Lahat ng Kabanata ng Marrying The Arrogant CEO: Kabanata 31 - Kabanata 40

PINAUNA ko na sa office si Trisha. Ngayon na ang araw ng launching of our new product kaya kailangan na naman namin ni Damon na magpanggap as sweet and perfect couple."Ba't hindi ka pa sumabay kay Trisha?" Ani Damon na siyang ikinagulat ko."Hmm, don't tell me nakalimutan mo ng kailangan kong sumabay sa'yo ngayong araw?""Tss, lagi naman kitang isinasabay sa pagpasok sa office. Ikaw lang naman'tong ayaw. Mas gusto mong si Trisha ang maging driver mo kaya naman nagulat ako ngayon at pinaalis mo na siya.""C'mon we need to act like a sweet and perfect couple today. So, hurry up! We also need to drop by in a nearest botique for my elegant dress." Nakangiti kong pahayag.He just nodded at me kaya naman nauna na akong nagtungo sa parking lot."Ma'am, hihintayin pa ba natin si Sir Damon o ihahatid muna kita sa-""Let's wait him. Kailangan ay magkasama kaming aattend sa event ngayon sa kompanya.""Okay, ma'am.""By the way, here's your salary for yesterday." I handed him an envel

KINABUKASAN ay maaga akong gumising. Kailangan kong maglinis ng buong bahay. Isang linggo na rin ang nakalipas nang huling beses akong maglinis. Marami na rin'g alikabok. Kailangan ko rin maglaba ng mga damit namin ni Damon. Ayoko rin gumamit ng washing machine dahil nanghihinayang ako sa mga coat niya at baka masira lang.Kaagad akong lumabas ng silid. Nagluto muna ako ng almusal bago ko sinimulan ang mga gawaing bahay. Gusto ko rin sana'ng dumaalw kina mommy kaya kang ay baka naroon na naman ang mga magulang ni Damon. Kaya matutulog na lang siguro ako maghapon pag natapos ko na ang lahat ng gawain.Pagkatapos kong magluto ay agad akong nag almusal. Tulog pa si Damon kaya't hinyaan lo ma lang siya lalo pa't Sunday naman ngayon.Maya-maya lang ay sinimulan ko na ang mga gawain. At makalipas ang mahigit isang oras ay sinimulan ko na ang paglalaba.Ngunit maya-maya lang ay biglang tumunog ang doorbell.Napahinto ako sa aking ginagawa. Bahagya pa akong napaisip kung sino nga

"LET me join you here!" biglang sambit ni Damon."Uhm, su-sure." naiilang na sagot ko. "Pumili ka ng kanta na gusto mo. Marami na kaming nailagay diyan ni Trisha."Kaagad niya naman'g kinuha ang song book at nang makahanap na ay agad niyang kinuha kay Trisha ang remote."Wait! That song has been reserved." Trisha said, referring to the song entitled "Let Me Be The One by: Jimmy Bondoc" na kung saan ay paborito ko rin. "Trish, this is one of my favorite song. Okay lang naman sigurong ulitin. Ikaw ba ang kakanta?" Ani Damon at nahihiyang napatingin ako sa kanya."Hindi!" maagap na sagot ni Trisha. "Kay Ma'am Freya! At hindi ako papayag na madoble 'yong kanta. I think mas okay kung kayong dalawa na lang ang kumanta." Suhestiyon niya."No!/No!" we answered in unison."Tss, bakit? May sama ng loob ba kayo sa bawat isa? Ang ganda ng kantang 'yan kung mag-duet kayo. Napanood ko si Julianne San Jose at Rayver Cruz. The best talaga 'yong song cover nila. I'm sure kaya niyo rin 'yon. Magaling

PAGDATING namin sa bahay ay saka ko lang napagtanto na ang Dorris pala na tinutukoy ni Damon ay ang katulong na sinasabi niya no'ng isang araw pa."Tss, sino ang nag-recommend sa'yo ng Dorris na 'yan?" bulong ko sa kanya."Hindi na importante 'yon. Matuwa ka na lamg at hindi ka na mahihirapan sa mga gawaing bahay." Aniya bago ako iniwan dito sa sala."Dorris!" tawag ko sa pangalan ng katulong na agad naman'g lumapit saakin."Ma'am!""Hmm, salamat at may tutulong na saakin sa mga gawaing bahay. Siya nga pala paano kayo nagkakilala ng asawa ko? May nagrekomenda ba sa'yo or-""Yong pinsan ko magkaibigan sila ni Sir Damon. Kaya nang malaman niya na kailangan ni Sir Damon ng katulong ay agad niya akong sinabihan.""Oh, great! Siya nga pala, pwede ba na do'n ka na lang sa silid ko matulog?""Huh? Nakakahiya naman ma'am. Katulong lang ako, tapos-""Sshhh, wala naman problema saakin kung ano ka pa. Tao ka rin naman kagaya ko. At saka, mukha naman'g hindi nagpapanglayo ang edad natin.

HINDI ako mapakali habang nakaupo ako sa loob ng kotse. Iniisip ko si dad. Hindi pa ako handa kung may masama man na mangyayari sa kanya."Ma'am, calm down. Malapit na tayo sa hospital at sure ako na okay na ang daddy mo.""I hope so, Trish."Nang makababa na kami sa kotse ay patakbo akong pumasok sa hospital. "Gusto mo bang samahan kitang hanapin ang ward ng dad mo?" Ani Trish."It's okay Trish. Just wait me here.""Okay."Agad kong kinausap ang nurse na nasa front desk. Mabilis ko naman'g nahanap ang ward number ni dad at naabutan kong natutulog siya sa hospital bed."Mom!" sigaw ko dahilan upang mapalingon agad si mommy."Freya! Mabuti naman at nandito ka na!""Kumusta si dad?" nag-aalalang tanong ko kay mommy."Sabi ng doctor ay okay naman daw ang lahat ng vital signs niya. Kailangan na lang natin siyang hintayin na magising.""Mom, ano ba talaga ang nangyari kay dad? Ilang oras na siyang hindi gumigising?" "Simula kanina ng dinala ko siya dito ay hindi pa siya gumigis