All Chapters of MARRY ME, MR. BILLIONAIRE: Chapter 41 - Chapter 50

MABILIS na lumipas ang oras. Heto na ako ngayon at naghahanda para sa pagkikita namin ni Abigail. Mabuti na rin iyon ganito nang malaman niya na ako ang asawa ni Maximo. She must know her place. Mabuti sana kung walang asawa si Maximo, e. but I am here. A wife exists for him. “Are you sure you don’t want me to call for a professional make up artist to do your make up?” tanong sa akin ni Maximo habang nakaharap ako sa vanity mirror ko. Sinamaan ko siya ng tingin. “Wala ka bang tiwala sa ‘kin? Don’t you trust my beauty? Or baka hindi ka pa nagagandahan sa akin at ayaw mong ito lang ang mukhang ihaharap ko kay Abigail? Pasensya ka na, ha ito lang kasi ako e wala akong panlaban doon sa Abigail mong mestisang hilaw na maganda na mala diyosa ang itsura at balingkinitan ang katawan--” “Can you stop, wife? Nag-suggest lang naman ako, ang dami mo nang sinasabi diyan. No matter what you look like, you’re still the most beautiful girl in my eyes. Do you understand?” maotoridad niyang tanong.

Isang pitik lang sa tuwalya ko at tanggal agad ito. I am wearing nothing inside. No underwear, no bra. No everything. Just my pure naked body. He seductively placed his hand on my shoulders saka niya iyon pinadausdos papunta sa kamay ko. Marahan niya iyong hinalikan and after that, hindi ko na namalayan na hinahayaan ko na siyang tanggalin ang tuwalyang tanging saplot na nakabalot sa akin sa gabing ito. “You look sexy.” Puri niya pa sa akin. “I feel like owning you every single day.” Dagdag niya pa bago niya ako hinila sa kama. He pushed me to bed. Napasinghap ako sa gulat. Halos mapatakip ako ng mga mata ko nang makita kong nagsimula na siyang ibaba ang boxers na tanging suot niya since he’s already half naked. Kinakabahan ako. Tagaktak ang gabutil na malamig na pawis mula sa noo ko. This isn’t the first time but it do feel like a first time for me again. ‘yung kaba, yung tensyon, parang first time ulit. Parang ngayon lang ulit namin ito gagawin. Napansin yata ni Maximo na medyo

WHEN I got out of the comfort room ay halos mapakapit ako sa may pader at mapasandal. Ramdam ko ang panghihina ng tuhod ko. Hindi dahil sa disappointment kundi sa kasiyahan. I was beyond happy of the results. This is unexpected. Who wouldn’t want such blessing to come? Mangiyak-ngiyak pa ako habang paulit ulit kong tinitingnan ang result ng pregnancy test sa kamay ko which has two lines. Positive. I am pregnant. I will be a mother now. Hindi ko masukat ang sayang nararamdaman ng puso ko ngayon. Tila ba gusto kong magtatalon sa tuwa. Nagmamadali akong lumabas ng and I saw my best friend Kai waiting for me outside. Tila kinakabahan rin siya sa result ng test. Parang mas excited pa nga siya kaysa sa akin. Siya kasi talaga itong overly supportive friend who would always push me to do something na nag-aalangan ako. She was always there and never left. At ang bruha, hindi na nga makapaghintay sa akin sa kotse. Sinalubong na niya mismo ako habang hawak ko ang pregnancy test sa kamay. Naiiya

Magsisimula na sana ako sa trabaho nang makita ko pang may nakapaskil na note sa desktop ko. I immediatley raised my eyebrow. “Oh, this sticky note is too cute.” Kinuha ko iyon saka ko binasa. “Good morning, wife. By the time you read this, for sure, I am already in New York. Call me now because I miss you. I can’t stop thinking about you.” Napatakip ako ng bibig ko. I feel like crying already. Dinampot ko agad ang phone ko na nakapatong sa ibabaw ng table ko. I started calling him pero ring lang iyon nang ring. Walang sumasagot. I’ve tried several times pero wala talaga kaya hindi na ako sumubok pa ulit. Baka na-busy na si Maximo. Hindi naman masama ang loob ko kasi eve though he wasn’t here, he never failed to make me feel na parang kasama ko pa rin siya through the stuffs he left for me. When the weekend came, I visited grandma’s home. I called the Walton’s personal driver to pick me up at dalhin ako doon. Niyaya ko si Kai pero hindi siya sumama dahil busy siya. Ayaw ko rin naman

HABANG lumilipas ang bawat araw, humihina na rin ako nang humihina. Pilit ko lang tinatatagan ang loob ko para sa anak ko. Today is the day of my ultrasound at bukas na agad ang baby shower to reveal the gender. Excited na ako na malaman ang gender ng anak ko. Kahit na wala pa rito ang papa niya. Siguro, kapag nandito si Maximo, magiging masaya rin naman siya kahit papano dahil magkakaroon na siya ng tagapagmana. Napakibit balikat na lang ako. Who knows? Hindi naman siguro habang buhay ay aayawan niya ang anak niya ‘di ba? Kararating lang namin ngayon sa OB ko. I am kinda nervous. Nakahawak lang ako sa tummy ko all the time. “Doc, kay Kai niyo na lang ibigay ang results ha? Saka, h’wag niyo pong sasabihin sa akin ang gender ni baby. I want to have a guess too. Ayaw ko pong I-spoil ang sarili ko. Bukas na rin naman agad ang baby shower.” Utos ko pa sa doctor. Naloka yata sa ‘kin si Doc dahil maging ako ay gustong pahuli na malaman ang gender ng anak ko. Kung gugustohin ko lang na I-s