Hi! You can tell me your thoughts po. Thankies!
LUMAKI nang lumaki ang tiyan ko and I had no one by my side during my pregnancy. Parang gusto ko na lang umiyak non at umuwi sa bahay. I quit. I feel like I am a failure. Ang paghihiganti na nasa isip ko ang sinisisi ko kung bakit sa tingin ko ay kinakarma na ako ngayon sa mga balak ko pa lang sanang gawin. Pero bakit ganon? Hindi naman ako masamang tao. Ni wala nga akong inaapakan na iba. But why do I keep experiencing something like this? Kulang na lang ay dalhin na ni Kai ang lahat nang mga gamit niya sa mansiyon para samahan ako. Minsan raw ay nababagot na sya but she can't leave me alone lalo pa at buntis ako. It's y fifth month now at medyo malaki na ang tyan ko. I already have a baby bump. Iniisip ko na lang na nag-stay si Maximog ng New York for business purposes at hindi niya lang ako nagawang I-contact dahil sa super tight ng schedule niya. Pampalubag loob ko na lang sa sarili ko kahit na madalas akong sabihan ni Kai na nagpapakatanga na. Hindi ko rin naman mabitawan ang m
HABANG lumilipas ang bawat araw, humihina na rin ako nang humihina. Pilit ko lang tinatatagan ang loob ko para sa anak ko. Today is the day of my ultrasound at bukas na agad ang baby shower to reveal the gender. Excited na ako na malaman ang gender ng anak ko. Kahit na wala pa rito ang papa niya. Siguro, kapag nandito si Maximo, magiging masaya rin naman siya kahit papano dahil magkakaroon na siya ng tagapagmana. Napakibit balikat na lang ako. Who knows? Hindi naman siguro habang buhay ay aayawan niya ang anak niya โdi ba? Kararating lang namin ngayon sa OB ko. I am kinda nervous. Nakahawak lang ako sa tummy ko all the time. โDoc, kay Kai niyo na lang ibigay ang results ha? Saka, hโwag niyo pong sasabihin sa akin ang gender ni baby. I want to have a guess too. Ayaw ko pong I-spoil ang sarili ko. Bukas na rin naman agad ang baby shower.โ Utos ko pa sa doctor. Naloka yata sa โkin si Doc dahil maging ako ay gustong pahuli na malaman ang gender ng anak ko. Kung gugustohin ko lang na I-s
Pilit kong tinatatagan ang loob ko. Bakit pa kasi sila nagpunta dito? Imbes tumibay ang loob ko, mas lalo akong nababaon sa lupa.โMaโam, palalabasin ko na lang po sila--โโHindi, manong. Let them in.โ Malamig na utos ko.We led them inside. Pinaupo sa magarang sofa nina Maximo. Nawiwindang pa si mommy habang nasa loob. Halos parehas lang sila ng reaksyon ni ate na hindi rin masukat sa tingin ang yaman nina Maximo. Gate pa lang ay kitang kita ko na ang panlulula sa mga mukha nila.โTapatin niyo na ho ako, Mom.โ Prangkang sinabi ko sa mommy ko.Kitang kita ko pa sa mga mata ni ate na naapipilitan lang naman siya na maupo rito. Akala niya siguro ay hindi ko mahahalata?โEloisa, nandito kami d-dahil nalaman namin sa nagdadalang tao ka raw. G-Gusto ka lang naming kamustahin. Gusto naming tingnan ang lagay mo.โโAyos naman ako, mom. Hindi niyo na po kailangang makipagplastikan sa akin dahil hindi ko naman kailangan ang concern niyo.โNapatayo si ate. โBakit ka ba nagtataray? Por que mangan
After I finished my food ay nagsimula na rin na magsidatingan ang lahat ng mga bisita. How I really wish, isa si Maximo sa mga dumating. Pero hindi. Habang hindi pa nag-uumpisa ang gender reveal, inayusan muna ako ng kaunti ni Kai sa kwarto dahil nagmumukha na raw akong tinapay na inaamig kaiiyak ko buong gabi. โAyan you look nice and prettier na. Ano, tara na sa baba? Naghihintay na panigurado ang pamilya ni Maximo.โ Yaya niya sa akin. Deep down in my heart I wa shoping to see the man I have been waiting for to come home. Hanggang kailan ba kami maghihintay, Maximo? May kasiguraduhan ba na babalik ka? Pakiramdam ko kasi ay si Lola lang ang kakampi ko sa pamilya niya. Hindi kami ganoon ka close ni Mr. Maximilio. Halata naman kasi na mas gusto niya si Abigail kaysa sa akin. โThanks, sis. Mas maganda na ba ako kaysa sa Abigail na โyon?โ I asked her the second time around. Wag lang siyang magkakamali ng sagot dahil alam na niya ang mangyayari. โSyempre. . .mas maganda ka na ngayon. La
When the party was over, tila may hang over pa rin ako at hindi makamove on na babae ang anak ko. Paulit ulit kong tinitingnan ang ultrasound ko sa OB na talaga namang mahigpit na itinago ni Kai para daw hindi ko makita dahil mawawalan na ng saysay ang surprise kapag nakita ko naman agad ang resulta. Nasa kama kami pareho ngayon at kahit hapon na ay nagkukuskos pa rin siya ng kuko niya. Babaeng โto talaga, walang pinipiling oras. โBakit ngiting ngiti ka na naman diyan? Para kang nagwagi sa lotto, e.โ Puna niya sa akin kaya agad na napanguso ako. โParang ganon na rin, sis. Kasi parang nanalo na rin ako dahil tumama ang hula ko, e. babae ang anak ko! Babae!โ inulit ulit ko pa. โOo na nga. Hindi naman halata na napakatamis niyang ngiti mo ano? Ano ba sa feeling na may sumisipa na diyan sa loob ng sinapupunan mo, sis?โ Lumawak ang ngiti ko. โPuwede ko namang iparanas sa โyo kung gusto mo?โ Pagbibiro ko pa. โBakit ka curious? E ang expert mo nga sa ganitong usapan kahit hindi ka pa nagd
Halos tawagin ko na ang lahat nang mga santa at santo nang dalhin ako sa delivery room. Akala ko nga ay katapusan ko na. I was really afraid. Lalo pa, naalala ko ang paulit ulit na sinasabi ng mga matatanda noon na kapag nanganak raw ang isang babae, ang isang paa na nito ay nasa hukay. Nakailang buntong hininga pa ako habang patuloy ako sa pag-ire. The mid wife and nurses were kind at gentle lang sila sa akin. Hindi ko alam kung ano na ang ginagawa ni Kai sa labas but before ako ipasok a delivery room ay ang sabi niya tatawagan niya raw ang buong angkan ni Maximo na magpunta ng hospital para sabihin na manganganak ka na. I just wonder that itโs not possible dahil mga busy na mga tao ang pamilya nila. Masakit. Sobrang sakit ang manganak. Sa sobrang sakit ay tila namanhid na ang bandang ibaba ko. But when I heard my daughter cry for the first time, tumulo ang luha ko. Bigla akong nalungkot kasi naalala ko na naman si Maximo. My daughter was already born to this world pero wala ang dad
FOUR YEARS LATER. . .I put on my coin purse inside my bag and get ready to go to work. I still work at the Waltonโs Law firm as a secretary under Kelvinโs supervision. Itโs been four long years when I started working there. Itโs been four long years that I have raised my child alone. Apat na taon na at itinigil ko na ang pag-asa na uuwian pa kami ni Maximo. On what ever that had happened to him? Hindi ko na alam. Hindi namin alam. Dahil kasabay ng pag-alis niya ay ang hindi na rin pagpapakita ni Mr. Maximilio. I wonder where they were all these f*cking years but I wonโt care anymore. Ang tanging pinagtutuunan ko na lang ng pansin ay ang anak ko.If you would ask me if I still love him?Hindi naman nagbago ang pagmamahal ko. Siya pa rin. Siya lang.Nadatnan ko si Kai na kumakain ng breakfast na ako rin naman ang nag-prepare. We โre still staying at her condo. Nagpaalam rin naman ako sa kanya noon na lilipat na lang kami at maghahanap ng sarili naming malilipatan pero hindi siya pumay
Nanigas ang buo kong katawan nang sabihin iyon ni Kelvin. Uuwi na siya? After four long years ay ngayon lang siya uuwi? Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. Will I be happy that the love of my life will soon come back home? Pero bakit parang hindi ako toally masaya? Masakit e. sobrang sakit dito sa may bandang dibdib ko. Hindi ako agad nakakurap nang dahil sa sinabi ni Kelvin.Napansin niya iyon. โOkay ka lang ba?โ nag-aalala niyang tanong.Napansin niya kasi na natigilan ako agad.โO-Oo. N-Nagulat lang ako at hindi makapaniwala.โโKung ano man ang dahilan nang hindi niya agad pagbabalik, sigurado ako na malaking bagay iyon para maunawaan mo ang lahat.โDumako ang mga mata ko kay Maxine na nilalaro ang ball pen sa table ko while she keeps on licking on her lollipop. โKung ano man ang dahilan niya, kailangan ko iyong marinig na sa kanya mismo, Kelvin. In order for me to assess kung dapat ko ba iyong tanggapin. Dahil kapag binigyan niya ako ng isang basurang sagot, ibabasur
Ang sakit ng katawan ko nang gumising ako kinaumagahan. Nahirapan pa akong tumayo dahil nakailang rounds kami ni Maximo kagabi. Hindi niya ako tinigilan hanggaโt hindi sumuko ang katawan niya. He threw himself on the bed when we finished. Tapos humirit pa ito kinagabihan. Itโs like nag-ipon lang siya ng kaunting energy saka siya sumabak ulit. My gosh. I couldnโt feel my pearl down there anymore. Everyone was so busy helping me with the opening of the botique. Dahil sa pagod ay napatulala na lang ako sa isang gilid. Maging si Maximo ay mas aligaga pa nga sa pagtawag sa โkin. Ang sabi niya kasi ay mali-late siya sa opening. Magtatampo na nga sana ako pero dahil work related iyon, hindi naman ako makapagtampo dahil ayaw ko naman na isipin niya na napaka-imature ko naman. Hindi na kami mga teenagers para pag-awayan ang mga ganong bagay. โHuy!โ Panggugulat ni Kai dahilan para mapatalon ako sa kaba. โWhat the heck, Kai! Bakit ka ba nanggugulat?โ high pitch kong sagot. Napahawak pa ako sa
MONTHS after our daughter has been discharged of hospital, nabalitaan namin na umusad na rin pala ang kaso laban kay Abigail. Nasa kulungan na siya ngayon at malaking tulong ang ebidensya na hawak laban sa kanya para maipakulong siya. Kung ako ang tatanungin kung mapapatawad ko ba siya? I bet not. Maybe not now, not tomorrow, hindi ko alam. Ang alam ko lang, hindi ko matanggap ang ginawa niya sa anak ko. My daughter is suffering now. Ultimo paglalakad ay nahihirapang gawin ng anak ko. Sheโs not as cheerful as she was before. Iyon ang bagay na pinakana-mi-miss ko sa kanya. Mabuti na lang talaga at hindi napuruhan ang buto ng anak ko. It only caused minimal damage to her foot. Pag nagkataong napuruhan siya, baka mapatay ko na lang si Abigail. Nasa balcony ako ngayon ng kwarto ni Maximo and heโs still sleeping nang huli ko siyang tingnan. Nakatanaw lang ko mula dito sa taas. Nakatanaw sa anak ko. Nasa garden siya at nakaupo lang sa wheeled chair. Sheโs watching her cousins play at the ga
โO-Okay po, m-mommy. What is it that y-you will say?โ kunot noo at inosente nitong tanong.Napatingin ito kay Maximo sabay kunot ng noo niya. โMr. Grumpy? Why are you crying?โ nagtataka na tanong niya.Nasasaktan nat lahat pero palatanong pa rin tong anak ko.Sasagot pa sana si Maximo pero pinigilan ko na agad siya. Hinawakan ko ang kamay niya. Saka ako kumapit sa braso niya.โSweety, you want to meet your daddy right? You met him in your dreams?โ I asked.โYes po.โ she answered. Itโs not as cheerful as her voice always sound but at least, sheโs responding well.โIt turned to reality just now, my love. You want to know why?โ nakangiti ko pang tanong habang nagpupunas ng luha.Mas lalong tumindi ang pagkakakunot ng noo niya. โWhy mommy?โMas lalo ko silang pinaglapit ni Maximo. I know sheโs starting to wonder but alam ko rin na naghihintay rin siya na ipaliwanag ko sa kanya.โMr. Grumpy is your daddy, anak. Meet your dad.โ Pagpapakilala ko.โYouโre not lying mom arenโt you?โ Paninigura
Inihiga ko siya sa isang vacant bed. Hawak niya pa rin yung flowers at hindi niya talaga iyon binibitawan. Natatawa nga ako habang pinagmamasdan siya na yakap yakap ang mga bulaklak. โEloisa, pwede mo naman ipatong muna yan sa round table. Hindi mo naman kailangang itabi sa pagtulog, e.โ Saway ko sa kanya. โNo, I want to. Saka, sa โyo galing to. I treasure everything that you give me..โ nagpapa-cute pa ito habang nakahiga na. Para siyang bata but how can I resist such cuteness? โAng ganda mo.โ Ngumiti ito ng pagkatamis tamis. โGwapo mo rin, Sir. Pwde pa-kiss?โ Pagbibiro niya pa. Akala niya siguro hindi ko gagawin ha? โLumapit ka sa โkin at hahalikan kita. Kung gusto mo, sobra pa sa halik.โ wika ko sa nang-aakit na tono. โTsee! Hโwag ka nga diyan. Hospital to okay? Hindi hotel. Saka akala ko ba ipagpapahinga mo ako? Bakit humihirit ka diyan?โ Sinasabi ko na nga ba at magrereklamo siya agad. Kailan ba siya hindi nagreklamo? Sanay na rin ako kaya patawa-tawa na lang ako ngayon. An
Hindi ko inasahan na ganon kabilis ang paggising niya nang hawakan ko pa lang ang likod niya.โWife,โ usal ko.She was about to ignore me pero bago niya pa magawa iyon ay hinila ko na siya para yakapin ng mahigpit. Napatayo siya dahil sa lakas ng pagkakahila ko sa kanya. Nakataas pa nga ang kilay nito at nagsusuplada pa sa โkin.โSorry na, wife. Sorry if I didnโt listen to you, okay?โ mapanuyo kong bigkas.I badly want to make her feel na seryoso ako at sincere sa paghingi ko ng tawad sa kanya. If thereโs a time to make up with everything, ito na โyon. Bawat araw ay panibagong araw para patunayan ko sa kanya na sa kanya lang umiikot ang mundo ko. Na mahal ko siya more than anything else. Sheโs my life-- no. Theyโre my life. Siya at si Maxine. Ang unica hija namin.โBakit ka pa bumalik? I told you to leave, right?โโWife naman, I came back dahil mali ako. Okay? Mali ako na inakala ko na hindi magagawa ni Abigail ang ganon kasamang bagay. Mali ako na pinaramdam ko sa โyo na sa kanya ak
MAXIMOโS POVNAGMAMADALI akong umuwi para tumulong sa imbestigasyon ng kaso. As a lawyer, magagamit ko rito ang pinag-aralan ko. I know the police officers can do their job but I think, mas bibilis ang usad kapag nag-conduct rin ako ng sarili kong imbestigasyon. But before I go home, sumaglit muna ako sa bahay nina Abigail. I badly wants to hear from her. Gusto kong marinig ang panig niya kung may kinalaman ba talaga siya sa nangyari. At kapag nalaman ko lang, hindi ko alam kung anong magagawa ko.โAbigail!โ sigaw ko agad kahit nasa labas pa lang ako ng gate nila. Pero nagtataka ako kung bakit bukas iyon.Isa pa sa ipinagtataka ko ay kung bakit nandito sa labas yung sasakyan ng mga body guards ni daddy. Is he here? Kunot noo kong tanong sa isipan.Nang pumasok ako ay hindi ko akalain na makikita ko si Daddy. He seems to be having a fight with Abigail. Hawak rin ng mga body guards si Abigail sa braso nito dahilan kaya hindi ito makawala.What on earth is happening?โDad? Anong nangyaya
Pinagsasabunutan ko na ang sarili ko.Nag-iiyakan pa rin ang mga ito.โSis, hwag ka namang ganyan o. nasasaktan kami kapag nakikita ka naming nagkakaganyan, e. magiging okay si Maxine. Sheโll wake up at ikaw ang una niyang hahanapin kaya hindi ka pwedeng humarap sa kanya na mahina, naiintindihan mo ba? Ikaw ang pagkukunan niya ng lakas.โI still cried like a river. Kahit pilitin kong tumahan, hindi ko magawa. Sinusubukan ko naman e. ang hirap lang talaga dahil pakiramdam ko tinanggalan ako ng isang paa.โEloisa!โNapaangat agad ako ng tingin at hindi ko na napigilan pa ang sarili kong mapatayo when I saw Maximo na hinihingal pa at kararating lang sa hospitl. Heโs standing in front of me looking so worried.โMaximo.โ Napatayo ako agad para yakapin siya. I need his hug more than anything else. Nanghihina na ako kaiiyak. Hindi ko alam kung hanggang kailan pa pahihirapan ang buhay namin na para bang walang katapusan.โSorry if I was late. Nag-report na ako sa police and donโt worry. Nasa
Napalunok ako ng laway. Ito na talaga ang hinihintay ko. I wonder what Maxineโs reaction will be once she finds out?Matuwa naman kaya siya kapag nalaman niya na ang daddy niya ay si Maximo? I am feeling a bit nervous. I hope everything goes well.โSure. I will. Hโwag kang mag-alala. Bukas na bukas rin ay nandyan na kami.โ I assured him.โWait. . . I will ask my men to pick you there. Donโt bother to drive on your own or commute, okay? Gusto ko sanang ako ang sumundo sa inyo, but I want to surpise that little girl kaya bukas na lang. I am excited to see her precious reaction.โNatawa ako. โOkay, okay. That will be great I guess. Sige na, ibaba ko na ang tawag--โโWait, Eloisa.โโWhy?โ I asked him.โI love you,โ he whispered on the line.โI-I think I canโt respond to that right now.โ Naiilang kong sagot habang nakatingin kay Maxine. For sure nakikinig na naman ang batang yan e.โBakit naman?โ I can already imagine Maximoโs face na nakanguso dahil hindi napagbigyan.โAlam mong may littl
Naiiyak na naman ako. Habang sinasariwa ko kasi ang nakaraan, nasasaktan ako. Paulit ulit itong nag-iiwan ng sugat na parang hindi gumagaling.Napayuko ako โT-Tama na ho, Mr. Maximilio. Nasasaktan na ho kasi ako.โ Awat ko sa kanya nang maramdaman ko na ang pag-iinit ng sulok ng mga mata ko. I am about to cry.โBut I came here to say sorry and to welcome you to the family whole heartedly, Ms. Eloisa.โAgad kong inangat ang mga tingin ko sa kanya. โP-Po?โ totoo ba ang sinasabi niya? Wala na ba iton halong pagpapanggap? Baka naman nang eechos lang ito ulit like the first time he saw me?โHindi na ba kapani paniwala?โ alanganin niyang tanong.Napakamot ako ng ulo. I guess, I need to forgive everyone now. Mahirap nga naman umusad kapag may nagho-hold back pa rin sa puso mo.โAyos lang ho. Ang mahalaga, you came here to sincerely apologize. Mas mahirap po patawarin ang isang taong kailan man, hindi kayang humingi ng kapatawaran.โNapangiti si Mr. Maximilio. โTama nga ang sabi ni Mama.โNapa