All Chapters of ABDUCTED: The Story of Forced Marriage: Chapter 31 - Chapter 40

NAGPATULOY sila sa paglakad na magkahawak ang mga kamay. Tinumbok nila ang landas na sa tingin ni Asher ay tamang direksiyon. Matapos ang mahabang paglalakad ay sinapit nila ang ilog kagaya ng inaasahan ng binata. Nakadama na ng pagod si Raven kaya humiling siya kay Asher na baka p'wede silang magpahinga roon sa gilid ng ilog at sumang-ayon naman ito. Inalalayan siya nitong maupo sa tipak ng makinis na bato bago ito naupo sa tabi niya. Itinusok niya sa lupa ang gulok. Tumingin siya sa binata at nakita niyang malayo ang tanaw nito. "Asher," untag niya rito. Tumingin ito sa kaniya at hinintay ang sasabihin niya. "Kung...palarin tayong makaalis ng buhay rito sa isla, what's the first thing you'd do?" seryosong tanong niya sa binata. Saglit itong natigilan na wari'y nag-iisip, hindi ito nagsalita at kapagkuwan ay iniiwas ang tingin sa kaniya. She thought she'd asked the wrong question, so his temper of mind quickly changed. Napakurap siya at nakagat ang ibabang labi bago inii

"RAVEN!" tawag ni Asher sa kaniya nang makita siya. Halos liparin nito ang distansya sa pagitan nila. "Ayos ka lang ba, Raven? Ano'ng nangyari sa 'yo? I told you not to leave, ‘di ba?” magkakasunod nitong tanong nang makalapit. Hingal na hingal ito, halatang galing sa napakalayong pagtakbo. “I told you I’ll be back anuman ang mangyari!” nagkaroon ng bahid ng inis sa huling sinabi nito, subalit bakas sa mukha ang pag-aalala nang makitang nagdurugo ang noo niya. "Asher, mamaya—" naputol siya sa pagsasalita nang bigla siya nitong kabigin at niyakap ng mahigpit. Halos hindi siya makahinga. Damang-dama at dinig na dinig niya ang pagtibok ng puso nitong napakabilis. Lumayo ito at nag-iwan ng hiblang distansya pagkaraan, ikinulong nito ang mukha niya sa nanlalamig at nanginginig nitong mga palad. Maluha-luha itong pinakatitigan siya. "Bakit ba labis mo akong pinag-alala, Raven, ha?" may hinanakit sa tono nito. "Asher, we—" pinutol na naman nito ang sasabihin niya sa pamamagitan ng

KANINA pa nakatulala si Raven sa labas ng bintana roon sa kaniyang silid. Matapos nilang magpa-blotter sa mga police kanina ay pinasya niyang bumalik na lang sa mansion at magpahinga imbes na dumiretso sa ospital kung saan naroon si Asher, sapagkat pakiwari niya ay pagod na pagod siya sa nangyari. Okupado ang isip niya nang mga kaganapan kanina, iniisip niya si Kayden bagay na ipinagtataka niya sa kaniyang sarili. Hindi ito dating nangyayari. Dapat ay matuwa siya sa nangyari sa asawa ngunit hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit nababalisa siya at inaalala ang kalagayan nito sa mga sandaling iyan. Wala sa loob na nasapo ni Raven ang impis pa rin niyang puson kung saan naroon ang munting buhay na ipinunla ni Kayden. Tiyak alam na nito na buntis siya kaya marahil ay nagpipilit itong makausap siya. Napabuntong-hininga siya. Si Kayne, kumusta na kaya ito sa poder ng mga Alcaraz pagkatapos ng ginawa niyang pagtakas? Alam na kaya nito na magiging kuya na ito? Oras-oras niya ito

DINALA niya ang ama ni Kayden kasama ang abugado nito sa green garden nila sa backyard ng mansion, kung saan natatanaw ang malawak na rectangular pool. She believes that the cosy atmosphere here will contribute to the smoothness of their conversation. "Raven," mahinang tawag ng ama ni Kayden sa pangalan niya nang makaupo na silang lahat sa garden chairs. "Alam kong walang kapantay ang sakit na naidulot sa ‘yo ng aking anak,” pagsisimula nito sa paksa nila. "Pero kung nasa katinuan lamang ang pag-iisip niya, he would certainly repent of his wrongdoings." Nakaupo ito sa kaibayo niya kaya madali sa kaniya ang mapamata rito matapos ang sinabi nito. Is he telling her that Kayden has lost his mind? Bigla ay naalala niya ang mga kalalakihang dumampot kay Kayden kahapon, sigurado siya, hindi psychiatric nurses ang mga iyon. "Yes," tugon ng ama ni Kayden na wari ay nabasa ang iniisip niya. Narinig niya ang pagpalatak ng kaniyang ama kaya napatingin siya rito. "Is he truly lost his min

PAGSAPIT ni Asher sa view deck ng mall ay kaagad niyang nakita ang coffee shop. Tanaw niya ang dim light sa loob na nagbibigay ng comfortable and relaxing ambience roon. Nagpatuloy siya sa paglakad palapit sa coffee shop. Pagpasok pa lamang niya sa entrance ay kaagad na hinanap ng kaniyang mga mata ang ama ni Kayden. Hindi siya nahirapang makita ito dahil ilan lamang ang mga taong naroon. Mag-isa ito sa table na nasa sulok katabi ang mga live green indoor plants at walang nakabantay na bodyguards. Napapaisip na talaga siya. Hindi siya nito inaya sa restaurant o kahit sa bar, mukhang masinsinan at nakagugulat ang kanilang magiging usapan. Nagpatuloy siya sa makisig na paglakad sa kabila ng suot niyang clergy priest polo. Nakuha niya ang atensyon ng ilan sa mga kababaihang naroon, ngunit dahil nakatuon ang atensyon sa ama ni Kayden ay hindi niya napansin ang mga matang nakatuon sa kaniya. Hanggang sa sapitin niya ang kinaroroonan ni Karl Alcaraz. Kaagad itong tumayo at inilahad a