Lahat ng Kabanata ng I Want Romance For A Lifetime: Kabanata 121 - Kabanata 130

PINAGLIHIAN ako ng asawa ko—iyon ang nakikita ko sa mga ginawa niya. She is in her eight months and her belly is as round as a ball. Hindi niya maalis ang tingin sa akin at palagi niya akong kinakagat kahit pa kasama namin si Mom at Raizel. Puno na nga ng sugat ang balikat at braso ko. Sa tuwing kaming dalawa lang, ang dibdib, tagiliran, maging mga hita ko ang iniiwanan niya ng bitemarks.Hindi ko rin magawang umalis ni isang segundo sa paningin niya. Pero palagi naman siyang galit sa akin ‘pag nasa paligid niya ako. Sa tuwing umaalis naman ako sa harap niya kahit saglit para mag-number one or two, o kahit iinom lang, umiiyak agad siya. Sa tuwing gabi naman, gigisingin niya ako para magluto o maghanap sa daan ng gusto niyang kainin. At ang palagi niyang hinahanap ay strawberries.Minsan pa na gitnang gabi ay bumyahe ako papunta sa Farmdol para kunin ang recipe ng spaghetti sa cafeteria na madalas nilang tambayan noon ni James. Gusto niyang kumain noon eh sa

“WALANG MATATAKOT HA?”Nagtataka na tumingin ako kay Ja. Bakit naman matatakot? At isa pa, ibig sabihin ba nito na may nakahanda siya?OMG, parang ngayon pa lang, gusto ko na mag-back out. Walang tulugan ito! At kahit mag-reklamo ako na masakit na ang katawan ko, for sure sa akin niya rin isisi iyon. Sasabihin niya na ako ang nagsimula.Wala siyang awa!Hindi na talaga ako iinom kapag kasama ko ang asawa ko!“W-What are you up to?”He smirked.Mukhang napansin niyang nautal ako, and I can’t reason it as I just choked some air.“Hm, let’s see…”Marahan niyang hinagod ang buhok ko na ngayon ay hanggang beywang na ang haba. Ayaw niya munang paputulan. And his reason is he wanted to see my hair floats on the water.Pinaikot-ikot niya rin iyon sa daliri niya at hinalikan.Napasinghap ako nang may maalala sa ginagawa niya.“I hate you,” wal

BUMALIK na sa pagtatrabaho si Ja sa Orlyn Medical Hospital. Nag-start na rin pumasok sa school si Raizel as Kinder. Si Raveia naman, ayaw magpaawat at gusto rin sumama sa kuya niya, kaya napagpasyahan namin ni Ja na papasukin siya sa Day Care Center. Binabantayan ko naman siya habang gumagawa siya ng arts, at nakikipaglaro sa ibang bata.But Ravi is different from her brother. Feeling naman ng bunso ko, matanda na siya just by going to school. She always say that she can go on her own na, kaya makalipas ng halos dalawang linggong pagpasok sa center, pinapauwi niya na ako. Umiiyak pa siya at nagwawala.“Mommy, nakakahiya! I’m a big girl now, see? Iwan mo na ako,” sabi niya at pinagtutulakan pa ako palabas ng room.“Ravi, no. I will play with you.”“I have friends na. I love you, Mommy. Uwi ka na po.”Pilit na ngiti ang ibinigay ko sa teacher niya na nakatingin sa ginagawa niya.“Mrs. Cruz, bunso

HINDI NALALAYO ang work ko rito kumpara sa work ko sa Farmdol University. Ang pinagkaiba lang, hindi mga students’ files ang nire-record ko.Nauna nang lumabas ang mga ka-officemate ko. Nahuli lang ako dahil masyado akong nawili sa ginagawa.Tapos ko nang ayusin ang table ko at hinihintay ko na lang ang tuluyang pag-off ng computer ko. Nang masiguro na maayos kong iiwan ang working space ko, lumabas na ako ng opisina. Sa front door ng building, nakatayo roon si Sir Dominique. Nang makita niya ako, lumapad ang ngiti niya at kumaway sa akin.Tumango lang ako, tanda na pinansin ko siya.“Hatid na kita. Walang dumadaan na pampasaherong sasakyan dito,” aya niya.“May susundo po sa akin, Sir,” magalang na sabi ko.“Tapos na ang working hours, Lyn. Nick na lang ang itawag mo sa akin.”I smiled. He’s friendly—way too friendly. At isa pa, naasiwa ako sa pang

I HEARD IT, I saw it, and I’m fuvking furious of that fuvking guy who keeps on bothering my wife!Hindi dapat si Lyn ang pinagbuntunan ko ng galit kagabi. Hindi na rin ako nakapag-sorry sa pagpapahintay ko sa kanya. She’s right. I did it on purpose to make her regret her decision.Nabawasan lang ang inis ko sa ginawa niya nang hindi ako pumasok ngayong araw. And I realized, half a day without our kids fighting and playing in front of us is like a week of solitude. And when I played with them this afternoon without her, it's not as lively as when she's with us.Sinabihan ko na rin si Raizel na hayaan na lang ang mommy nila na magtrabaho. Hindi ko masabi na nakakayamot ang walang ginagawa, ang dahilan ko na lang ay dahil enjoy ng mommy nila ang ginagawa.Pero nang makita ko ang ginawa ng kung sinong lalaking iyon kay Lyn, parang gusto ko na lang siyang ikulong sa bahay. Maging ang mga katrabaho nila ay nagkantiyawan. Hindi ba nila alam na pamily