ivy na marinig ang boses ni Andrea, kaya sumagot siya. [Busy ako ngayon.][Okay! Hindi ko alam kung ano'ng nangyari sa script mo, Ivy, pero sigurado akong hindi ko 'yun hinawakan.][Iiimbestigahan ng manager 'yan. Maghintay na lang tayo sa resulta!] sagot ni Ivy.[Okay! Huwag mong hayaang makaapekto sa'yo ang nangyari. Napanood ko ang replay ng show mo at napakagaling mo!]Kung ang komento ay galing sa ibang tao, marahil ay magpapasalamat si Ivy, pero hindi niya kayang pasalamatan si Andrea, kaya't binalewala na lang niya ang message nito."Ivy, nakausap mo na ba ang kapatid mo?" tanong ni Avery nang magkasalubong sila sa hagdan. "Opo, nakausap ko na siya. Sabi niya, uuw daw poi siya kasama si Eric ngayong Bagong Taon.""Ayun" masayang sabi ni Avery. "Kailangan mo pa bang magpahinga, Ivy?""Hindi na ako makatulog, Mommy." Sabay silang bumaba. "Tara, mag-shopping ta

Nagpatuloy ang bodyguard at binuksan ang pinto para sa kanya.Bago pa man niya maihugos ang tsinelas, napansin niya si Elliot na nakaupo sa sopa kasama si Eric, at bigla siyang napatigil."Bakit narito si Eric?" isip niya. "Dumating ba siya dito mag-isa, o dinala siya ni Daddy dito?""Daddy," sabi niya habang mabilis na nagtsinelas. "Bakit ka nandito?""Sinasabi ko sa driver na dalhin siya dito," tingin ni Elliot sa mga bulaklak sa mga kamay ni Layla. "Para kanino mo binili 'yan?"Ibinigay niya nang mahinhin ang bulaklak. "Para sa'yo, syempre. Daddy, bakit mo siya dinala dito?""Kailangan mo ng passport mo, di ba? Kailangan mo ring mag-file ng papeles para sa kasal ninyo, at hindi ka dapat mag-isa." Tinanggap ni Elliot ang mga bulaklak at ibinigay sa alipin.Agad nitong kinuha ang mga ito at umalis.Lumingon si Eric kay Layla nang magulantang sa mga sinabi ni Elliot. Maliwanag na wala siyang kamalay-malay sa plano ni Layla hanggang sa sandaling iyon."Bakit mo ako tinitingnan

"‘Yan ay isang puno ng peach." Napansin ni Avery na natutuwa si Ivy rito kaya't sumama siya sa tindahan kasama si Ivy."Nanay, hindi ba nagbubukadkad ang mga bulaklak ng peach sa panahon na ito ng taon?" tanong ni Ivy. "Pero parang peke ito. Mukhang totoo, nga.""Tunay na mga bulaklak ng peach ito," paliwanag ng may-ari. "Maaari mo itong masilayan nang malapitan kung hindi mo ako pinaniniwalaan. Mabango rin ito! Ibinibigay namin dito ang espesyal na pangangalaga para mamukadkad ito sa Enero, kaya't medyo mas mahal."Hindi na itinanong ni Avery ang presyo at tiningnan lamang ang puno. "Sa palagay ko, totoo ito." Lumingon siya kay Ivy. "Kung gusto mo, bibilhin natin ito."Ibinigin ni Ivy ang puno, ngunit napansin niyang iisa lamang ang puno ng peach sa tindahan kaya lumapit siya kay Avery at bulong sa tenga nito, "Sigurado akong magugustuhan ito ni Layla."Muling humarap si Avery sa puno at napagtanto na tama si Ivy."Nanay, huwag ka munang magsalita. Hayaan mo akong subukan tumawa