All Chapters of One Bite to Another: Chapter 1 - Chapter 10

"I don't get all of this Mom! Dad!" agad niyang sininghalan ang kaniyang ama't ina habang pinipigilan niyang maglabas nang mas matinding emosyon.I rolled my eyes with such annoyance. Humans! Ang mga tao nga naman, they are always overreacting na tila binagsakan sila ng langit at lupa."Last time I check you want me to dump my girlfriend dahil sa ayaw ninyo akong ikasal and now you're telling me this!" halos maramdaman ko ang intensidad sa bawat salitang binibitawan niya. I remained calm and standing while he is being wild na tila walang ibang nandirito ang nakakarinig sa kanya.And again, typical human, wala silang pakialam sa iba dahil ang tanging nais lamang nila ay mailabas ang matinding galit. They are self-centered as usual. Hindi na nakakagulat na matuklasan."Will you quit it? You whine like a pregnant woman!" agad niyang usal kasabay nito ay nagtapon nang matalim na titig sa akin ngunit hindi ako natinag."Shut it lady! You're just a woman hiding in that dark red cloak!" mala

"Vreihya, anak? Matindi daw ang naging pagtatalo ninyo ng mortal ayos sa sinabi sa akin ng tagapagbantay ng kaniyang kulungan," andito na naman ang malambing na tinig ni Ina na kahit kailan ay hindi nabigo na tila aluin ako sa tuwing ako ay kaniyang kausap."I still don't get it! Bakit sa lahat ng nilalalang ay sa akin pa ito nangyari Ina?" mahinahon ko din na sagot sa kaniya pabalik. This is really a disaster! Mayroon akong reputasyon sa mundong ito at hindi ko nais na masira iyon sa katotohanang kailangan kong dumepende sa isang mortal. Maaari naman na sa isang prinsipe ng ibang kaharian pero bakit sa isang tao pa?"Isa iyang bayad Vreihya, iyan ay kabayaran sa ginawa nating pangmamaliit at pang-aapi sa kanilang lahi," agad nitong sabi sa akin bago siya lumapit sa akin at hawakan nang dahan-dahan ang aking mahaba at itim na itim na buhok. Andito na naman ako sa katotohanan na kami ang may nagawang kasalanan, kami ang dapat sisihin. Kami ang may kasalanan ng lahat."Bakit ako? Bakit

I felt my weak body and a soft mattress. I slowly opened my eyes so I can see where am I.Agad akong nagulat nang mamukhaan ko na ang silid kung nasaan ako ngayon. Pano nangyari na napunta ako sa kwarto ko mismo? The room where I am having a good time with someone is a hotel room so papano ako napunta dito. My mind is full of questions kung papano ako napunta dito but an idea envaded my mind.Maybe it is Mom again, baka nalaman na naman niya na nakikipagkita ako ulit ngayon. Haist! Agad akong napailing. It is definitely Mom at nagawa niya pa talagang gumamit ng sleeping gas para lamang sa pakulo na ito. I smiled bitterly, lahat talaga gagawin niya para lang malayo ako sa mga babae.Bakit pa nga ba ako nagtataka, she definitely had some duplicate of the hotel room keys na nakuha niya with her connections then she entered the room and let those gasses out para hindi na ako manlaban o magkagulo pa sa Hotel. Haist Mom!Pinili ko na lamang na mahiga ulit sa aking higaan and to feel the qui

Hindi na kami nagtagal pa na Tiyo sa hardin at binagtas na namin ang pasilyo na papunta sa silid kung nasaan natutulog ang Mortal.Kailangan na namin magmadali dahil ilang oras na lamang ay nandito na ang aming mga panauhin. Siguradong hindi namin sila mapipigilan na pagpyestahan ang katawan ng Mortal. Kung masasawi siya ay paniguradong mawawala din ako sa mundong ito. Hindi ako makakapayag! Hindi ko pwedeng iwanan si Ina at ang kaharian na ito! Paniguradong sasamantalahin ng ibang kaharian ang mangyayaring iyon!"Mauna ka na Vreihya! Tatawagin ko ang Mahal na Reyna!" mabilis na turan ni Tiyo. Hindi pa man ako nakakapagsalita ay naglaho na si Tiyo sa hangin. Agad kong binuksan ang pinto ng kaniyang silid. Agad na nasinagan ng buwan ang kaniyang nakalagak na katawan sa isang malaking higaan.Pinalakpak ko nang dalawang beses ang aking mga kamay at unti-unting umilaw ang mga halaman na nasa loob ng silid. Ang mga ito ang nagsilbing liwanag upang mabawasan ang panglaw ng paligid.Hindi k

"Don't make it hard for me human!" iritable kong sabi sa kanya. Mas mabuti pa ata na hindi ko na siya kinuha mula sa ilalim ng lupa dahil mas maayos pa yata kapag nahihimbing na lamang siya. He didn't listen and continued to struggle in the bed. Magkabilang kamay niya ngayon ang nakatali sa magkabilang sulok ng kama. Habang ang mga paa niya ay malaya niyang iginagalaw."You almost killed me! Sino ka para utusan ako huh? Reveal yourself! Magsuntukan na lang tayo!" matapang nitong saad. Hindi niya ako gaanong matanaw nang maayos dahil sa may kadiliman ang aming silid."Can you just please calm down! You are overacting!" nagmamakaawa kong sabi sa kaniya na may halong pagkairita dahil nagsasawa na talaga ako na kausapin siya."Overeacting? Muntik mo na akong patayin!" muli nitong pagpapaalala sa akin at mabuti na lamang na tanging ako at siya lang ang nasa kagubatan na ito dahil kanina pa lumisan si Tiyo upang maglakbay pabalik sa palasyo. Kung may ibang makakarinig ay baka isipin na may