All Chapters of Marrying The Arrogant CEO: Chapter 61 - Chapter 70

MABIBIGAT ang hakbang na tinahak ko ang pasilyo papunta sa bahay namin.Samu't saring emosyon ang nararamdaman ko nang mga sandaling iyon.Nagagalit ako sa aking sarili dahil hinayaan kong magpakatanga na naman muli at naniwala na naman ako sa mga salita ni Damon.Paghinto ko sa tapat ng pintuan ay nagdalawang isip pa ako kung bubuksan ko na ba o hahayaan ko na lang na lumabas si mom at makita niya ako ritong nakatayo.Subalit bago pa man ako makapagdesisyon ay agad ng nagbukas ang pintuan ng aming bahay."Honey! Oh my God! Finally, you're home!" bulalas ni mommy at agad akong niyakap ng mahigpit. "Get inside!" giit pa niya na agad kinuha ang maleta ko. Kapagkuwa'y tinabihan niya ako sa couch.Muli na naman akong napaluha. "Mom, how did you know na darating ako?" "Damon called me a few minutes ago. He don't have any idea if where did you go. He just told me that you left him in the resort." she said and gently hold my hand."That liar!" I exclaimed in disgust. "Hmm, whe

LABIS ang galit kay Damon ng aking ama matapos ang pag-uusap namin kagabi. Gustong-gusto niya na itong makita at masuntok sa mukha. I tried to convinced him na huwag niya na lang kausapin si Damon. Pero tila walang balak ang aking ama na balewalain lang ang lahat ng nangyari saakin.Pagkagising ko ay agad kong hinanap si dad. "Dad!" tawag ko ng makarating ako sa tapat ng silid nila ni mommy.Biglang bumukas ang pinto at si mommy na lang ang naroon sa loob. "Where is daddy?""Maagang umalis. May kailangan daw siyang asikasuhin.""Huh? Sinabi niya ba mom kung saan siya pupunta?""Hindi. Bakit mukha yatang hindi ka mapakali? May problema ba kayo ng dad mo?" ani mommy na naguguluhan na sa ikinikilos ko."Mom, baka puntahan niya si Damon sa Batangas!""What? Sandali nga! Ano ba ang nangyari? May sinabi ka ba sa daddy mo tungkol kay Damon?" patuloy niyang usisa."I told him everything that happen to us." Nakayukong sagot ko sa aking ina."So, ang daddy mo lang pala ang balak mo

MAGHAPON akong nanatili sa tabi ni dad. Nakatulugan ko na rin ang pag-iyak sa kanyang dibdib.Nagising lang ako nang maramdaman kong may yumuyugyog sa aking balikat."Lumipat ka na sa kuwarto mo." Ani mommy na nakatayo sa aking tabi."Can I stay here mom? I want to stay with dad.""Tss, you're not a three years old child, okay? Go to your room, now!" mahina ngunit madiin niyang pagkakabigkas.Wala akong nagawa kundi ang magtungo na lang sa aking silid. Nahiga ako sa kama at mariing napatitig sa kisame. Kapagkuwa'y sumagi sa isip ko si Trisha.Bigla akong bumangon at agad na nag-ayos ng aking sarili. Naisip ko na puntahan na lang siya para naman magkaroon ako ng makakausap. Miss na miss ko na rin siya at paniguradong gano'n din siya saakin.I just wear shirt and jeans para hindi magduda ang parents ko.Wala rin akong dala na kahit ano. Kahit cellphone ay wala rin akong balak na bumili ng bago unless it's needed in the company. Kaagad kong dinampot ang susi ng kotse ko na nakas

KINABUKASAN ay maaga akong umalis para hindi ako makita ni dad. Kaya naman agad akong dumiretso sa bahay ni Trisha."Ba't ang aga mo ngayon?" bulalas ni Trisha matapos akong pagbuksan ng pintuan."Please let me stay here for a while. Ayokong umalis na gising si dad. Dahil paniguradong hindi niya ako papayagan na pumunta sa kompanya.""Hmm, don't worry, lilipas din 'yang galit ng dad mo. And one of these days ay masasanay na lang 'yan na nakabalik ka na sa kompanya.""I hope so, Trisha.""Hmm, nag-almusal ka na ba?" Aniya na ipinagpatuloy ang kanyang niluluto."Not yet. Tulog pa din si mom pag-alis ko eh.""Oh, okay. Just wait the food. Malapit na 'tong maluto. How about coffee, gusto mo ipagtimpla kita?""Yes, please!"Nang matapos kaming magkape at mag-almusal ay nagtungo agad kami ni Trisha sa kompanya. Siya na rin ang nagmaneho ng kotse ko.Pagdating namin sa kompanya ay nag boluntaryo pa siyang ipagbukas ako ng pintuan. Kaya naman ang ibang empleyado ay hindi maiwasan'g

AKMANG itatapon ko na sa basurahan ang kape na dinala ni Damon nang bigla na lang dumating si Trisha."Oops! Kung wala kang balak na inumin 'yan, aba'y ipamigay mo. Sayang kung itatapon mo lang! Ang mahal ng bili nito ni Sir Damon." aniya na agad inagaw saakin ang mainit na cup ng starbucks."Hmm, ang talas ng pang-amoy mo ah. Nalaman mo agad na kape ang laman nito.""Syempre! Magkasabay kami kanina ni Ernest sa hallway. At sinabi niyang inutusan siya ni Sir Damon na bumili ng kape para sa'yo.""Tss, nakakainis talaga ang hudas na 'yon. Sinabihan ko ng huwag na akong kulitin pa. Pero ayaw niya pa rin'g tumigil.""Hayaan mo na lang siya. Para naman lagi akong makatikim ng mga pagkain ng mayayaman." giit pa ni Trisha dahilan upang matawa na lang ako."By the way, sinabihan mo na ba si Ernest na pupunta tayo sa bar after office hour?""Yes ma'am.""Good. Let's eat para maibsan na ang pagkainis ko kay Damon. Nakakainis, sinira niya agad ang umaga ko." nakairap kong sambit